Σήμερα, στη στήλη «Να σε γνωρίσω καλύτερα» φιλοξενώ την αγαπημένη λογοτέχνιδα Αντιγόνη Πόμμερ. Η καλεσμένη μου έχει εκδώσει μέχρι στιγμής έξι μυθιστορήματα και διδάσκει εδώ και πολλά χρόνια δημιουργική γραφή σ’ ενήλικες και παιδιά. Είχα τη χαρά να παρακολουθήσω κι εγώ μαθήματά της και γνωρίζω από πρώτο χέρι πόσα προσφέρει σ’ αυτόν τον τομέα. Το πιο πρόσφατο «πνευματικό της παιδί» το «Πόσες θερμίδες έχει το αίμα;», ένα μυθιστόρημα για τον σεβασμό στη διαφορετικότητα, βραβεύτηκε πριν από λίγο καιρό από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών! Γι’ αυτή την ευτυχή συγκυρία κι άλλα πολλά συζήτησε μαζί μου η Αντιγόνη Πόμμερ! Ας την ακούσουμε!
Συνέντευξη: Αγγελική Καραπάνου
-Αντιγόνη μου, σε καλωσορίζω στο ΕΝΝΕΠΕ ΜΟΥΣΑ. Αρχικά ήθελα να σε ρωτήσω πότε άρχισες να γράφεις.
Αγγελική, σε ευχαριστώ για αυτή την πρόσκληση στο ΕΝΝΕΠΕ ΜΟΥΣΑ που ξέρω με πόση αγάπη και μεράκι το έστησες.
Πιστεύω πως πάντα έγραφα, ίσως όχι συνειδητά. Από το σχολείο. Έγραφα με τη φαντασία μου και όχι με τη λογική μου με αποτέλεσμα ένα τεράστιο κόκκινο Χ να κοσμεί τις εκθέσεις μου και να τις ακυρώνει. Στη συνέχεια όταν τέλειωσα το σχολείο άρχισα πλέον να γράφω μικρές ιστορίες που ποτέ δεν εξέδωσα. Από εκεί και πέρα συνέχισα να γράφω και φτάσαμε στο σήμερα.
- Υπήρχαν λογοτεχνικές μορφές που θεωρείς πως σε επηρέασαν στο συγγραφικό σου ταξίδι;
Ναι, σίγουρα υπήρχαν. Σταθμός στη ζωή μου είναι τα έργα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, αλλά και της Ιζαμπέλ Αλιέντε. Ο μαγικός ρεαλισμός πάντα με συγκινούσε.
- Γνωρίζω πως έχεις και την ιδιότητα της δασκάλας δημιουργικής γραφής. Εσύ έχεις παρακολουθήσει ποτέ αντίστοιχα μαθήματα;
Όταν άρχισα να γράφω δεν υπήρχαν τέτοιου είδους σχολές ή μαθήματα. Δυστυχώς, δεν είχα την ευκαιρία στο ξεκίνημά μου να διδαχτώ. Η μόνη μου βοήθεια ήταν η ανάγνωση των έργων άλλων συγγραφέων.
- Τι κατά τη γνώμη σου δίνουν στους μαθητές τα εν λόγω μαθήματα;
Στη λογοτεχνία δεν υπάρχουν κανόνες, υπάρχουν όμως μικρά μυστικά που μπορούν να αναδείξουν το έργο ενός συγγραφέα. Για παράδειγμα, μαθαίνουν να δημιουργούν συναρπαστικούς χαρακτήρες που θα κρατήσουν τον αναγνώστη μέσα στο βιβλίο τους. Επίσης, πέρα από τις τεχνικές, τους χαρίζει αυτοπεποίθηση όταν βλέπουν την εξέλιξή τους στη διάρκεια του σεμιναρίου.
- Ποιες δυνάμεις πιστεύεις πως με την πάροδο του χρόνου βοηθούν την εξέλιξη ενός συγγραφέα;
Πέρα από την αγάπη για τη συγγραφή, πιστεύω πως η επιμονή και η υπομονή παίζουν τεράστιο ρόλο.
- Εσύ έχεις ασχοληθεί με τον πεζό λόγο. Αν σε ρώταγα να μου πεις ποιες είναι οι αρετές ενός καλού πεζογραφήματος τι θα μου έλεγες;
Πρώτα από όλα είναι ο ήρωας. Πρέπει να είναι ολοκληρωμένος και η δράση του να μην αφήνει απορίες στον αναγνώστη. Μετά είναι η αφήγηση. Να κάνεις τον αναγνώστη να απορροφηθεί και να πιστεύει πως είναι αληθινή. Και εδώ πάλι, χρησιμοποιείς διάφορες τεχνικές, ώστε να μπορέσει ο αναγνώστης να δει με τα μάτια του, αλλά και να αισθανθεί όσα του περιγράφεις.
- Από τότε που ξεκίνησες να γράφεις αυτό έγινε μια καθημερινή συνήθεια ή υπάρχουν και περίοδοι που απέχεις από τη συγγραφή;
Όταν γράφω ένα βιβλίο, γράφω σχεδόν κάθε μέρα, έστω και μια γραμμή. Επειδή οι ώρες που εργάζομαι δεν μου αφήνουν πολύ ελεύθερο χρόνο, στον υπολογιστή μου έχω πάντα ανοιχτό το αρχείο με το βιβλίο μου, ώστε να μη χάνω την επαφή μαζί του. Όταν τελειώσω ένα έργο, τότε αν και έχω ιδέες για το επόμενο, αφήνω λίγο χρόνο να ωριμάσουν στο κεφάλι μου πριν κάνω μια νέα αρχή.
- Έχεις αγαπημένες ώρες που ασχολείσαι με το γράψιμο;
Κάποια χρόνια πριν έγραφα τη νύχτα. Όταν στο σπίτι επικρατούσε ησυχία. Μου άρεσε να γράφω τη νύχτα. Τώρα πια γράφω μόνο το πρωί. Συνήθως σηκώνομαι νωρίς, γύρω στις 6 και αφιερώνω ένα δίωρο στο δικό μου έργο, μετά ασχολούμαι με τις εργασίες των μαθητών μου στην Tabula Rasa.
-Τι αισθάνεσαι για τους ήρωες των βιβλίων σου; Αλλάζουν τα συναισθήματά σου γι’ αυτούς με το πέρασμα των χρόνων;
Τους αγαπάω, ακόμα και τους κακούς. Ο καθένας βρίσκεται για κάποιο λόγο μέσα σε κάθε μου βιβλίο. Υποφέρω μαζί τους όταν αυτοί έχουν δυσκολίες, χαίρομαι όταν πετυχαίνουν τους στόχους τους. Είμαι παιδί των παραμυθιών και πάντα υπάρχει ένα καλό τέλος στα βιβλία μου. Ακόμα κι αν πρέπει να σκοτώσω κάποιον ήρωα, θεωρώ πως το κάνω για να τον λυτρώσω από κάτι. Με το πέρασμα του χρόνου τους αγαπώ πιο πολύ γιατί πλέον υπάρχουν και εξακολουθούν να ζουν στις σελίδες των βιβλίων μου. Ο χρόνος μας δένει.
-Πάμε τώρα στο πιο πρόσφατο πόνημά σου που κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις 24 γράμματα «Πόσες θερμίδες έχει το αίμα;». Τι σε κινητοποίησε να το γράψεις και τι πραγματεύεται;
Πάντα με απασχολούσε το θέμα της διαφορετικότητας. Από πολύ νέα. Ήμουν κι εγώ σαν παιδί διαφορετικό. Δημιούργησα λοιπόν έναν πρωταγωνιστή που ήθελε δεν ήθελε θα ήταν διαφορετικός. Ένας βρικόλακας είναι ο ήρωάς μου που προσπαθεί να γίνει αποδεκτός σε μια κοινωνία βρικολακοφοβικών. Θέλει να ερωτευτεί, να αγαπηθεί, να γίνει αποδεκτός και στην προσπάθειά του αυτή οδηγείται σε κωμικοτραγικές καταστάσεις που θα τον οδηγήσουν να αποδεχτεί ο ίδιος τον εαυτό του. Είναι ένα βιβλίο γραμμένο με χιούμορ, ανάλαφρο, αλλά μιλάει για πικρές αλήθειες.
-Πόσο χρόνο σου πήρε να το ολοκληρώσεις;
Το έγραψα μέσα σε ένα χρόνο. Όταν το άρχισα ένιωθα πως ήταν ολοκληρωμένο μέσα στο κεφάλι μου, ήταν σαν να είχε έρθει ο κατάλληλος καιρός για να πει ο ήρωάς μου τις αλήθειες του.
- Θα μοιραστείς μαζί μας ένα απόσπασμά του;
Είχε σχεδόν χαράξει όταν γύρισα σπίτι. Δεν έπρεπε να με βρει η ανατολή αν ήθελα να ζήσω. Με δυσκολία έσερνα τα πόδια μου και η μαύρη κάπα που φορούσα μου βάραινε τους ώμους. Ποτέ δεν είχα καταλάβει γιατί έπρεπε να είμαι τυλιγμένος με αυτόν τον παλαιομοδίτικο μανδύα, όταν όλοι οι νέοι της ηλικίας μου φορούσαν δερμάτινα εφαρμοστά μπουφάν. Πάντα ένιωθα άβολα στις νυχτερινές μου εξορμήσεις που τα βλέμματα όλων στρέφονταν πάνω μου και στα αυτιά μου έφταναν τα περιπαικτικά τους σχόλια. (Είναι η πρώτη παράγραφος του βιβλίου)
- Το μυθιστόρημά σου «Πόσες θερμίδες έχει το αίμα;» τιμήθηκε πρόσφατα από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών. Τι συναισθήματα σου γέννησε η βράβευση αυτή ;
Πρώτα από όλα ήταν αναπάντεχο. Δεν είχα ιδέα ότι θα γινόταν τέτοιου είδους βράβευση από την Ένωση. Ήταν τιμητικό να επιλέξουν το έργο μου για να βραβευτεί και μάλιστα το συγκεκριμένο έργο. Ένιωσα ότι κάτι είχα κάνει καλά.
- Γνωρίζεις ποιο θα είναι το επόμενο συγγραφικό σου βήμα; Έχεις κάποιο βιβλίο στα σκαριά;
Ήδη έχω αρχίσει να γράφω ένα νέο βιβλίο. Δεν θα αποκαλύψω κάτι, παρά μόνο ότι είναι ένα χιουμοριστικό αστυνομικό. Θέλει, όμως δουλίτσα ακόμα για να ολοκληρωθεί.
-Θα κλείσουμε με τις ευχές σου για το νέο έτος!
Θα κάνω μια ευχή που δεν έχει σχέση με τη δημιουργικότητα. Εύχομαι, λοιπόν, να σταματήσει κάθε μορφή βίας και κακοποίησης. Με έχουν σοκάρει τα γεγονότα των τελευταίων δύο ετών. Εύχομαι να βρει ο καθένας την αγάπη μέσα του.
Αντιγόνη μου, σ’ ευχαριστώ για την παρουσία σου στο ΕΝΝΕΠΕ ΜΟΥΣΑ.
Εγώ ευχαριστώ που μου έδωσες Αγγελική την ευκαιρία.
Βρείτε το βιβλίο της Αντιγόνης Πόμμερ "Πόσες θερμίδες έχει το αίμα;" στον παρακάτω σύνδεσμο:
https://24grammata.com
