Πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησε μια πολύ προσεγμένη ερωτική ανθολογία σε επιμέλεια της λογοτέχνιδας-εκπαιδευτικού Ειρήνης Ντούρα-Καββαδία. 55 ποιητές συνομιλούν εμπνευσμένα με τον υιό της Αφροδίτης σ'αυτή τη δίγλωσση έκδοση, που περιλαμβάνει ποιήματα στα ελληνικά και την αγγλική τους μετάφραση. Θα δούμε πέντε από αυτά και θα ευχηθούμε η Συμφωνία της Αγάπης ή αλλιώς Τhe symphony of love poems να είναι ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΗ!
Η Παρουσία σου-ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ
Περπατάω τη νύχτα στο ίδιο μέρος,
το αγαπημένο μου.
Αυτό το γωνιακό καφέ.Θυμάμαι
πόσα είχαμε ζήσει εκεί.
Καυγάδες,χαρές,δάκρυα,υποσχέσεις,
λόγια αγάπης,αγωνία και χτυποκάρδια.
Όλα είναι ίδια,ναι,όπως τότε.
Τίποτα δεν άλλαξε-ίδιες καρέκλες,
ίδιο τραπέζι,η γνωστή γεύση του καφέ.
Ακόμα και το φιλικό χαμόγελο του σερβιτόρου
είναι το ίδιο.
Η μουσική αγκάλιασε το δωμάτιο
σαν ένα διαφανές πέπλο.
Ακούγεται από το παλιό πικάπ.
Είναι μεθυστική και ταξιδεύω νοερά
μέσα στα υπέροχα λαμπερά σου μάτια.
Στα αισθησιακά χείλη σου με τη γεύση φράουλας
Άκου! Παίζει το τραγούδι μας. Λόγια αγάπης...
Το πορτρέτο του πίνακα στον τοίχο απέναντι
από το δωμάτιο δηλώνει ανοιχτά την αγάπη.
Εγώ ήμουν ο Ιππότης και εσύ ήσουν η πριγκίπισσα
Ο καθρέφτης της γυμνής ψυχής μου,
της αγάπης μου για σένα.
Τα ζευγάρια γύρω μου μού θυμίζουν εμάς.
Η πόρτα ανοίγει.Νομίζω ότι είσαι εσύ.
Η παρουσία σου έρχεται να γεμίσει
τον αέρα ανάμεσά μας,να φυσήξει αέρα στα
πνευμόνια μου. Δίνοντάς μου αιώνια ζωή.
Your presence
I walk in the night
through the same place,my favorite;
That corner cafe. I recall
How much we had experienced there
Quarrels,joys,tears,promises,
words of love,agony and heartbeat.
Everything is the same;yes the same as back then
Nothing has changed-same chairs,
same table,the familiar coffee taste;
Even the waiter's friendly smile is the same
The music embraces the room
Like a transparent veil
Sounding from the old record player.
It is intoxicating.
And I travel mentally inside
your wonderful bright eyes
On your sensual lips with the strawberry flavor.
Listen!It is playing our song. Words of love...
The portrait of the painting on the wall
Across the room openly declares love.
I was the knight and you were the princess.
A mirror of my naked soul;of my love for you.
Couples around me remind me of us.
The door opens. I think it's you!
Your presence coming to fill the air
In between us,to blow air into my lungs,
Giving me eternal life.
Ερωτευμένα ηλιοτρόπια-ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΕΩΡΓΑΝΤΑΚΗ ΨΥΧΟΓΙΟΥ
Σταυρωτό το θέλω το χαμόγελο.
Δίπλα του,ένα πέλαγος μάτια
βιολετιές ανεμώνες να τρέμουν
στων απογευμάτων τα δάχτυλα,
δειλινά ελπιδοφόρα να ξεναγούν
γοργόνες στα πέλαγα.
Γελαστό το θέλω
το πρόσωπό σου αγάπη,
να σπα την κρούστα
του μονόλογου κόσμου,
καταμεσής να μπαίνει
στους μεστούς κόλπους
των πύρινων βλεμμάτων
στις κωδικοποιημένες στιγμές
των μικρών εορτών
σαν δειπνούν στο στρωμένο τραπέζι
του κορμιού τις Κυριακές.
Μ'ένα γέλιο πλατύ σε θέλω ψυχή μου
σιμά στου λιογέρματος το μπρούσκο,
στους περιστεριώνες του ήλιου
που λογοδοτούν στις εποχές,
στον άρχοντα των δαχτυλιδιών
που σου φόρεσε τη βέρα δεξιά
κόκκινη του Μάη κλωστή,
μη σε ματιάσει του ρόδου
η πορφυρένια αυγή.
Αγκαλιά με τα ερωτευμένα ηλιοτρόπια
σε θέλω να χαμογελάς,καρδιά μου!
Sunflowers in love
I like it this way-
The smile wide both sides;
Next to him,a sea of eyes
violet anemones trembling
in the afternoon;the fingers
hopeful sunsets,guiding
mermaids in the seas.
I want your face to be smiling,
My love,
crushing the crust
of the monologue world,
entering the nature bays
of fiery looks,right in the middle
in the encoded moments
of minor celebrations
as if dining at the table set
upon the body on Sundays.
A wide grin I want you to have,my soul,
Close by in the crimson-coloured sunset,
in the dovecots of the sun
that are accountable to the seasons,
to the lord of the rings
who slid the wedding ring
on your right finger;
A red thread of May,
So that the purple dawn of the rose
Would not cast you the evil eye.
I want you to smile,my heart,
As you cuddle the sunflowers in love!
Το Γράμμα -ΑΓΓΕΛΟΣ ΛΑΠΠΑΣ
Θεσσαλονίκη,25ος Γενάρης.
Σου γράφω για το αδιάφορο μεσημέρι μου
κάτω από τα πεύκα
για τα δυο περιστέρια στην οδό Στρατού ΄
την ερωτική τη μακάρια μες στο κρύο
έκφραση στο σμίξιμό τους...
Ήρθες ολόλευκη μες στο παλτό σου
δυο κεράσια κατακόκκινα στην παγωνιά τα χείλη σου
και μια φτερούγα ξάφνιασμα ο αέρας.
Για το Καφέ πλάι στην Αγία Σοφία
και της Αριστοτέλους το μπαρ στο πίσω μέρος
σε μια αγκαλιά τα μεσημέρια μας
κι όλος δροσιά ο Θερμαϊκός στο πρόσωπό σου
Για το χιονόβροχο της Μελενίκου
και το φιλί στο άστραμμα της πρώτης νύχτας...
Για τον Γενάρη που έβγαλε το βαρύ μαύρο παλτό
και χόρευε με τις νιφάδες του χιονιού
και έγιναν όλα τραγούδι και χορός.
Σου γράφω για το ταξίδι στους δρόμους
που άνθιζαν τριαντάφυλλα
και μας κερνούσαν το άρωμά τους
Για το ερωτικό το σμίξιμο με τα πράγματα
Τον κόσμο πως αγάπησα γιατί ήσουν σε όλα εσύ
γιατί ήσουν όλα εσύ
γιατί ήταν όλα αγάπη...
Σου γράφω για τη δροσιά στην αποβάθρα
καθώς το τρένο μού'παιρνε τη ζέστη από το χέρι σου
πετάρισμα φτερούγας πάλι ο αέρας καταχείμωνο...
Σου γράφω μέσα από το ταξίδι ενός κατακάθαρου Γενάρη
Θεσσαλονίκη-Αθήνα με το "Ακρόπολις Εξπρές"-
για να σου πω πόσο διάφανα είναι τα πράγματα
μέσα στο χιονισμένο τοπίο που τρέχει πλάι μου.
The letter
Thessaloniki,25th January
I am writing to you about my indifferent lunch
under the pine trees
about the two pigeons on Army Street;
the erotic bliss in the cold expression while mating...
All-white you arrived in your overcoat
your lips two scarlet cherriew in the frost
a starting burst of wind,like a feather...
I am writing about the café next to Hagia Sophia
and the bar in Aristotelous street at the back
in a hug we spent our afternoons
and Thernaikos' coolness was on your face.
I'm writing about the sleet in Melenikou street
and the kiss in the gleam of the first night...
About January that took off its heavy black coat
and danced with the snowflakes
and it all became a song and a dance.
I am writing to you about the journey through the streets
where blooming roses were treating us with their perfume;
about the erotic mating with the things;
That I loved the world because you were in everything
because it was all you
because it was all love...
I am writing to you about the coolness on the dock
as the train swept away the heat from your hand
fluttering of the wing once again the winter wind...
I am writing to you through the journey on a pure January
From Thessaloniki to Athens on the "Acropolis Express"-
to tell you how transparent things appear
in the snowy landscape riding past me.
Τα δυο ονόματα-ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΡΒΑΡΗΓΟΣ
είναι φορές που τα δυο ονόματα
μισεύουν τις μνήμες
αποφεύγουν να θυμούνται
ζουν δηλώνοντας
αιχμηρές απουσίες
τα κοινά ζώα οι αισθήσεις
συνεχίζουν να αιμορραγούν
κι ας καμώνονται πως άλλαξαν
προσωπεία
κι ας περπάτησαν πλάι τους
επτά ολόκληρα βήματα οικειότητας
χάθηκαν στην ουτοπία οι αλήθειες
σαπίζουν όσες ανώνυμες
μείναν' απροστάτευτες
απ'τις σκιές που όρθωσαν ανάστημα
τα δυο ονόματα άλλαξαν χέρι
στο παλιό κλειδί
μήπως και πάψουν να ουρλιάζουν
οι σιωπές στους απόντες
μα ο λύκος επιστρέφει πάντα
την ώρα της αμφιλύκης
τις στιγμές που οι συνήθειες
πεθαίνουν αβοήθητες
The two names
There are times when the two names
Leave the memories;
they avoid remembering
and live declaring
sharp absences.
The common animals,the senses,
continue bleeding
even if they pretend
to have changed masks,
even though they have walked by their side
taking seven whole steps of intimacy.
The truths were lost in utopia
The anonymous ones rot
as they remained unprotected
from the shadows what rose up.
The two names changed hands
in the only key
for the silences to perhaps
stop screaming to the absentees;
still,the wolf always returns
at the time of twillight,
the moments when the habits
die helpless...
Αδιάβαστο χαμόγελο -ΜΑΝΟΣ ΜΕΛΙΣΣΟΥΡΓΑΚΗΣ
Κοιτούσα τον ουρανό ζωγραφιστό
στην λάμψη των ματιών σου
και έναν ήλιο να στολίζει
του προσώπου το περίγραμμα.
Μια μουσική πρωτάκουστη,
στης γλώσσας σου την κίνηση
και συγχορδίες βιολιστών
στο σχήμα των χειλιών σου.
Εσύ ήσουν ένα σύννεφο,
μια λαβωμένη ακτίνα εμπρός μου,
ωχρή,αέρινη,έτρεχες,
γυρεύοντας το αίμα της πληγής,
το τόξο,τις φτερούγες,
κι εγώ,με μάτια θαμπωμένα,
ξεψυχούσα μήπως φύγεις.
Ησύχασε,μου λέγαν οι παρείσακτοι.
Περίμενε,θα μείνει,δεν μπορεί,
να τώρα δα σταμάτησε,δεν τρέχει.
Απλώνω χέρια,
μα κομμένα μου φανήκαν,
καθώς ο χρόνος πέρασε απότομα,
τραβώντας προς την δύση.
Πώς να σε πιάσω από την μέση,
να στροβιλιστώ μαζί,
να κλέψω αυτήν την απειλή
να πιω το μυστικό το αθάνατο,
στα κόκκινα τραγούδια των χειλιών σου.
Φώναξες ένα
"Όμορφος πολύ είναι ο κόσμος. Σαν εσένα.
Μα εγώ βιάζομαι,
σαν την αυγή,το παιδικό χαμόγελο,το δείλι.
Έλα μαζί.Χρειάζομαι κι εγώ
μια ελπίδα πριν γεράσω".
Όμως,εσύ έτρεχες πολύ
όταν εγώ αργοπορούσα
ζωγραφίζοντας αγάπη.
Ήθελα αβάστακτα να βρω,
εκείνο το αδιάβαστο χαμόγελο,
της νιότης τ'ουρανού σου.
Unread smile
I was gazing at the sky,
painted in your eyes'glow
and a sun to adorn
the contour of your face.
A music that had never been heard before,
came out at the motion of your tongue
and chords of violonists unto your lips'shape.
A cloud you were,
a wounded ray before me,
pale,airy,you were running,
seeking the blood of the wound,
the bow,the wings,
while I,eyes steamed-up,
was dying lest you should leave.
Relax,the intruders said to me.
Wait,she will stay,she cannot go,
There,she is,stopping now,
she is not running any more.
I stretched out my hands,
but cut-out they seemed to me,
for time passed abruptly
pulling west.
How do I catch you from the waist,
so as to swirl together,
to steal this threat
to drink the immortal secret,
on the red songs of your lips.
You let an exclamation,
"So very beautiful is the world. Just like you.
But I'm in a hurry,
like dawn,a childish smile,the dusk.
Come with me. I need some hope,too,
before I grow old".
But you ran too fast
while I lagged behind
painting love.
I desperately wanted to find,
that unreadable smile,
of your heaven's youth.
Για παραγγελίες του βιβλίου "The symphony of love poems"- ¨Η Συμφωνία της Αγάπης" επικοινωνήστε:
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Editor-in-Chief Ειρήνη Ντούρα Καββαδία 6948303321
