Ένας εχθρός βάζει στο στόχαστρο την υγεία των ζώων του δάσους. Ένας ντεντέκτιβ καλείται να τον βρει. Αυτά θα δούμε στο παραμύθι "Ένας αόρατος κλέφτης", της Θωμαής Τσιμερίκα!
Ένας αόρατος κλέφτης-ΘΩΜΑΗ ΤΣΙΜΕΡΙΚΑ
Μια φορά και έναν καιρό , μέσα στο δάσος , ζούσαν πολλά ζωάκια . Ήταν τόσο ευτυχισμένα , ώσπου έγινε κάτι που τα άλλαξε όλα . Οι ευτυχισμένες στιγμές χάθηκαν ξαφνικά . Ένα βράδυ τα ζώα ακούσανε θόρυβο . Κάποιος είχε μπει στο δάσος παράνομα . Βγήκαν φοβισμένα από τη φωλιά τους. Προσπαθούσανε να βρούνε τον ένοχο , αλλά μάταια , ήταν αόρατος. Τότε ακούστηκε ένα φτέρνισμα « αψιού» , γύρισαν τα κεφάλια τους και είδαν τον λαγό πίσω από το θάμνο . Φτερνιζόταν συνεχώς .Το φτέρνισμά του συνεχίστηκε ως το πρωί, τότε ο λαγός φάνηκε και τους είπε « αψιού , κάποιος με άγγιξε και με κόλλησε συνάχι , συνεχώς φτερνίζομαι.Πρέπει στο γιατρό να πάω,γιατί τίποτα δεν θέλω να φάω».Ξεκίνησε λοιπόν να πάει στο γιατρό του δάσους , στην κυρά κουκουβάγια.
Ο λαγός έφτασε στο ιατρείο της κυράς κουκουβάγιας, εκεί βρήκε ουρά από ζωάκια , το ένα είχε βήχα , το άλλο αδυναμία . Όλα περίμεναν οδηγίες για τα συμπτώματά τους.Πρώτη φορά τους συνέβαινε αυτό .Η σοφή κουκουβάγια αφού έκανε εξετάσεις στα ζώα που την επισκέφτηκαν τους είπε « κάποιος πέρασε το βράδυ και με ένα άγγιγμά του, σας έκλεψε κάτι πολύ πολύτιμο , την υγεία . Πρέπει γρήγορα να βρεθεί για να μην εξαπλωθεί» .
« Φάντασμα είναι» φώναξε ο σκαντζόχοιρος , « κάποιος θέλει το κακό μας για να’ ρθεί να πάρει το δάσος μας» φώναξε το λαγουδάκι , που το φτέρνισμά του δεν είχε σταματημό . « Πώς μας είδε μέσα στο σκοτάδι ; Και μας έκανε κακό , μόνο εγώ γυρνώ» είπε η κυρά αλεπού , που σήμερα φαινόταν αδύναμη και δεν μπορούσε να πάει για κότες , θα έμενε νηστική.
Η κυρά κουκουβάγια φώναξε « θα μάθουμε ποιος είναι ο κλέφτης της υγείας μας .Τώρα αμέσως φεύγουμε για την μεγάλη χώρα. Ξέρω έναν καλό ντεντέκτιβ. Πρέπει να’ ρθεί για αποτυπώματα , μόνο έτσι θα βρεθεί ο κλέφτης . Τον είχα γνωρίσει σε ένα συνέδριο πριν χρόνια .Κάπου έχω την κάρτα του» .
Η κουκουβάγια έψαξε στην ιατρική της τσάντα . Επιτέλους τη βρήκε. Σχημάτισε τον αριθμό του και έκλεισε ραντεβού. Την άλλη μέρα το πρωί η κυρά κουκουβάγια ανέβηκε πάνω στο ελάφι και χάθηκαν στο δάσος. Τα άρρωστα ζωάκια έμειναν μέσα στη φωλιά τους , αυτά που ήταν καλύτερα περίμεναν τα νέα για τον αόρατο κλέφτη .
Το ελαφάκι μετά από πολύ τρέξιμο , έφτασε στη μεγάλη χώρα . Μαζί με την κουκουβάγια έφτασαν σε μια έπαυλη , διάβασαν στο κουδούνι « Ντεντέκτιβ , ο ατσίδας Ηρακλής» . Χτύπησαν την ξύλινη πόρτα « τακ , τακ» . « Περάστε» ακούστηκε μια φωνή . Άνοιξαν την πόρτα και αντίκρυσαν ένα ψηλό αγόρι . Τα μάτια του ήταν μαύρα , σαν κάρβουνο , τα μαλλιά σγουρά σχημάτιζαν μπούκλες , η ηλικία του άγνωστη . Φαινόταν ότι είχε εμπειρία στις ανακαλύψεις ενόχων , το μαρτυρούσαν τα αριστεία που διακοσμούσαν το γραφείο του . Ήταν συμπαθητικός και γελαστός. Φορούσε άσπρη στολή , έμοιαζε περισσότερο με γιατρό . Δίπλα του , ένα σημειωματάριο .Συνεχώς έγραφε . Σίγουρα θα ήταν σημαντικό , γιατί ούτε γύρισε να τους κοιτάξει μόνο τους είπε « καλησπέρα , τι σας φέρνει στο γραφείο μου ;» τα ρώτησε και τα κοίταξε στα μάτια . Τα μάτια του γυάλιζαν.
Μίλησε πρώτη η σοφή κουκουβάγια και είπε « θέλουμε τη βοήθειά σου , κάποιος πέρασε από το δάσος μας , ένα βράδυ και μας έκλεψε την υγεία μας , μερικά ζώα αρρωστήσανε . Φοβόμαστε . Πρέπει ο κλέφτης να βρεθεί , να πιαστεί και να μπει στη φυλακή» . Ο Ντεντέκτιβ κούνησε το κεφάλι και απάντησε « αν και έχω πολλές υποθέσεις αυτόν τον καιρό , θα αναλάβω και τη δική σας . Φαίνεται πολύ μυστήρια και μ ’αρέσει να λύνω γρίφους . Θέλω να δω ποιος έχει τόση δύναμη» .
Ο Ντεντέκτιβ την επόμενη μέρα πήγε στο δάσος με μια μυστήρια βαλίτσα .Έβγαλε μικροσκόπια , φόρεσε γάντια και εξέταζε τους μάρτυρες , φορώντας μάσκα.Έμοιαζε χειρουργός , αλλά δεν ήταν. Μετά από πολύωρη έρευνα τους είπε « ένας ιός είναι ο εχθρός , κάθισε πάνω στα χέρια σας , στη μύτη σας , στο στόμα σας και έφερε το βήχα , το φτέρνισμα και τον πυρετό . Ένα έχω να σας πω , δεν τιμωρείται , είναι άπιαστο πουλί , πρέπει όμως να βρεθεί γι’ αυτό κάθε μέρα από το πρωί θα κάνετε καλό πλύσιμο χεριών με σαπούνι και νερό και αύριο θα ‘ ρθώ να σας ξαναδώ , παίρνω μαζί και το λαγό , να τον εξετάσω μοναχό» .
Το λαγουδάκι έτρεμε από φόβο , γιατί του πέρασε μια μάσκα μπροστά στη μικρή μυτούλα του , ούτε αναπνοή δεν μπορούσε να πάρει . Η κυρά λαγουδίνα το αποχαιρέτησε με δάκρυα στα μάτια , ήταν το μοναχοπαίδι της . Ο Ντεντέκτιβ πέρασε από ένα μεγάλο μικροβιολογικό εργαστήριο , έβαλε το λαγουδάκι σε μια καρέκλα και του πέρασε κάτι μπροστά στο μέτωπο . Το λαγουδάκι τρόμαξε , έμοιαζε φακός . Κατόπιν το πήρε στο γραφείο , όπου συνέχισε να σημειώνει και του πρόσφερε ένα χυμό πορτοκάλι « πιες το έχει βιταμίνη C , ξεκουράσου και το πρωί φεύγουμε , να σε πάω στη μαμά σου , δεν πρέπει όμως να την παίρνεις αγκαλιά , μέχρι να γίνεις καλά . Πρέπει να της μιλάς από μακριά» .
Την άλλη μέρα το πρωί ξεκίνησαν .Έφτασαν στο δάσος . Όλα τα ζώα έτρεξαν κοντά του , εκτός από αυτά που είχαν συμπτώματα αδιαθεσίας . « Λοιπόν» φώναξε ο Ατσίδας Ηρακλής « βρήκα μετά από πολλή έρευνα και μελέτη ποιος έκλεψε την υγεία σας , που τώρα την ψάχνετε , ένας ιός , ο κορωνοιός , αγνώστου πατρός . Συμβουλή :πλύσιμο καλό με σαπούνι και νερό , απολύμανση , καθαριότητα στη φωλιά σας , όχι βόλτες μέσα στο δάσος , ούτε στις ακρογυαλιές για να γίνουν όλα όπως χθες . Είναι αόρατος ο κλέφτης , τον βρήκα και τον κυνηγώ , αλλά βοήθεια ζητώ , σας θερμοπαρακαλώ , όχι βόλτες στο βουνό» .
Τα ζώα είχαν τεντώσει τα αυτιά τους και έμειναν με ανοιχτό το στόμα . Άρχισαν τα παράπονα « μα πώς να κλειστούμε στη φωλιά ; Θέλουμε οξυγόνο» . « Λυπάμαι» φώναξε άγρια ο Ντεντέκτιβ « αν δεν υπακούσετε θα φέρω τον σκύλο μου να σας φυλάει , θα σας δώσω μάσκα και γάντια για προστασία , θα μένετε τώρα στη φωλιά σας , θα διαβάζετε βιβλία , θα συνεχίσω να κυνηγώ τον κλέφτη που δεν περπατάει , πετάει σαν αετός , είναι πιο γρήγορος από λαγός . Ταξίδεψε πολύ και δεν κουράστηκε ακόμη έμαθα» , συνέχισε ο Ντεντέκτιβ « τον κυνηγούν πολλοί , όλοι οι λαοί» . Τα ζώα κλείστηκαν στη φωλιά τους , έβγαιναν πού και πού , μήπως και δούν τον Ντεντέκτιβ να έρχεται κρατώντας την υγεία τους . Το λαγουδάκι ακόμη φτερνίζεται και ο Ατσίδας Ηρακλής ακόμα ψάχνει τον αόρατο κλέφτη .
