Σαν σήμερα, στις 7 Ιανουαρίου 1944 έφυγε από τη ζωή κόβοντας ο ίδιος το νήμα της ο Ναπολέων Λαπαθιώτης. Θα θυμηθούμε το ποίημά του " Όταν πεθάνω"!
Όταν πεθάνω... -ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΛΑΠΑΘΙΩΤΗΣ
Όταν πεθάνω μη σφαλήσετε
τα μάτια μου τα παγωμένα.
Θέλω να ιδώ ποιοι θα γελάσουνε
και ποιοι θα κλάψουνε για μένα.
Θα'ρθει η μανούλα μου η ταλαίπωρη,
θα φέρουν τον παπά το γέρο.
Θα'ρθουν τριγύρω όσοι μ' αγάπησαν:
αυτοί θα κλάψουνε, το ξέρω.
Και θα'ρθουν οι άλλοι, σαν το μάρμαρο.
θα κλάψουν, να φανούν πως κλαίνε.
Κι εσύ, με τα γυαλένια μάτια σου,
θα τους μαντέψεις, πεθαμένε!
Έρχεται ο θάνατος αλύπητα,
γλυκά-γλυκά να μας κοιμήσει.
Και ξεσκεπάζει με μιας γύρω μας
και τις αγάπες και τα μίση.
Και θα περάσουνε,θα φύγουνε,
και θα' ρθουν άλλοι ,θα'ρθουν άλλοι.
Ούτε τους ένιωσα,ούτε μ' ένιωσαν:
στο χώμα θα βρεθούμε πάλι.
Μ' αν έρθει δίχως κλάματα,
που ήταν για μένα Φως και Πλάση,
κι έρθει σιγά-σιγά, σα μάρμαρο,
να με κοιτάξει, να γελάσει.
μ' αν έρθει, δίχως κλάματα,
σε μένα, στο φτωχόν εμένα;
Ω! αν μη βλέπω, τότε, κλείστε μου
τα μάτια μου τα παγωμένα.
Πηγή: Ναπολέων Λαπαθιώτης, Ποιήματα, Εκδόσεις Ζήτρος, 2001
