Πέντε τραγούδια σε στίχους του Αλέκου Σακελλάριου

Άρχισαν τα όργανα
σήκω απ’ τη θέση σου
χόρεψε ζεϊμπέκικο
λύγισε τη μέση σου

Χτύπησε τα πόδια σου
πάνω στον ασήκικο σκοπό
έτσι μου γουστάρεις
έτσι σ’ αγαπώ

Άρχισαν τα όργανα
το παλιό ντερβίσικο
να μη μου το χόρευες
θα \τανε αφύσικο

Χόρεψε κορίτσι μου
παλαμάκια εγώ θα σου χτυπώ
έτσι μου γουστάρεις
έτσι σ’ αγαπώ

Άρχισαν τα όργανα το
μπουζούκι εργάζεται
να το το κορίτσι μου
σιέται κι τινάζεται

Φτου σου κοπελάρα μου
ε ρε τι μου κάνεις πω πω πω
έτσι μου γουστάρεις
έτσι σ’ αγαπώ

Καροτσέρη καροτσέρη
άσ’ το καμουτσίκι απ’ το χέρι
και μην το κτυπάς

Δε χρειάζεται να τρέχεις
όταν τόσο πια κοντά σου έχεις
κείνον που αγαπάς

Άσ’ το τ’ αμάξι μονάχο να κυλάει
κι όπου κι αν πάει για μένα ειναι καλά
όλα είναι εντάξει κι η αγάπη μου είναι πλάι
κι όταν γελάει ο κόσμος μου γελά

Όλα γύρω μου ειναι ωραία
κι έχω την αγάπη μου παρέα
δίπλα μου εδώνά

Άσ’ τη ρόδα να γυρίζει
μια τρελή χαρά με πλημμυρίζει
και με κυβερνά

Άσ’ το το αμάξι..

Στον ουρανό είν’ ένα αστέρι,
είν’ ένα αστέρι μακρινό μες στον ατέλειωτο ουρανό.
Στον ουρανό είν’ ένα αστέρι,
που είναι μονάχο του και που το συμπονώ.

Στον ουρανό είν’ ένα αστέρι,
τις νύχτες όταν τριγυρνώ γυρνάει κι αυτό στον ουρανό.
Στον ουρανό βρήκα ένα ταίρι,
βρήκα ένα σύντροφο της νύχτας φωτεινό.

Στον ουρανό είν’ ένα αστέρι,
είν’ ένα αστέρι εκεί ψηλά που πάντα μου χαμογελά.
Στον ουρανό είν’ ένα αστέρι,
που του ’χω πει τα όνειρά μου τα δειλά.

Το περσινό το καλοκαίρι
μες στης νυχτιάς την ομορφιά μού εκρατούσε συντροφιά.
Στον ουρανό είν’ ένα αστέρι,
που μου το έκρυψε μια γκρίζα συννεφιά.

Τα γιασεμιά εσκύψαν
για το χατήρι σου
κι ολόκληρο το κρύψαν’
το παραθύρι σου

Το κόκκινο γεράνι
τη φλόγα του πετά
Εσύ `σαι για στεφάνι
κι εγώ του θανατά

Βρε, ας είν’ καλά το γινάτι σου
δε σου θυμώνω εγώ
Κι αν μου γυρίζεις την πλάτη σου
Εγώ δε σε παρεξηγώ

Βαράτε βιολιτζήδες
ασίκικο σκοπό
Στο πλάι μου την έχω
εκείνη π’ αγαπώ

Βασιλικός στη γλάστρα
πλατύφυλλος ανθεί
κι εγώ μιλάω με τ’ άστρα
για σένανε ξανθή

Στα χείλια σου το γέλιο
στα μάτια η απονιά
Εγώ θα τηνε κάψω αυτή τη γειτονιά

Αυτό το καλοκαίρι το περίμενα
γαλάζιο σαν τα μάτια σου
καυτό σαν το φιλί σου
Μα πέρασε σαν νά’τανε φθινόπωρο
γιατί εγώ δεν ήμουνα μαζί σου

Αυτό το καλοκαίρι το περίμενα
με δίχως ένα σύννεφο
με δίχως στεναχώρια
Αλλ’ όμως δε με ζέστανε ο ήλιος του
γιατί το πέρασα από σένα χώρια

Αυτό το καλοκαίρι το περίμενα
με δίχως ένα σύννεφο
με ξάστερα τα βράδια
δεν ήρθες και τ’ αστέρια του χαθήκανε
δεν ήρθες και δυο χέρια μείναν άδεια