Σαν σήμερα, στις 11 Φεβρουαρίου 2000 φεύγει από τη ζωή ο ποιητής Ματθαίος Μουντές. Σπούδασε Θεολογία κι υπηρέτησε ως καθηγητής. Μελοποιήθηκε από κορυφαίους συνθέτες. Οι μεταφυσικές ανησυχίες είναι διάχυτες στο έργο του. Ένα ποίημα αντίστοιχου ύφους θα γνωρίσουμε σήμερα."Παρακαταθήκη" από την ομώνυμη ποιητική συλλογή του 1957!
Παρακαταθήκη - ΜΑΤΘΑΙΟΣ ΜΟΥΝΤΕΣ
Καθένας πόθος του Θεού γίνεται κι από μια φωνή
κι όλες μαζί τα σκαλοπάτια κατεβαίνουνε των άστρων
και φτάνουνε κοντά μας.
Εμείς ριγώντας τις ακούμε,
κι ύστερα τις κρύβουμε μες στην καρδιά.
Και γίνονται οι φωνές εκεί φως εκ φωτός. Γίνονται μνήμη.
Έτσι ακριβώς καθώς ν'αποστηθίσαμε ένα ποίημα.
Και κάποια βράδια,όταν προσμένουμε
να δούμε πάλι το σημάδι της παρηγοριάς-
μιαν ολόχρυσην αστέρινη γιρλάντα που εκεί ψηλά,μεσούρανα,
για μας τους πονεμένους την κρεμάει πάντα ο Θεός-
άξαφνα γίνεται το θάμα:
Δεν είν'εξ ύψους η ομορφιά που με τη βελουδένια της αφή
μας κλει τα βλέφαρα.
Και η γλαυκή εκείνη γοητεία της ειρήνης
δεν έρχεται ως εμάς από μια χώρα μακρινή.
Τα εξαίσια όλα ετούτα βγαίνουν από μέσα μας.
Είναι δικά μας όλα, τέκνα της καρδιάς μας΄
είναι οι θεϊκές φωνές, φως εκ φωτός,
που εδώ κλεισμένες, στο κορμί μας μέσα,
μένουν για μας μια Παρακαταθήκη ελπίδας.
Πηγή:"Παρακαταθήκη",1957
