Τα παιδιά πιστεύουν στον Άγιο Βασίλη και οι μεγάλοι προσπαθούν να μην γκρεμίσουν το όμορφο παλάτι της φαντασίας τους! Τι γίνεται όμως όταν ο ήρωάς μας τον βλέπει μπροστά του; Αυτά θα δούμε στο υπέροχο πρωτοχρονιάτικο διήγημα της Θωμαής Τσιμερίκα "Ο 'Αγιος Βασίλης ήταν αληθινός"!
Ο Άγιος Βασίλης ήταν αληθινός-ΘΩΜΑΗ ΤΣΙΜΕΡΙΚΑ
Ήταν παραμονή Πρωτοχρονιάς , η μητέρα τα είχε όλα έτοιμα για το ρεβεγιόν , την ψημένη γαλοπούλα , τη βασιλόπιτα , τα δώρα κάτω από το δέντρο. Τα φωτάκια αναβόσβηναν σαν μικρά φαναράκια. Ξαφνικά φώναξε ο μικρός μου αδερφός, « μαμά δεν είναι όλα έτοιμα , δεν βάλαμε μπισκότα και γάλα κάτω από το δέντρο για τον Άγιο Βασίλη , θα είναι κουρασμένος μετά από τόσο μεγάλο ταξίδι». Εγώ γέλασα κρυφά « είναι μικρός και πιστεύει ακόμα στις ιστορίες της γιαγιάς , ότι υπάρχει Άγιος Βασίλης» σκέφτηκα. Η μητέρα όμως δεν του χάλασε χατίρι. Έβαλε ένα ποτήρι φρέσκο γάλα και γλυκά κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο.
Ενώ περιμέναμε τη νέα χρονιά παρακολουθώντας μουσικό πρόγραμμα στην τηλεόραση, οι γονείς μου και ο μικρός μου αδερφός αποκοιμήθηκαν. Εγώ περίμενα την αλλαγή του χρόνου. Ξαφνικά άκουσα μια φωνή « βοήθεια , έπεσα μέσα στο πηγάδι και δεν ξέρω κολύμπι». Βγήκα στον κήπο,ήταν δώδεκα ακριβώς, πλησίασα το πηγάδι, σκύβω και τι να δω ; Έναν συμπαθητικό παππούλη, καλούσε σε βοήθεια.Του έριξα ένα σχοινί και τον βοήθησα να βγει από το πηγάδι. Τα κόκκινά του ρούχα έσταζαν νερά. Η άσπρη του γενειάδα και αυτή το ίδιο.Κάτι μου θύμιζε, αλλά δεν μπορούσα να θυμηθώ. « Σε ευχαριστώ πολύ, μου έσωσες τη ζωή, δεν ξέρω κολύμπι, ξέρω μόνο να πετώ στον ουρανό , πάνω στο έλκηθρό μου το μαγικό».
Σφύριξε τρεις φορές και να σου εμφανίστηκε μπροστά μας , ένα έλκηθρο πανέμορφο , έλαμπε μέσα στο απόλυτο σκοτάδι . « Έχω βαλίτσα με ρούχα» μου είπε ,« θα βάλω την άλλη μου στολή , αντί να μπω από την καμινάδα , έπεσα στο πηγάδι». Συνέχισε να μου διηγείται την περιπέτειά του , « ήταν τόσο σκοτεινά,τόσο στενά , έχω βάλει και λίγα κιλά τελευταία , μα είχα έναν σάκο με δώρα ,πού να είναι άραγε ; χωρίς τον σάκο μου δεν μπορώ να συνεχίσω το ταξίδι μου».Αρχίσαμε να ψάχνουμε μαζί , ώσπου φώναξε « ο σάκος μου , τον βρήκα , βρίσκεται πάνω στο δέντρο του κήπου . Να συστηθούμε» , μου πρότεινε « χα , χα , είμαι ο Άγιος Βασίλης , τι δώρα θα ήθελες να σου χαρίσω ; μου έσωσες τη ζωή» . Εγώ τον κοιτούσα με ορθάνοιχτα τα μάτια . Καθώς μιλούσε , κάθισε κάτω από το δέντρο , χτύπησε παλαμάκια τρεις φορές , ξαφνικά ο σάκος από ψηλά βρέθηκε στην αγκαλιά του.
« Ο Άγιος Βασίλης ; είχα μπροστά μου τον Άγιο Βασίλη ;» αυτά σκεφτόμουν όταν τον άκουσα να μου λέει « δώσε μου να πιω λίγο γάλα και να φάω μπισκοτάκια».Έτρεξα γρήγορα στο σαλόνι , πήρα το γάλα και τα γλυκά που είχε αφήσει η μαμά και του τα πρόσφερα χαρούμενος . Φαινόταν πεινασμένος.Ήπιε το γάλα , έφαγε γλυκά και μπισκότα. « Θα συνεχίσω το ταξίδι , φίλε μου , σου αφήνω αυτά τα δώρα για σένα και την οικογένειά σου . Φεύγω για τόπους μακρινούς» αυτά μου είπε και με φόρτωσε δώρα . Είχα μείνει σαν στήλη άλατος. Τότε άκουσα τις φωνές του μικρού μου αδερφού « ήρθε ο Άγιος Βασίλης , λείπει το γάλα , τα μπισκότααα». Με βρήκαν στην πόρτα,έμπαινα σαν Άγιος Βασίλης , φορτωμένος δώρα και αναμνήσεις.
« Μα , πού τα πας τα δώρα ; βόλτες ;» με ρώτησε η μαμά . « Ναι , βόλτες» απάντησα , χωρίς να καταλάβω . Καθώς έκλεινα την πόρτα, ένα τραγούδι ακούστηκε ψηλά στα σύννεφα « χο , χο , του χρόνου θα ρθώ να σε ξαναδώ» . « Να ρθείς Άγιε μου Βασίλη , θα σε περιμένω» απάντησα από μέσα μου . « Καλή Πρωτοχρονιά» φώναξε η μαμά και αρχίσαμε όλοι να ανοίγουμε τα δώρα . « Ο Άγιος Βασίλης είναι αληθινός» , φώναξε ο μικρός μου αδερφός και είχε δίκιο !
