Θα γνωρίσουμε το διήγημα "Ευτυχία" του λογοτέχνη-φιλόλογου Χριστόφορου Τριάντη!
Ευτυχία-ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ
Η επιτυχία της ήταν μεγάλη, πολυεπίπεδη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Ήταν η καλύτερη ηθοποιός στη χώρα της, στην Ευρώπη κι όχι μόνο. Πρόσφατα, κέρδισε το πρώτο βραβείο για την ερμηνεία της, στην ταινία «Ευτυχία». Η φήμη της είχε απλωθεί σε όλον τον κόσμο.
Μια γυναικεία παρουσία άξια καταγραφής κι αναφοράς. Η ηθοποιία της, φανέρωνε ένα μεγάλο ταλέντο, μια μεγάλη καρδιά. Ήταν η πρωταγωνίστρια πολλών κινηματογραφικών έργων. Είχε δόξα, χρήματα και μεγάλη οικογένεια, (τρία παιδιά) κι έναν αξιολάτρευτο και επιτυχημένο σύζυγο. Όλα αυτά έμοιαζαν ή μάλλον συνταίριαζαν με την τελευταία ταινία της, την περίφημη «Ευτυχία». Απέκτησε κι άλλους ρόλους και πολλή διασημότητα. Όλα αυτά δεν την ενοχλούσαν καθόλου, ίσα ίσα κέρδιζε χρήματα από αυτές τις υποκριτικές δραστηριότητες.
Ένας από τους ρόλους της, ήταν να μοιράζει επιτυχημένα χαμόγελα κι ατάκες σε ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα, μιμούνταν τους χολιγουντιανούς σταρ. Συναναστροφές με διάφορους μεγαλόσχημους και πολιτικολογούντες, ενίσχυαν την δυναμική εικόνα της.
Μέσα σε αυτούς τους συγχρωτισμούς έχανε την ομορφιά της, το πνεύμα της, αλλά δεν φαινόταν να το αντιλαμβάνεται. Καλύτερα θα ήταν να κλεινόταν σε κανένα συνοικιακό κομμωτήριο κι εκεί να βγάζει τα εσώψυχά της, με τις κομμώτριες, θα ήταν καλύτερα από όλες τις πλευρές, και με ελεγχόμενο κόστος. Πίστευε ότι οι σχέσεις με έναν σωρό γελοία πρόσωπα της ανώτερης τάξης, ένα συνονθύλευμα από χρυσές και ιδιοφυείς μετριότητες, θα βοηθούσαν την καριέρα της και την ανέλιξη του συζύγου της, τον υπολόγιζε κι αυτόν στην γενική –οικογενειακή- προκοπή.
Η λαμπερή (κι ωραία) εικόνα της, όμως, δεν ξεγελούσε τον πρώτο της άντρα. Όταν την παρατηρούσε προσεκτικά, και την παρατηρούσε ώρες, έβλεπε πως η επιτυχία την είχε κάνει : πιο σκληρή, πιο τραχιά, λιγότερο όμορφη. Μεταμορφωνόταν σ’ ένα πλούσιο χωράφι, γεμάτο όμως αγκάθια. Θυμήθηκε πόσο όμορφη γινόταν, τον καιρό που η θλίψη όργωνε την ψυχή της σαν πυρακτωμένο αλέτρι, και ο πόνος χάρασσε- βαθιά- τα μάτια της. Η θλίψη της έμοιαζε με μια πληγή, που αν και συνέχιζε να ματώνει, ασυναίσθητα γιατρευόταν κι έκλεινε. Τότε την αγαπούσε απόλυτα. Η ανάστασή της, ήταν δικό του έργο, αλλά δεν παρέμεινε στην εκλογή του φωτός, της αγαπητικής σχέσης. Εξήλθε γρήγορα, και εισήλθε -στεγνή- στα υψηλά της ανόδου, για να το γράψω καλύτερα της μετρήσιμης ευτυχίας.
Εκτός νυμφώνος, η ψυχή της περιήλθε την στολή της φθοράς και της πραγματικότητας. Η δύναμη την έλκυε. Καταξίωση, ηθοποιία, απολαβές, δεύτερος γάμος, ψυχοθεραπεία, υστερική μητρότητα, ένα σωρό πλαστικές επεμβάσεις για την διατήρηση της γοητείας και μετά μπόλικες αύλειες δραστηριότητες επί των απολαύσεων. Και ως αντιμετώπιση της όλης κατάστασης : καταφυγή στο ερωτικό παρελθόν, αναπολώντας και κλαίγοντας σιωπηλά.
