Σήμερα, στη στήλη "Να σε γνωρίσω καλύτερα" έχω προσκαλέσει τη συγγραφέα Έλενα Μπολονάση. Το 2020 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις 24 γράμματα το αστυνομικό της μυθιστόρημα "Ο λόφος του Ερνιόν",που βραβεύτηκε από την Ένωση Λογοτεχνών. Το 2022 δημοσιεύτηκε από τις Εκδόσεις Ψυχογιός το αστυνομικό της μυθιστόρημα "Ο λύκος μένει σπίτι",που θίγει το φλέγον ζήτημα της βίας κατά των παιδιών. Είπαμε πολλά για τη μέχρι τώρα διαδρομή της στη συγγραφή. Ο λόγος στη δημιουργό Έλενα Μπολονάση!
Συνέντευξη: Αγγελική Καραπάνου
- Έλενά μου, χαίρομαι που σε φιλοξενώ στο ΕΝΝΕΠΕ ΜΟΥΣΑ.
Δική μου η χαρά, ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση και τη φιλοξενία!
-Θα ήθελα να σε ρωτήσω πότε ξεκίνησες να γράφεις κι αν υπήρχε κάποιο συγκεκριμένο γεγονός που σε κινητοποίησε.
Από πολύ μικρή έτρεφα μια αγάπη για τον γραπτό λόγο, που φαινόταν κυρίως στο μάθημα της έκθεσης ιδεών. Όμως, η συγγραφή ξεκίνησε για μένα το 2019, όταν πήρα μέρος στον διαγωνισμό μυθιστορήματος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Ήταν ένα καλοκαίρι που ένιωθα έντονα την ανάγκη να δημιουργήσω μια ιστορία.
- Γιατί γράφεις; Τι δίνει αυτή η δραστηριότητα στην καθημερινότητά σου και στη ζωή σου;
Γράφω γιατί μέσα από τη μυθοπλασία μπορώ να ζω χίλιες ζωές, να ταξιδεύω σε όλα τα μέρη του κόσμου και να γνωρίζω πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους. Όμως, δεν είναι μια διαφυγή η συγγραφή. Πολλές φορές είναι και ο τρόπος να προσεγγίσει και να κατανοήσει κανείς σε βάθος την πραγματικότητα. Γι’ αυτό και μου αρέσει να καταπιάνομαι με θέματα που έχουν έντονα κοινωνικό περιεχόμενο.
- Μια ερώτηση στα όρια της φαντασίας. Θες να διοργανώσεις ένα δείπνο με καλεσμένους πέντε αγαπημένους λογοτέχνες απ’ όλες τις εποχές. Σε ποιους θα έστελνες πρόσκληση;
Θα προσκαλούσα τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, τον Κάρολο Ντίκενς, την Αλκυόνη Παπαδάκη, την Κλαίρη Θεοδώρου και τη Βικτόρια Χίσλοπ.
- Για ποιους λόγους ξεχωρίζεις καθέναν απ’ αυτούς;
Γιατί έχουν γράψει κάποια από τα πιο αγαπημένα μου λογοτεχνικά έργα.
- To 2020 παρουσίασες στα ελληνικά γράμματα το μυθιστόρημα «Ο λόφος του Ερνιόν». Πες μας δυο λόγια γι’ αυτό το έργο σου. Τι πραγματεύεται;
Είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με πρωταγωνίστρια μία μητέρα, τη Σοφία, η οποία σε μια ένοπλη επίθεση στην παιδική χαρά του λόφου, χάνει τον τρίχρονο γιο της. Αυτό το γεγονός είναι καθοριστικό, γιατί πλέον δεν έχει τίποτα πια να χάσει. Όταν, λοιπόν, ο κακοποιητικός της σύζυγος επιστρέφει, τον σκοτώνει. Στη φυλακή, ανάμεσα σε ειδεχθείς εγκληματίες, η επιβίωσή της μετατρέπεται σε παιχνίδι με σκοτεινούς κανόνες. Εκεί ξεκινά η δράση, οι ανατροπές και όλα οδηγούν πίσω στον λόφο του Ερνιόν, για να ανακαλύψει πως η επίθεση που της στέρησε το παιδί της δεν ήταν καθόλου τυχαία…
- Το βιβλίο σου «Ο λόφος του Ερνιόν» βραβεύτηκε από την Ένωση Λογοτεχνών. Τι σημαίνει για σένα αυτή η βράβευση;
Ήταν η αφόρμηση για να μοιραστώ το συγγραφικό μου έργο. Μέχρι τότε, δεν το είχα σκεφτεί ποτέ. Όμως, η βράβευση του μυθιστορήματος μού έδωσε μεγάλη χαρά και πίστη πως «Ο λόφος του Ερνιόν» θα μπορούσε να εκδοθεί, όπως και έγινε.
- Είναι πιο σημαντική για σένα η θετική ανταπόκριση του κοινού ή των λεγόμενων ειδικών σε θέματα λογοτεχνίας στα βιβλία σου;
Είναι σημαντική τόσο όταν προέρχεται από τους κριτικούς λογοτεχνίας με τις ειδικές γνώσεις και την εμπειρία, όσο και από το κοινό. Το αναγνωστικό κοινό είναι «εκπαιδευμένο», απαιτητικό και διψά για ιστορίες που εγείρουν ισχυρά συναισθήματα.
- Κι ερχόμαστε το 2022 στην κυκλοφορία του μυθιστορήματος «Ο λύκος μένει σπίτι». Πόσο καιρό σου πήρε να το ολοκληρώσεις;
Περίπου ένα χρόνο, επειδή όμως δεν έγραφα καθημερινά, είναι δύσκολο να το υπολογίσω ακριβώς.
- Τι σημαίνει ο τίτλος;
Ο «λύκος» είναι ο φόβος, ο κίνδυνος, οι δυσκολίες και οποιαδήποτε μορφή βίας (σωματική, λεκτική , ψυχολογική) που μπορεί ένας άνθρωπος να βιώσει στο οικείο του περιβάλλον. Εκεί που θα έπρεπε να αισθάνεται ασφάλεια και σιγουριά. Οι περισσότεροι «λύκοι» βρίσκονται σε τέτοια περιβάλλοντα και κυρίως στο «σπίτι», εκεί που ένα παιδί μεγαλώνει, εκεί που οι άνθρωποι συμβιώνουν.
- Πες μας περισσότερα γι’ αυτό το έργο σου.
Πέντε πρωταγωνιστές, πέντε παιδιά, ο Στέλιος, ο Βασίλης, η Άννυ, ο Σταύρος και η Ειρήνη, βρίσκονται σε ένα ορφανοτροφείο κολαστήριο. Το καθένα για διαφορετικούς λόγους. Εκεί, μια διευθύντρια, που ενσαρκώνει σίγουρα έναν από τους λύκους, καταδυναστεύει την καθημερινότητά τους. Για να επιβιώσουν, γίνονται μια ομάδα και δίνουν έναν όρκο. Τα παιδιά αυτά περιμένουν με λαχτάρα να ανοίξει η πόρτα του ορφανοτροφείου και να δραπετεύσουν. Το ερώτημα είναι, όταν η πόρτα ανοίξει, θα είναι έτοιμα να το κάνουν; Θα συνεχίσει ο φαύλος κύκλος της βίας; Και τελικά, γεννιέται κάποιος εγκληματίας ή γίνεται;
- Θα μπορούσες να μοιραστείς μαζί μας ένα απόσπασμα;
Θα μοιραστώ μαζί σας τον όρκο των παιδιών του ορφανοτροφείου και θα σας προσκαλέσω, μέσα από την ανάγνωση του βιβλίου, να ανακαλύψετε όλα όσα έδεσαν αυτά τα παιδιά, που, αν και βρέθηκαν σε σκληρές συνθήκες, δεν έπαψαν να ονειρεύονται:
«Κλειδωμένος στο συρτάρι ο φόβος,
τα όνειρα οδηγοί μου στο αύριο
τροφή δηλητήριο στους λύκους
η δύναμη αγάπης αδελφικής».
- Μέχρι στιγμής σ’ έχουμε δει να καταπιάνεσαι με κοινωνικό κι αστυνομικό μυθιστόρημα μέσα από θέματα που καίνε την ανθρωπότητα. Τι πιστεύεις πως προσφέρει αυτού του είδους η λογοτεχνία στο αναγνωστικό κοινό;
Μέσα από δράση, ανατροπές, σασπένς και ιστορίες που ο αναγνώστης παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα, βρίσκει απαντήσεις σε ερωτήματα που μας αφορούν όλους. Η λογοτεχνία μπορεί να αγγίζει τα πιο σύγχρονα θέματα, να αναφέρεται σε κοινωνικά ζητήματα, περνώντας πολύ σημαντικά μηνύματα. «Ο λύκος μένει σπίτι» είναι ένα δραματικά επίκαιρο έργο, που μέσα από το αναγνωστικό ταξίδι οδηγεί στην κατανόηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς και του τρόπου που η παιδική ηλικία καθορίζει την ενήλικη ζωή. Η συνειδητοποίηση της σπουδαιότητας προστασίας της παιδικής ηλικίας, ευαισθητοποιεί και δίνει στον αναγνώστη την αισιοδοξία και την ελπίδα πως ακόμα και στο πιο βαθύ σκοτάδι υπάρχει φως.
- Είσαι δικηγόρος κι εγκληματολόγος. Η ενασχόληση μ ’αυτά τα πεδία έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης στο συγγραφικό σου ταξίδι;
Η ενασχόληση με πραγματικές υποθέσεις αποτελεί πηγή έμπνευσης. Μέσα από τη διδασκαλία της εγκληματολογίας, την ανάλυση του προφίλ του εγκληματία, της προσωπικότητας του θύματος και των συνθηκών που οδηγούν στο έγκλημα, δημιουργούνται ρεαλιστικοί και πολυδιάστατοι ήρωες και ιστορίες που μπορούν να συγκλονίσουν ακόμα και τον ίδιο τον συγγραφέα, γιατί θα μπορούσαν να είναι αληθινές. «Ο λύκος μένει σπίτι» γεννήθηκε ως ιδέα όταν προετοίμαζα ένα σεμινάριο για τους ανήλικους δράστες και τα ανήλικα θύματα. Προκλήθηκε η ανάγκη να γράψω για τις ιστορίες εκείνων των παιδιών που βρέθηκαν σε περιβάλλοντα κακοποιητικά, που έχουν εγκαταλειφθεί, που στερήθηκαν όσα για ένα παιδί θα έπρεπε να είναι αυτονόητα.
- Τι νιώθεις για τους ήρωες των βιβλίων σου;
Τους κατανοώ βαθιά και δένομαι μαζί τους. Αφουγκράζομαι τα θέλω τους, τις ανάγκες τους και όσο προχωράει η ιστορία, με οδηγούν οι ίδιοι στα δικά τους μονοπάτια. Κι επειδή στις καλύτερες περιπέτειες οι πρωταγωνιστές βασανίζονται και αναγκάζονται να ξεπερνούν ανυπέρβλητα εμπόδια, όσο κι αν τους αγαπώ, τους αντιμετωπίζω χωρίς κανένα έλεος.
- Πότε αισθάνεσαι να τους δικαιώνεις;
Κάθε φορά που αποκαθίσταται με κάποιο τρόπο η ηθική τάξη και το δίκαιο. Όταν επέρχεται η κάθαρση. Επειδή, όμως, και στη ζωή δεν παίρνει πάντα ο καθένας αυτό που του αξίζει, υπάρχουν φορές που τους «θυσιάζω».
- Ως αναγνώστρια επιλέγεις κυρίως βιβλία που τέρπουν, που αφυπνίζουν, συγκινούν ή συναρπάζουν;
Διαβάζω πολλά διαφορετικά είδη κι αναζητώ έναν συνδυασμό που μπορεί να προκαλέσει διαφορετικά συναισθήματα. Ακόμα και στα crime μυθιστορήματα, μαζί με τη δράση, αναζητώ τη συγκίνηση, το συναίσθημα, αλλά και την κοινωνική πλευρά μιας ιστορίας.
- Μετά την έκδοση του πιο πρόσφατου μυθιστορήματός σου σε τι φάση σε βρίσκω δημιουργικά; Έχεις κάποιο άλλο βιβλίο στα σκαριά;
Είναι αρκετά νωρίς, ακόμα αισθάνομαι πολύ κοντά μου τους πρωταγωνιστές του «λύκου». Υπάρχει μια ιστορία που μου προκαλεί έντονα την ανάγκη να την επικοινωνήσω και σίγουρα σύντομα θα αρχίσει να ξεδιπλώνεται.
- Αφού σ ’ευχαριστήσω για τη συζήτηση αυτή θα ήθελα να μου πεις τι εύχεσαι στον εαυτό σου και τι στον κόσμο για τη νέα χρονιά.
Εγώ σ’ ευχαριστώ, Αγγελική, για τη φιλοξενία και την όμορφη συζήτησή μας! Εύχομαι ολόψυχα σ’ εσένα και τους αναγνώστες του ΕΝΝΕΠΕ ΜΟΥΣΑ, Καλή Χρονιά, υγεία, ευτυχία και πολλά χαμόγελα! Εύχομαι κι ελπίζω σε έναν κόσμο που κανένα παιδί δε θα νιώθει φόβο, πόνο και μοναξιά.
Βρείτε το βιβλίο της Έλενας Μπολονάση "Ο λύκος μένει σπίτι" στον παρακάτω σύνδεσμο:
https://www.psichogios.gr
