"Απόκρημνες παρουσίες"-ΚΩΣΤΑΣ ΛΑΖΑΡΑΚΗΣ
γράφει η Αγγελική Καραπάνου
Την άνοιξη του 2022, κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Ατέχνως το δεύτερο ποιητικό έργο του Κώστα Λαζαράκη. Φέρει τον τίτλο "Απόκρημνες Παρουσίες" ,που έκδηλα υπογράφει τον προσωποκεντρικό χαρακτήρα της συλλογής. Προηγήθηκε μια πολύ καλή παρθενική εκδοτική απόπειρα,το "Ψήγμα",με το οποίο ο δημιουργός μάς συστήθηκε το 2021.
Ξεφυλλίζοντας το καινούργιο πόνημα του Λαζαράκη,βλέπουμε αρχικά το πολύ εύστοχο και δηλωτικό του κλίματος εξώφυλλο του εικαστικού Κώστα Ευαγγελάτου. Πρόκειται για μια ανθρώπινη μορφή με περιορισμένο οπτικό ορίζοντα και σφραγισμένα αυτιά. Είναι το περιχαρακωμένο σύγχρονο άτομο; Μάλλον. Ο τίτλος "Απόκρημνες παρουσίες" έρχεται να συνηγορήσει σ'αυτή την εκδοχή. Γήινα όντα αποκομμένα το ένα από το άλλο,εφησυχασμένα,κινούμενα στη δική τους, περιορισμένου εύρους ,τροχιά.
Πρόκειται για μια συλλογή σαράντα δύο ποιημάτων,που η έκτασή τους κυμαίνεται από λίγες γραμμές μέχρι μια σελίδα. Λόγος μεστός, ευθύβολος, αφτιασίδωτος και ηχηρός.Τα περισσότερα ποίηματα είναι γραμμένα σε α'πληθυντικό πρόσωπο. Ο ποιητής γράφει για την ομάδα, το ανθρώπινο γένος,την κοινωνία μας,τον εποχή μας,την οικουμένη. Μια ποίηση βαθιά κοινωνική και εξωστρεφής που αναδεικνύει θέματα που καίνε κάθε σκεπτόμενο νου.
Τα νιάτα παροπλίζονται.
"Χρεωκοπημένοι από νιότη,
σε αλγόριθμους ελεύθερης κατανάλωσης...." (Απώλεια φτερών,σελ.12)
Τα φτερά κόβονται.
"Ανταλλάξαμε τις φτερωτές μας παλάμες,
για λίγα λέπια καθαρισμένα". (Λίπος,σελ.43)
Η πορεία μας είναι προδιαγεγραμμένη.
"Μας κληρώνουν τη μοίρα
με έτοιμες επιλογές".
"Δείκτες κοφτεροί γυρίζουν γύρω-γύρω,
συνθλίβοντας τις κατευθύνσεις μας". (Δείκτες,σελ.18)
Η αυταπάτη της υλικής ευδαιμονίας μάς κυβερνά.
"Η ψευδαίσθηση της αφθονίας,
με μορφή τανάλιας,
μας ξερίζωσε τους κυνόδοντες". (Κυνόδοντες,σελ.26)
Τα μάτια μας βλέπουν όσα περνούν από μπροστά μας.Η ψυχή δεν έχει όρια.
"Όταν είσαι
αναγκασμένος
να δεχτείς
τις εικόνες
των ματιών σου,
πώς να νιώσεις
οτιδήποτε; (Εικόνες,σελ.31)
Ο εαυτός μας κρύβεται,τα όνειρά μας ξεφτίζουν.
"Δεινός χαράκτης η προσωπικότητά μας,
που κρύφτηκε στις ρωγμές". ("Ρωγμές",σελ.36)
Πασχίζουμε για τα ελάχιστα,με την ψευδαίσθηση πως όλοι μπορούμε να κερδίσουμε τα ίδια.
"Αποκηρυγμένος καρπός
οι ίσες ευκαιρίες".
"Μαχόμαστε
για τα κουκούτσια". ("Κουκούτσια,σελ.34)
Λιμνάσαμε.Πιστέψαμε σ'επίπλαστα κέρδη.
"Αγγίξαμε κίβδηλα λάφυρα και
λησμονήσαμε
το ιώδιο της παρίρροιας". ("Απαξίωση",σελ.37)
Γιορτάσαμε την ανελευθερία μας.
Μα εμείς,
νομίζαμε πως οι αλυσίδες
ήταν βραχιόλια. ("Φλόγα",σελ.38)
Κάπου αχνοφέγγει μια ελπίδα.Στον αφυπνισμένο άνθρωπο.
"Όμορφοι άνθρωποι υπάρχουν ακόμα.
Στέκουν δίπλα σου.
Εκεί που τέμνουν οι σπίθες,
θα γεννηθεί μια φλόγα". ("Άστρο",σελ.20)
"...μόνο όταν υψώσουμε
ασπίδες αντεπίθεσης
και συμφιλιωθούμε,
με την αιωνιότητα". (Πλάση σελ.15)
Ο ποιητής,ως φορέας ιδεών, δείχνει να είναι φύσει και θέσει αντίθετος με την κοινωνία του καταναλωτισμού,των κατακερματισμένων ονείρων,της ανισότητας,του κοπαδιού,της έλλειψης σεβασμού στη μοναδικότητα του ατόμου. Δεν ηθικολογεί. Δε γράφει κλασική στρατευμένη ποίηση. Ζωγραφίζει την εξυψωμένη ύπαρξη,οραματίζεται,μ'έναν λόγο ρεαλιστικό που ενώνει,δε διχάζει. Το πνεύμα του δεν είναι μελαγχολικό. Φωτίζει τη διάθεση για αγώνα,προσωπικό, ν'αγγίξουμε τα όριά μας, και κοινωνικό, να συσπειρωθούμε."Ας είναι τα χνάρια μας,το σφρίγος ενός καινούριου κόσμου",όπως λέει ο ίδιος ο δημιουργός στο προοίμιο του βιβλίου.
Πολύ αξιόλογη κι η δεύτερη ποιητική εργασία του Κώστα Λαζαράκη.Πολύ όμορφα και τα σχέδια του εικαστικού Κώστα Ευαγγελάτου που κοσμούν το βιβλίο και προσθέτουν στην καλαίσθητη έκδοση. Εύχομαι οι "Απόκρημνες Παρουσίες" του Κώστα Λαζαράκη να είναι ΠΟΛΥΤΑΞΙΔΗ και ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΗ! Θα μοιραστώ μαζί σας ένα ποίημα:
Κομμάτι μας
Ανακατευτήκαμε σε τσίρκα.
Πώς να μιλήσεις για τις πόλεις,
όταν τα σπίτια δε μας χωρούν όλους;
Πώς να μιλήσεις για τα φαγάδικα
όταν το φαΐ δεν είναι για όλους;
Είδαμε χαμογελαστούς ελέφαντες-κι ας-
είχαν κομμένα δόντια.
Αμελητέα ανάγκη,
για χάρη του θεάματος.
Αρνηθήκαμε την απογείωση των πουλιών,
γιατί μας κουτσουλίζουν
το γκρι των ταρατσών μας,
αλλάζοντας το τοπίο της εξέλιξης.
Χαθήκαμε στη λογική του τυποποιημένου.
Διαιωνίζουμε τους χτύπους της καρδιάς
μέσα στους τσιμεντόλιθους.
Απαρνηθήκαμε την αμφιθυμία
των ματιών μας,
για να μεταμορφωθούμε
σε κύκλωπες της καταστροφής.
Βία ζει μέσα μας.
Όχι κάπου βαθιά ή κρυφά.
Κομμάτι μας.
Κάρβουνο για τα ρομπότ.
Βιογραφικό σημείωμα
Ο Κώστας Λαζαράκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1987. Είναι ιδιωτικός υπάλληλος, και πατέρας δύο παιδιών. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Το “Ψήγμα” αποτελεί την πρώτη του ποιητική συλλογή και οι "Απόκρημνες παρουσίες" τη δεύτερη.
Βρείτε την ποιητική συλλογή του Κώστα Λαζαράκη στον παρακάτω σύνδεσμο:
https://ekdoseis-atexnos.gr
