Σήμερα στη στήλη "Στα βαθιά" έχω προσκαλέσει την ποιήτρια Κωνσταντίνα Ρουσσίδη. Η καλεσμένη μου γεννήθηκε στην Αθήνα και αυτή τη στιγμή μένει στο Βέλγιο. Έχει σπουδάσει Πολιτικές Επιστήμες, Δημόσια διοίκηση και Φιλοσοφία. Εργάζεται στον τομέα της εφαρμοσμένης ηθικής. Το 2024 δημοσίευσε την πρώτη της ποιητική συλλογή από τις Εκδόσεις Βακχικόν. Τιτλοφορείται «Θραύσματα, ή ό,τι απομένει». Το 2025, κείμενό της συμπεριλήφθηκε στην ανθολογία “Σύγχρονη ποίηση του εικοστού πρώτου αιώνα”. Γραπτά της φιλοξενούνται στον ηλεκτρονικό τύπο. Έχει συγγράψει ένα έργο με ποιήματα και δοκίμια περί ηθικής, σημειολογίας και ιδεών, που δεν έχει εκδοθεί ακόμη. Η ποίησή της είναι υπαρξιακή, λυρική, ανθρωποκεντρική. Ο λόγος της είναι μεστός, πολύχρωμος, υποβλητικός. Ο ρυθμός είναι γρήγορος, η γραφή της πολλών αναγνώσεων, οι εικόνες λαμπερές. Την πένα της δημιουργού απασχολούν οι σχέσεις, το όνειρο ,η κλεψύδρα του βίου, η αναζήτηση της προσωπικής αλήθειας, κι όλα τα γήινα και τα ουράνια. Θα δούμε οχτώ δημοσιευμένα και δύο αδημοσίευτα διαλεχτά ποιήματά της!
Από τα «Θραύσματα, ή ό,τι απομένει» συναντάται σε πρώτη έκδοση (Εκδόσεις Βακχικόν, 2024)
Ζωή
Έφτασε
σε χτύπησε δειλά στον ώμο
σου έγνεψε
καταφατικά
Έτρεξες
Έφυγε
σε χτύπησε ελαφρά
πίσω απ’ το κεφάλι
Προσπάθησες
Γρηγορότερα τώρα
Σ’ έφθασε
Λαχάνιασες
Σε χτύπησε δυνατά
πίσω απ’ το κεφάλι
Και μόνο τότε
πλησίασες.
Αναπάντεχο
Έτσι σιωπηλά
μέσα στην πύρη του μεσημεριού
μες στις αναθυμιάσεις του χθεσινού φωτός
δημιουργήθηκαν
Δυο ήχοι
ο ένας να τρεμοπαίζει στη μία σκιά της ελπίδας
κι ο άλλος να αντηχεί μέχρι την άλλη
Μέσα στον ανεξέλεγκτο πόθο
έρποντας γυμνές
να ξεδιπλώνονται νοερά
Δυο εικόνες
η μία εκκωφαντική,
η άλλη αιώνια.
Επ’ αόριστον
Και ξαφνικά
στην πάχνη του χρόνου
ακροβατεί
σε χίλιες φωνές
Τώρα,
ένα κομμάτι από 'σένα
ένα κομμάτι από 'μένα
επαναλήφθηκε
και θα επαναλαμβάνεται
επ’ αόριστον.
Χορός
Στροβιλίζομαι
βίαια
με ακινητοποιείς
στέκω
στις μύτες
κοιτώ
μη σπρώχνεις άλλο
τινάζω ελαφρά τα μαλλιά μου
ίσα τώρα που αγγίζουν το πρόσωπό μου
σου αρέσει
μου ζητάς
ξανά
ξανά
και ξανά
και ξανά
Μα τώρα είναι που φεύγω.
Ναϊάς
Ντυμένη
μόνο με το σκοτάδι
απόψε με ξεδίψασε
μυστηριακά
δάγκωσε προσεκτικά
το κεφάλι μου
και έλυσε την κρυφή μου σκέψη
ολόγυμνη
εκστατική
με ράβει τώρα
επίπονα.
Πλεονέκτες
Εκείνοι.
Είναι και πάλι εδώ
με τα γλοιώδη τους χέρια
τα τεντώνουν
ν’ αρπάξουν
Αναδύονται
από τη στέρηση
σκορπισμένοι υστερικά
επάνω στα δικά μου σεντονόπανα
Και τώρα
ένα τσιγάρο καίει
στο πάτωμα
Και το πατούν
εκείνοι
που αφάνισαν κάθε ίχνος παιδικότητας.
Υστερόγραφο
Μα περίμενα
ακόμη περίμενα
δεν μπορούσα να προσαρμοστώ
περίμενα
με ένα κουτί καραμέλες στα χέρια
και την ανυπομονησία μωρού παιδιού
περίμενα
μόνο εσένα είχα
και μου ήταν αρκετό
και σε περίμενα
το δίχως άλλο
δεν είχα τίποτε μα τίποτε για να σκεφτώ
και σε περίμενα
και κάθισα ξανά και ξανά
έφτιαχνα τον τρόπο που θα σε υποδεχόμουν
και γελούσα μόνη
με χαρά
και σε περίμενα
κάθε μέρα κάθε μέρα κάθε μέρα
μέχρι
που μεγάλωσα.
Πρώτη δημοσίευση στο Culture Book
Φιέρα
Για όσο ακόμα
θα παραμένω ονειροπόλα
έλα μαζί μου
να γίνουμε αόρατοι
στη γκρίζα χαραυγή
της εποχής που μας σκεπάζει.
Αδημοσίευτα ποιήματα
Ακόμα
Είναι που φοβάμαι.
Είναι που δεν ξέρω
Είναι που θα’ θελα να ξέρω ή να μην ξέρω τίποτα
να μην έχω μάθει τίποτα ποτέ μου
Ιερή παγερή πάχνη του απόβραδου
Στις μύτες ξανά
προσπαθώ να φτάσω το πάνω πάνω ράφι
να νιώσω κι εγώ σαν εσένα
Μα σαν γδούπος ακούγεται η προσπάθειά μου
Και τώρα είμαι η ίδια που ήμουν
εκεί
μόνο που τώρα κουβαλάω τόσα ξημερώματα στα μάτια μου
τόσα που με κάναν να ψηλώσω, να δέσω, να σφίξω
Μ’ ακόμα
Ποθώ φυλακισμένα όνειρα
μ’ ένα φωτεινό αγκάθι στο μάγουλό μου
να με γρατζουνάει κάθε πρωί
να αμφιταλαντεύεται στο μαξιλάρι τις νύχτες
ακόμα
μένω εκεί
και σε κρατώ σφιχτά
μην τύχει και σκοντάψεις κι εσύ σε καμιά ύπουλη τσιμεντένια λακκούβα.
Σιωπή
Κι ύστερα με κοιτάς
Σιωπή
Αυτή η σιωπή
Πέρα για πέρα αληθινή
Μια μαύρη άυλη σιωπή
μια παρομοίωση με τη ζωή
Μ' ακολουθεί
μ' αναγνωρίζει
κρύβομαι
πίσω από διάφανες πόρτες
και πάλι
αφήνω
ν' αναπαράγεται
ο κύκλος μας.
Βιογραφικό σημείωμα
Η Κωνσταντίνα Ρουσσίδη γεννήθηκε το 1991 στην Αθήνα, σπούδασε πολιτικές επιστήμες, δημόσια διοίκηση και φιλοσοφία ενώ εργάζεται στον τομέα της εφαρμοσμένης ηθικής. Σήμερα διαμένει μόνιμα στο Βέλγιο. Η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «Θραύσματα, ή ό,τι απομένει» συναντάται σε πρώτη έκδοση (εκδ. Βακχικόν) το 2024 ενώ το Μάρτιο του 2025 έργο της συμπεριλήφθηκε στην ανθολογία “Σύγχρονη ποίηση του εικοστού πρώτου αιώνα” με ποιήματα δημιουργών που είναι κάτω των 40 χρόνων (culturebook-εκδόσεις Ιωλκός). Άλλο ανέκδοτο έργο της περιλαμβάνει ποιήματα και δοκίμια περί ηθικής, σημειολογίας και ιδεών.
