Κυκλοφόρησε το νέο χιουμοριστικό μυθιστόρημα του Βασίλη Γεργατσούλη «Μακαρόνια με… μακαρόνια» από τις εκδόσεις 24 Γράμματα. Είναι το 14ο βιβλίο του λογοτέχνη, το 5ο μυθιστόρημά του. Ας είναι καλοτάξιδο! Παραθέτουμε ένα απόσπασμα:
Τις καλύτερες λύσεις στα προβλήματά μου τις κατεβάζω τα μεσάνυχτα. Αν δεν είχα γεννηθεί πολυλογού, θα είχα γεννηθεί νυχτοπούλι.
Και τον γάμο μου μεσάνυχτα τον αποφάσισα πριν πενήντα τρία χρόνια. Είχε έρθει ο Μήτσος αυτοπροσώπως και με ζήτησε απ’ τον πατέρα μου. Μεσάζοντες δεν καταδεχόταν να βάλει. Ήταν απ’ τα νιάτα του ευθύς τύπος. Εμάς μας είχε κόψει η πείνα εκείνο τον καιρό. Μόλις είχαμε πει, ουφ, τέλειωσε η πείνα της Κατοχής, μας φορτώθηκε η πείνα του Εμφυλίου. Με ζήτησε λοιπόν ο Μήτσος. Εγώ δίσταζα. Ο γάμος μού φαινόταν βουνό. Ο Μήτσος πιο βουνό. Πάρ’ τον, Μελπομένη μου! έλεγε ο πατέρας μου. Ήθελε να με ξεφορτωθεί ο άνθρωπος, να ’χει ένα στόμα λιγότερο να θρέψει. Είμαι μικρή ακόμα για γάμο, πατέρα! έλεγα. Δεν ήμουν μικρή, άβγαλτη ήμουν, ντροπαλή και φοβισμένη. Ο Μήτσος από κείνα τα χρόνια ήταν όμορφος και αρρενωπός. Η οικοδομή του είχε φτιάξει το σώμα. Τετράγωνος σαν ντουλάπα ήταν απ’ τα νιάτα του και μυώδης. Κάμποσα χρόνια μετά τον γάμο μου είδα στην τηλεόραση έναν παλαιστή που τους έβαζε όλους κάτω και χοροπηδούσε χαμογελαστός πάνω στην πλάτη τους. Σουγκλάκο, θαρρώ, τον έλεγαν. Μόλις τον είδα φώναξα, αυτός είναι άντρας, ολόιδιος ο Μήτσος μου στα νιάτα του!
Το λοιπόν, δεν αποφάσιζα τον γάμο. Ήμουν και παρθένα, σκεφτόμουν πώς θα είναι να με πλακώνει το βουνό, δηλαδή ο Μήτσος. Χαζομάρες σκεφτόμουν. Μόλις παντρεύτηκα κατάλαβα πως, απ’ όλα του γάμου, πιο πολύ μ’ άρεσε το πλάκωμα. Και τώρα που μ’ άφησε ο Μήτσος, το πλάκωμά του νοσταλγώ, αυτό μου λείπει. Γι’ αυτό άμα θέλω να κάνω κανένα καλό όρκο, στο τσουτσούνι του ορκίζομαι.
Σας έλεγα πιο πριν πως δεν το αποφάσιζα να παντρευτώ. Περασμένα μεσάνυχτα λοιπόν ήρθε κάτω απ’ το παράθυρό μου κι άρχισε τα «ψιτ ψιτ». Αγαθιάρα εγώ, νόμισα πως κανένας έχασε τη γάτα του και βγήκε να την ψάξει μέσα στη νύχτα. Είδε κι αποείδε ο Μήτσος, πέταξε μια πέτρα –τι πέτρα… βράχος ολόκληρος ήταν– στο παράθυρό μου, θρύψαλα το τζάμι! Μελπομένη, κατέβα κάτω! μου μήνυσε ψιθυριστά όταν με είδε να πλησιάζω φοβισμένη στο τσακισμένο παράθυρο. Οι γονείς μου πετάχτηκαν απ’ το κρεβάτι τους. Έψαξαν ποιο παλιόπαιδο έκανε τη ζημιά. Δε βρήκαν κανέναν. Μάζεψαν την πετράρα και τη φύλαξαν σε μια γωνιά να την εξετάσουν με την ησυχία τους το πρωί. Αυτό τον βράχο τον κράτησα για φυλαχτό, τον έχω ακόμα. Αν θέλετε, μπορώ να σας τον δείξω. Τον έστησα πάνω στο πλυντήριο, γιατί στο στύψιμο περπατούσε σαν στοιχειωμένο και, πριν βάλω τον βράχο εκεί, όλο άλλαζε θέση. Να φανταστείτε έβαλα πλυντήριο μια νύχτα και το πρωί είχε καταλήξει απ’ το μπάνιο καταμεσής στο σαλόνι μου. Μετά που έβαλα την πετράρα του Μήτσου πάνω του δεν ξανασάλεψε. Όταν οι γονείς μου πήγαν για ύπνο και άκουσα το ροχαλητό τους, σηκώθηκα. Περιεργάστηκα με δέος τον βράχο. Μετά περπάτησα στις μύτες των ποδιών μου, σαν γάτα σε ενέδρα ποντικιού, και βγήκα στον κήπο όπου κρυβόταν ο Μήτσος. Ήταν περασμένα μεσάνυχτα. Αυτό ήταν, μου έφυγαν όλες οι αναστολές! Εκεί που δεν ήθελα γάμο, άρχισα να ανυπομονώ πότε θα βάλω στεφάνι. Τετράγωνος άντρας, σας λέω, με πλάκωνε στο κρεβάτι κι έλεγα, ανάσταση! Ζωή χαρισάμενη πέρασα μαζί του.
Καμιά φορά λέμε με τις γειτόνισσες στην πεζούλα πώς παντρευτήκαμε. Εγώ παντρεύτηκα με συνοικέσιο! λέει η μια. Εγώ από έρωτα! λέει η άλλη. Εσύ πώς παντρεύτηκες; με ρωτούν. Εγώ παντρεύτηκα από βράχο! τους απαντώ. Πεθαίνουν στα γέλια. Όλο κωμικά είσαι, κυρα-Μέλπω! μου λένε.
Βιογραφικό σημείωμα:
Ο Βασίλης Γεργατσούλης είναι δάσκαλος, φιλόλογος και Διδάκτορας Λαογραφίας Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει επιμεληθεί και προλογίσει πολλά βιβλία. Έχει συμμετάσχει με εισηγήσεις σε επιστημονικά συνέδρια. Μελέτες του έχουν δημοσιευθεί σε συλλογικούς τόμους και περιοδικά. Έργα του βραβεύτηκαν σε πανελλήνιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Εργάζεται ως διευθυντής στο 23ο Δημοτικό Σχολείο Νίκαιας.
Βιβλία του:
«Η Αναρά» (μυθιστόρημα) – Σύγχρονη εποχή
«Η υστερότοκη» (μυθιστόρημα) – Εντύποις
«Το φάντασμα του Αγησίλαου» (μυθιστόρημα) – Εντύποις
«Πέντε κραυγές» (μυθιστόρημα) – 24 Γράμματα
«Μακαρόνια με… μακαρόνια» – 24 Γράμματα
«Εσύ, αγόρι μου, δε θα μάθεις ποτέ να γράφεις… όμορφες περιλήψεις: 77 μικροδιηγήματα – flash fiction» – Αροθυμία
«Το φάντασμα του Αγησίλαου» (θεατρικό) [μαζί με την Κάτια Κοντεκάκη] – Εντύποις
«Γυμνός και Ελεύθερος» (ποίηση) – Εντύποις
«Καιροί σκεφτικοί. 84 ποιήματα χαϊκού» – 24 Γράμματα
«Ο Μισοκοκοράκος» (λαϊκό παραμύθι) – Ταξιδευτής
«Οι Τραγουδιστάδες» (λαϊκό παραμύθι) – Ταξιδευτής
«Η πρώτη ιπτάμενη γάτα» (παιδικό) – Εντύποις
«Το Τσουκαλάκι, ένα λαϊκό παραμύθι της Καρπάθου» (λαογραφικό) – Πνευματικό Κέντρο Δήμου Καρπάθου
«Η λειτουργικότητα του ανεκδοτολογικού λόγου στην κοινωνία της Καρπάθου: λαογραφικές προεκτάσεις» (λαογραφικό) – Εντύποις.
