Πέντε τραγούδια για τον Ιούδα

Όταν ο ένας άφηνε την τελευταία του πνοή
μες σε φωνές και σε βρισιές, φτυσιές και φασαρία
ο άλλος επαζάρευε ένα μεγάλο μαγαζί
στο έμπα της Ιερουσαλήμ, στην κεντρική πλατεία.

Μήπως σας το 'χω ξαναπεί για ένα μεγάλο μαγαζί
το πιο ωραίο μαγαζί στην κεντρική πλατεία;
Ίσως το ξέρετε κι εσείς ίσως περάσατε από `κει
γράφει «Ιούδας και υιοί», φίρμα «Ιούδας και Σία».

Μωρέ ήταν έμπορος καλός κι εγώ τον έλεγα ληστή
κι εγώ τον έλεγα φονιά τον φίλο μου Ιούδα
κίτρινοι, μαύροι και λευκοί όλοι ψωνίζουν από `κει
κι όλο βροντούν μάρκα, δολάρια και σκούδα.

Μήπως σας το 'χω ξαναπεί για ένα μεγάλο μαγαζί
το πιο ωραίο μαγαζί στην κεντρική πλατεία;
Ίσως το ξέρετε κι εσείς, ίσως ψωνίζετε από 'κει
γράφει «Ιούδας και υιοί», φίρμα «Ιούδας και Σία».

Πολλοί είπαν πως κρεμάστηκε απ’ την ντροπή του μια βραδιά
τον είδανε στην καρυδιά με τα στοιχειά να παίζει
μα είν’ ψαλμοί για τις γριές, θρησκευτικά για τα παιδιά
ο Ιούδας ζει και έκλεισε γι’ απόψε εδώ τραπέζι.

Μήπως σας το 'χω ξαναπεί για ένα μεγάλο μαγαζί
το πιο ωραίο μαγαζί στην κεντρική πλατεία;
Ίσως το ξέρετε κι εσείς, ίσως ψωνίζετε από 'κει
γράφει «Ιούδας και υιοί», φίρμα «Ιούδας και Σία».

Με τα μάτια ορθάνοιχτα το ταβάνι καρφώνω
περασμένα μεσάνυχτα το κρίμα μου μετρώ.
Το καθάριο σου πρόσωπο με φιλιά το λερώνω
και σαν άλλος Ιούδας μετανιώνω και θρηνώ.

Θεέ μου, τι ήταν αυτό για ένα κέφι δικό μου,
πόσο στον άνθρωπό μου έχω κάνει κακό.
Σαν Ιούδας, τα αργύρια στην καρδιά μου απλώνω,
τα μετράω, μα βλέπω μόνο εσένα αγαπώ.

Μη με κρίνεις αγάπη μου, γιατί θα’ χω φορτίο
τη ζωή πια στην πλάτη μου, βαρύ, να κουβαλώ.
Στην καρδιά μου οι τύψεις μου, πληγωμένο θηρίο,
θα με δέρνουν ως ότου να μου πεις σε συγχωρώ.

Θεέ μου, τι ήταν αυτό για ένα κέφι δικό μου,
πόσο στον άνθρωπό μου έχω κάνει κακό.
Σαν Ιούδας, τα αργύρια στην καρδιά μου απλώνω,
τα μετράω, μα βλέπω μόνο εσένα αγαπώ.

Ο Ιούδας είναι μια γυναίκα λάγνα
με σουξέ στην Παλαιστίνη
Μου ’χει τάξει την καρδιά της
Και κομμάτια κομματάκια μου την δίνει

Και το πιο ακριβό κομμάτι
Που ’χει πάνω τ’όνομά μου
Το πουλά στους Φαρισαίους
Και μαθαίνουν τον σεβντά μου

Αχ κορίτσι μου Ιούδα
Δώστα όλα και τραγούδα
Τι σημαίνει απελπισία
Έρωτας και προδοσία
Αχ Ιούδα… μωρό μου…

Ο Ιούδας είναι άνδρας
Που τα βράδια τριγυρνάει με σκυλούδες
Δε φοβάται το μαχαίρι
Μα φοβάται τους καθρέφτες τους Ιούδες

Δεν τον νοιάζει να κερδίσει
Θέλει μόνο να με σβήσει
Και πατάει σανίδα σάπια
Και τρελαίνεται στα χάπια

Αχ αγόρι μου Ιούδα
Ρίχ’τα όλα και τραγούδα
Κάνε κάτι να ενδώσω
Πριν το πνεύμα παραδώσω
Αχ Ιούδα… μωρό μου…

Ο Ιούδας είναι η αγάπη μου
Που μου’κλεψε μια νύχτα το πιστόλι
Τα καθάρματα οι φίλοι
Μου είπαν αυτοκτόνησε το τσόλι

Κι εξαργύρωσε και πήρα
Τον σταυρό και την πορφύρα
Και δεν άντεξε στη φρίκη
Να του φάω το σταριλίκι

Αχ αγάπη μου Ιούδα
Γύρνα πίσω και τραγούδα
Τζάμπα χάθηκες μωρό μου
Κι έστησες τον θρίαμβό μου
Αχ Ιούδα… αχ μωρό μου

Περπάτησα κρυφά στις άκρες των χειλιών σου
σε είδα πάλι να γελάς να κλαις με τον εχθρό σου
Εχθρός ήμουν εγώ εκεί απέναντί σου
σου έλεγα για σένα ζω και μου’λεγες κοιμήσου

Το όνειρο βαθύ ο έρωτας μεγάλος
για σένα ήμουνα εγώ ή μήπως κάποιος άλλος
Περπάτησα κρυφά στις άκρες των χειλιών σου
Ιούδας είμαι σε φιλώ μα θέλω το καλό σου

Ήταν καλά τα κέφια του Πιλάτου
κι η Ρώμη είχε χορτάσει από σταυρούς
έτσι ας έκανε ο Αραμαθαίας τη δουλειά του
είν' βολικό να έχεις για φίλους τους γιατρούς

Και τώρα, τώρα η ιστορία ξεκινάει απ'την αρχή
το δύσκολο είναι να 'σαι Ιούδας και Χριστός μαζί

Πέτροι θε να βρεθούνε χιλιάδες πάντα
σταυροί, θηλιές, μαχαίρια, βάϊα γεια σου αδελφέ
εμείς για μια ζωή θε να τα κάνουμε προζύμι
για Σπάρτακους κι Ιούδες για Χριστούς και μιλιούνια αδελφούς

Δύστυχε Ιούδα χιλιοπρόδομενε
όσες αγχόνες και αν γευτείς
του ονείρου η πίκρα που χάθηκε δε σβήνει
κι ας τα μιλιούνια των βαϊων λούφαξαν γονατιστοί.