Σήμερα, στη στήλη "Να σε γνωρίσω καλύτερα" έχω προσκαλέσει τον ποιητή Ονούφριο Ντοβλέτη. Ο καλεσμένος μου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και ζει στην Αθήνα. Από παιδί έδειξε την κλίση του στο θέατρο, τις γλώσσες και τη συγγραφή. Έχει μελετήσει οχτώ γλώσσες. Σπούδασε Μετάφραση, Ιστορία, Αρχαιολογία κι Υποκριτική στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Εργάστηκε ως μεταφραστής στην Ελλάδα και την Αμερική. Μετέφρασε μυθιστορήματα, ιστορικά έργα και ταξιδιωτικούς οδηγούς. Είναι ηθοποιός και ξεναγός. Γράφει ποιήματα, διηγήματα, στίχους. Ποιήματά του διακρίθηκαν σε πανελλήνιους διαγωνισμούς. Το 2018 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Παρουσία η ποιητική του συλλογή "Ένας νέος δίχως νέα". Το 2021 κυκλοφόρησε η ποιητική του συλλογή "Θάνατος στην Ελλάδα". Με την πένα του εκφράζει την αγάπη του στη μάνα γη,ενώ παράλληλα στηλιτεύει όσα τον ξενίζουν στη χώρα του. Ο Ονούφριος Ντοβλέτης μού άνοιξε την καρδιά του και με άφησε να τον γνωρίσω καλύτερα. Καιρός να τον γνωρίσετε κι εσείς!
Συνέντευξη : Αγγελική Καραπάνου
- Κύριε Ντοβλέτη, σας καλωσορίζω στο Έννεπε Μούσα. Αρχικά θα ήθελα να σας ρωτήσω πότε ξεκινήσατε να εκφράζεσθε μέσω της ποίησης.
Σας ευχαριστώ πολύ. Επηρεασμένος από τα βιβλία που με περιτριγύριζαν αλλά και από θεατρικά που κάναμε στο σχολείο, είχα αρχίσει να γράφω ήδη πριν από τα 10, ποιήματα και παραμύθια. Ουσιαστικά όμως γράφω πολύ τα τελευταία πέντε χρόνια.
- Μπορείτε να θυμηθείτε τον τίτλο και το θέμα του πρώτου σας ποιήματος;
Τα παιδικά μου ποιήματα είχαν σχέση με την οικογένειά μου απ’ όσο θυμάμαι.. Περισσότερο έγραψα στην περίοδο της εφηβείας, δυστυχώς για να εκφράσω την ψυχολογική μου κατάσταση λόγω της συστηματικής κακοποίησης που υπέστην από τους συμμαθητές μου. Γι’ αυτό άλλωστε και ο θάνατος έπαιξε μεγάλο ρόλο στα γραπτά μου για πολλά χρόνια…
- Ποιων ποιητών το χάρισμα έχετε θαυμάσει ιδιαίτερα;
Η γραφή του Ελύτη, και μάλλον όχι τα ίδια τα ποιήματα, μου είχε κάνει εντύπωση ήδη από το Γυμνάσιο. Σε αυτό συνέβαλε η σειρά Δύο Ξένοι, όπου διαβάζουν το Μονόγραμμα. Για ’μένα η τηλεόραση είχε πολλά θετικά. Αυτό ήταν ένα εξ αυτών.
- Τι αρετές έχουν τα ποιήματα που σας αγγίζουν;
Μου αρέσει η αμεσότητα. Δεν μπορώ τα περίτεχνα δυσνόητα πράγματα. Γι’ αυτό νομίζω ότι περισσότερο με άγγιξε παλιότερα ο Καρυωτάκης, και λόγω της αυτοκτονίας φυσικά, κάτι που με τραβούσε πάρα πολύ, αν και δεν προτιμώ την ποίηση με ομοιοκαταληξία. Και πολύ αργότερα ο Καβάφης, γιατί δυστυχώς τα ποιήματα που κάναμε στο σχολείο δεν ήταν αντιπροσωπευτικά ή κατάλληλα για εφήβους. Στον Καβάφη μού αρέσει επίσης η ενασχόληση με την ιστορία και το ότι με μεταφέρει σε μια αλλιώτικη Αλεξάνδρεια, την οποία αν και έχω επισκεφτεί πολλές φορές μπορώ μόνο να αναπλάσω με τη φαντασία μου. Κάποια στιγμή, αυτήν την αμεσότητα εκτίμησα και στον Χριστιανόπουλο.
- Τι σας αρέσει να διαβάζετε τα τελευταία χρόνια;
Παλιότερα διάβαζα πάρα πολλά διηγήματα και καθόλου ποίηση. Λάτρεψα τη Μάρω Βαμβουνάκη και τον Γιάννη Ξανθούλη. Ποίηση άρχισα να διαβάζω, όχι φανατικά, όταν έγραψα την δεύτερη συλλογή μου με τίτλο «Ένας νέος δίχως νέα». Όντας και ξεναγός, διαβάζω κυρίως βιβλία ιστορίας και ιστορικά μυθιστορήματα, αλλά και παλαιότερη ποίηση, ίσως πιο πολύ για να έχω μια ιδέα τι έχει προηγηθεί.
- Και ποια αναγνώσματα δεν προτιμάτε είτε λόγω ιδιοσυγκρασίας είτε λόγω αισθητικής;
Δε διαβάζω μάλλον ρομαντικά μυθιστορήματα και φιλοσοφία. Και σίγουρα έχω τελειώσει με τα βιβλία αυτοβελτίωσης…..
- Τι δίνει στη ζωή σας η ποίηση;
Είναι ένας τρόπος για να εκφραστώ, κάτι επιπλέον που έχω εκτός από την ηθοποιία. Είναι ο πιο προσωπικός, «δικός μου», τρόπος. Δεν είναι τυχαία η παρότρυνση και των γιατρών, στην αρχαιότητα τουλάχιστον, να εκφραζόμαστε μέσω της τέχνης. Έχει κάτι θεραπευτικό. Είναι σαν ψυχοθεραπεία. Και συγχρόνως είναι και μια καλλιτεχνική δημιουργία.
- Ποια θέματα σας έχουν απασχολήσει πιο πολύ, διαχρονικά;
Το νόημα της ζωής θα έλεγα. Ή μάλλον το αν έχει νόημα να ζούμε. Μάλλον αυτό με έχει απασχολήσει περισσότερο γενικώς στην ζωή μου. Τα τελευταία χρόνια και η φθορά του χρόνου.
- Τον Απρίλιο του 2021 κυκλοφόρησε η ποιητική σας συλλογή «Θάνατος στην Ελλάδα». Ποια περίοδο γράφτηκαν αυτά τα ποιήματα;
Γράφτηκαν κυρίως το 2020 ενώ κάποια είναι και λίγο παλιότερα. Μέχρι και τη στιγμή που ήταν στον τυπογράφο άλλαζα πράγματα. Ήταν κάτι που πήρε την τελική του μορφή την τελευταία στιγμή.
- Τι δηλώνει ο τίτλος; Πείτε μας δυο λόγια γι’ αυτό σας το έργο.
Ενώ περιλαμβάνει αρκετά ποιήματα με πολύ προσωπικό χαρακτήρα, πρόκειται ουσιαστικά για έναν φόρο τιμής στην Ελλάδα. Στηλιτεύει συγχρόνως όμως ορισμένα κακώς κείμενα, όπως η μεταπολεμική αρχιτεκτονική και η ξενομανία. Ακριβώς λόγω των αναφορών στην Ελλάδα, το σκεπτικό ήταν να συμπέσει και με τα 200 χρόνια από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης.
Τα ποιήματα είναι χωρισμένα σε θεματικές ενότητες τις οποίες εισάγουν κάποια μικρά ή λίγο μεγαλύτερα κείμενα. Οι ενότητες είναι η έμπνευση από την αρχαιότητα, στίχοι με αναφορές στην Ελλάδα, αρχιτεκτονική, η περίοδος της καραντίνας, το ελληνικό τοπίο, ο εθνικισμός κ.ά.
Ο διφορούμενος τίτλος γίνεται κατανοητός όταν κάποιος διαβάσει τα ποιήματα. Μια επιπλέον ερμηνεία θα έλεγα ότι έχει να κάνει με την ίδια τη συλλογή τελικά: πρόκειται για ποίηση, ενός άγνωστου ποιητή κιόλας, χωρίς υποστήριξη, η οποία μάλλον ήταν καταδικασμένη να πεθάνει από τη στιγμή της πολύ περιπετειώδους κυκλοφορίας της…
- Θα μοιραστείτε μαζί μας ένα ποίημα απ’ το βιβλίο σας;
Πράσινες τέντες
Σε ένα λουριδομπαλκόνι κέντρου
μιας γκρίζας κουτοκατοικίας με πράσινες τέντες
θα γεράσει το πρόσωπό μου
και θ’ αραιώσουν τα μαλλιά μου.
Σ’ αυτή την ασφυκτική πυκνότητα κατοίκων,
στην αραιή εγγύτητα ανθρώπων.
Κάπου εκεί θα γίνω μεσήλικας,
ο μέσος άνθρωπος,
εγώ.
Να γέρνω από το κάγκελο
να πάρω τζούρα από Ακρόπολη
που κρύβ’ η διπλανή η τέντα.
Αχ αυτές οι πράσινες οι τέντες..
Πόσα μπορούνε να σκεπάσουν….
- Τι να περιμένουμε από σας στη συνέχεια; Υπάρχει κάποιο καινούργιο έργο στα σκαριά;
Ευελπιστώ φέτος να κυκλοφορήσει η πρώτη συλλογή που έγραψα, πριν από 10 χρόνια, και που έχει να κάνει κυρίως με τη μετανάστευση. Αλλά έχω κι άλλα πράγματα ήδη έτοιμα, όπως ένα παραμύθι που θα ήθελα επίσης να κυκλοφορήσει φέτος.
- Σας ευχαριστώ για την παρουσία σας στο Έννεπε Μούσα. Σας εύχομαι τα καλύτερα!
Εγώ σας ευχαριστώ πολύ!
