Πέντε τραγούδια του Γεράσιμου Λαβράνου

Γελούσε ο δρόμος μας το βράδυ,
όταν περνούσες να με δεις ,
αχνό, ήταν το πρόσωπό σου
φως της αυγής, αχνό…
Μα ήρθε μέρα σκοτεινή,
και σε πήρε, σε πήγε σ' άλλη γη,
βασίλεψε ο ήλιος της χαράς μου
πού είσαι καρδιά μου, χαρά να φέρεις…

Θάμπωσε ο δρόμος μες τ' αγιάζι,
που πια δε θα ρθείς να με δεις,
χλωμό, ήταν το πρόσωπό μου
φως της αυγής, χλωμό…

Μα ήρθε μέρα σκοτεινή,
και σε πήρε, σε πήγε σ' άλλη γη,
βασίλεψε ο ήλιος της χαράς μου
πού είσαι καρδιά μου, χαρά να φέρεις…

Φεύγω να μην πονώ για σένα
Φεύγω με μάτια δακρυσμένα
Κλαίνε δυο μάτια καστανά
δυο χείλη που φιλούσα
εχτές στα σκοτεινά

Άσε την καρδιά σου να με νιώσει
Πριν ξημερώσει θε να χαθώ
Σφίξε μου τα χέρια και τα δύο
Πικρό αντίο θε να σου πω
Φεύγω

Βγήκε και το φεγγαράκι
που `χει το φως το χρυσαφί
έχω απόψε ένα μεράκι
και `χω μια χαρά κρυφή.

Φέρτε μου το φεγγαράκι
που `ναι σαν φλουρί χρυσό,
το μισό θα στο χαρίσω
και θα κρατήσω τ’ άλλο μισό.


Θέλω απόψε να γλεντήσω,
θέλω απόψε να χαρώ,
θα τα πιω για να μεθύσω
και δεν θ’ αφήσω ούτε ένα χορό.

Έχω απόψε ένα μεράκι,
έχω απόψε έναν καημό,
φέρτε μου το φεγγαράκι
να το κρεμάσω στο λαιμό

Παραμυθένια ζωγραφιά της αγκαλιάς μου συντροφιά
του πεπρωμένου μου πνοή γλυκιά μου αναπνοή
κοντά σου νιώθω βασιλιάς σαν μου γελάς σαν με φιλάς
εσύ δε μοιάζεις με καμιά παραμυθένια ζωγραφιά

Σαν ψίθυρος στ’ αστέρια μια νύχτα θ’ ακουστεί
ο θρύλος μιας αγάπης για μας που έχει γραφτεί
κι αν έρθει κάποια συννεφιά κι αν φέρει κλάμα μια βροχή
δε θα βουρκώσει την ψυχή παραμυθένια ζωγραφιά

Ήλιε μου, σε προσμένω να βγεις, να ζεστάνεις την καρδιά μου,
ήλιε μου, σε προσμένω να βγεις, να ζεστάνεις την καρδιά μου,
τα χέρια ν’ ανοιχτούν, τα μάτια να γελάσουν,
τα βήματα να σταθούν στης αγάπης τη χαρά.
Ήλιε μου, περιμένω δειλά να μου φέρεις το κουράγιο,
ήλιε μου, περιμένω δειλά να μου φέρεις το κουράγιο,
κοιτώ τον ουρανό και ψάχνω, μέσ’ στ’ αστέρια,
ελπίδα μου `χεις γίνει, περιμένω ζεστασιά.

Ήλιε μου, σε προσμένω να βγεις, να ζεστάνεις την καρδιά μου,
ήλιε μου, σε προσμένω να βγεις, να ζεστάνεις την καρδιά μου,
τα χέρια ν’ ανοιχτούν, τα μάτια να γελάσουν,
τα βήματα να σταθούν στης αγάπης τη χαρά.

Ήλιε μου, περιμένω δειλά να μου φέρεις το κουράγιο,
ήλιε μου, περιμένω δειλά να μου φέρεις το κουράγιο,
κοιτώ τον ουρανό και ψάχνω, μέσ’ στ’ αστέρια,
ελπίδα μου `χεις γίνει, περιμένω ζεστασιά.

Ήλιε μου, σε προσμένω να βγεις, να ζεστάνεις την καρδιά μου,
ήλιε μου, σε προσμένω να βγεις, να ζεστάνεις την καρδιά μου,
ήλιε μου, σε προσμένω να βγεις, να ζεστάνεις την καρδιά μου.