Η τέταρτη ποιητική συλλογή του Ιωάννη Σ. Παπουτσάκη, με τον τίτλο "Η θάλασσα της σιωπής", μόλις κυκλοφόρησε. Από αυτή θα γνωρίσουμε το ποίημά του "Βροχή στο τζάμι" και θα ευχηθούμε ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΗ!
Βροχή στο τζάμι-ΙΩΑΝΝΗΣ Σ. ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗΣ
Ο άνεμος απλώνει τη βροχή στο τζάμι
σαν μωβ κορδέλα που τυλίγει
τη μελαγχολία της ψυχής σου
Αυτοί οι τόσο γνώριμοι ήχοι της βροχής
που μοιάζουν με ρέκβιεμ
για τα χαμένα όνειρα της νιότης
Όνειρα που παίζανε με τα σύννεφα κρυφτό
στον ουρανό της γειτονιάς
που σ’ αγκάλιαζε σαν πατέρας τρυφερά
Τα χρόνια κύλησαν σα νερό
στο βιαστικό ποτάμι της ζωής
Τα σύννεφα πύκνωσαν στον ουρανό
σκεπάζοντας με το γκρίζο πέπλο τους τα όνειρά σου
Μαζί με τους πένθιμους ήχους της βροχής
ακούς και τον λυγμό του ήλιου
που ολοένα και αραιώνει
τις εμφανίσεις του στη ζωή σου
Σαν να κουράστηκε κι αυτός όπως κι εσύ
Τουλάχιστον δεν υπάρχει σιωπή
Είναι κι αυτό μια παρηγοριά συλλογιέσαι
στα ατελείωτα σούρουπα της μοναξιάς
όταν σαν ταινία περνάνε απ’ τη σκέψη σου
οι στιγμές που πρόσμενες μάταια το τέλος του Χειμώνα
και τα όνειρα που έσβηναν
μόλις χάραζε η αυγή
Περάσανε από τότε πολλά χρόνια
χωρίς τη ζεστασιά του ήλιου της δικαιοσύνης
με τα χαμόγελα να παγώνουν
στους έρημους σταθμούς της καρδιάς σου
Όπου μοίραζες αγάπη, εισέπραττες πόνο
Ίσως ήταν αυτό το τίμημα της αγάπης
Όμως έτσι έμαθες, δεν ήξερες τίποτε άλλο να κάνεις
από το να αγαπάς
στο πέρασμά σου από τη γη των ανθρώπων
Κι όταν κάποτε απογοητευόσουνα
από την είσπραξη αχαριστίας
πάλι στην αγάπη εύρισκες καταφύγιο
Έπεφτες κι εκείνη σου ΄δινε το χέρι
για να σηκωθείς
Κι αν κάποιος ή κάποιοι σ’ αγάπησαν
ας είναι ευλογημένοι
Ο άνεμος σκουπίζει τα μάτια σου
απ’ τη βροχή και τα δάκρυα
Νυχτώνει. Χωρίς φεγγάρι.Χωρίς αστέρια
Μόνο ένα μοναχικό αστέρι φαίνεται
σαν να σου γνέφει, σαν να σου χαμογελά
Μπορεί να είναι ο άγγελός σου
που θέλει κάτι να σου πει, κάτι να σου εξομολογηθεί
Ποιος ξέρει;
13/6/20
Η θάλασσα της σιωπής
