Σαν σήμερα, στις 30 Απριλίου 1910 φεύγει ο Έλληνας ποιητής Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος, που έμεινε στην ιστορία με το ψευδώνυμο Ζαν Μορεάς. Έγραψε κυρίως στη γαλλική γλώσσα και λιγότερο στην ελληνική. Θα δούμε το ποίημά του "Εσύ που μόνη..." σε μετάφραση του Κώστα Καρυωτάκη!
Εσύ που μόνη...- ΖΑΝ ΜΟΡΕΑΣ
Εσύ που μόνη από ψηλά, δεσπόζοντας τα πάθη,
Λάμπεις και με φυλάσσεις,
Όπως ο έναστρος ουρανός βέλη ρίχνει στα βάθη
Νυχτερινής θαλάσσης.
Ω θεσπεσία ποίησις, με κάποιο αιθέριο ντύμα,
Τύλιξε την καρδιά μου,
Να γίνω τώρα ο άνεμος, το νερό και το κλήμα,
Ο άγριος κρίνος της άμμου.
Να μεγαλώνω πάντοτε, στα πόδια μου να νιώσω
Ό,τι λατρεύουν οι άλλοι,
Να μεγαλώνω σαν το δρυ, κ' έπειτα να τελειώσω
Σε μια φωτιά μεγάλη.
Μετάφραση: Κώστας Καρυωτάκης
Πηγή: Παγκόσμια ποιητική ανθολογία "Ταξίδι στην ποίηση",Εκδόσεις Ναυτίλος, 1995
