"O Νυχτεργάτης"- ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΠΕΖΑΪΝΤΕΣ
γράφει η Αγγελική Καραπάνου
Η νύχτα είναι ερωτική, μυστηριώδης, μελαγχολική, μαγική. Καταφύγιο των εραστών, έμπνευση των ποιητών. Τον περασμένο Σεπτέμβριο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Πηγή» η πρώτη ποιητική συλλογή του Βασίλη Μπεζαϊντέ ,με τον ελκυστικό τίτλο «O Νυχτεργάτης». Πρόκειται για ένα έργο, που απαρτίζεται από είκοσι τέσσερα ποιήματα, αφιερωμένο εξ ολοκλήρου στη νύχτα. Ο δημιουργός αναδεικνύει τα πολλά της πρόσωπα, παίζει μπάλα στο ανεξερεύνητο πεδίο της!
Η νύχτα ντύνεται μαγεία…
Τ’ άστρα ψέλνουν τις νύχτες~
ήχος βαρύς κι αυτόφωτος~
η χορωδία της ασύγχρονης μαγείας (Αγρυπνία)
Κάπου φωτίζει μια ελπίδα…
«Σκέβρωσαν οι αιώνες ετούτη τη γωνιά~
μα φτάνει αντί για τέλος~
μια νέα λάμψη κάθε τόσο» (Στο εργαστήρι)
«πού να βρω δύναμη ν’ανοίξω το φεγγίτη;~
Έτσι για να μπουκάρουν όνειρα~
και φέγγος της σελήνης» (Λιγοστεύει το φως)
Ο έρωτας σε πρώτο πλάνο…
«Αχ νύχτα,σε τούτη τη γωνιά της γης
τόσα τραγούδια σου χαρίζουμε
για να’σαι φάρος των ερώτων και του νου μας» (Βραδιάτικο)
«Τις νύχτες που τ’άστρα
παίζουν ρώσικη ρουλέτα
σ’αυτή τη γη ανθίζει ο έρωτας» (Λανθάνουσα αλήθεια)
Η νύχτα λυτρώνει…
«Μείνε νύχτα μείνε σελήνη
έχω κρεβάτι να χωρέσεις
έχω καρδιά για να γιατρέψεις
Μείνε» (Ανήσυχες νύχτες)
Τις νύχτες αναμετριέσαι με το σκοτάδι σου…
«Οι θάνατοι που κουβαλά καθείς~
ξυπνούν τις νύχτες» (Το πιο βαθύ σκοτάδι)
Ο Νυχτεργάτης , ένας ύμνος στη νύχτα, είναι ένα έργο σπάνιας λυρικής ομορφιάς. Η ποίηση του Βασίλη Μπεζαϊντέ ,υπαρξιακή, με εντυπωσιακές εικόνες, μεθυστικές αλληγορίες και βαθιά νοήματα, συνεπαίρνει τον αναγνώστη και τον ωθεί να βαφτιστεί στα νάματά της. Θα ευχηθώ το βιβλίο να είναι ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ και θα μοιραστώ μαζί σας ένα υπέροχο ποίημα:
Νυχτερινός περίπατος
Κραταιά μοιάζει απόψε η νύχτα
σα να πιστεύει πως ξεπάστρεψε τον ήλιο
με τα σύννεφά της βαριά κι ολόγιομα
Σταματώ και μυρίζω το πείραμα
Βρωμάει απάτη
τύχη φτηνή και ατελέσφορη
που φορεμένη χάσκει στα εντός
χτυπητό περίγραμμα αποτυχίας
Βλέπω κάτι δόλια λαμπράκια
που ξεβράστηκαν για να γενούνε μαργαρίτες
όμως το χώμα δεν τ’ άντεξε
-ρίγος ανώφελο μα στα μικρά καφέ και φρέσκο-
Φρέσκο και το εντός μου φρέαρ
Και τα παγώνια τριγύρω άφωνα
Ανίδεα της τόσης ομορφιάς τους
Προσμένω το χάραμα
αγροικώντας τώρα το πείραμα
το βόλεμα του μύθου
τους βιαστικούς αιώνες που χτυπούν το καμπανάκι
Κι η ομορφιά ξεφεύγει
πάλι ξεχνά να ξαποστάσει…
Στάσου…! μόνο για μια στιγμή…
να μαγειρέψεις λίγο την πλάση:
Τους αιθέρες με τρίμματα φιλιών
και γαλανές οξύτητες βλεμμάτων
Τα βρώσιμα δειλινά άνευ σκευών
Κι άνευ καρυκευμάτων
Σκέτα
καταπώς στέκουνε εξαίσια και μόνα
με παραστάτες τους εύηχα σήμαντρα
Τις πόσιμες βραδιές
που ξεκληρίζω για να βρω ένα ρήμα
άνευ σελήνης άνευ ενύπνιας γαλήνης
που στέκουν ασάλευτες και λάγνες
(Μια κίνηση σαλωμική θ’αρκούσε
μπρος στο γλαυκό πανσέ που πάει ν’ανοίξει).
Μα τίποτα…
εκείνη προσεχτική πάντα
πάντα θραυσματική και φευγαλέα
αιώνια ανέτοιμη για της αυγής το μακελειό
Βιογραφικό σημείωμα 
Ο Βασίλης Μπεζαϊντές γεννήθηκε το 1991 στην Πάτρα, όπου και έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Σε µικρή ηλικία βρέθηκε στην Αθήνα, όπου και σπούδασε Νοµικά, ενώ συνέχισε τις σπουδές του µε Φιλοσοφία και Εγκληµατολογία στην Ελλάδα και στην Ολλανδία. Τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Καταπιάστηκε µε την ποίηση για πρώτη φορά στα προεφηβικά του χρόνια και έκτοτε δεν έχει σταµατήσει να γράφει, να σβήνει και να ξαναγράφει, παλεύοντας µε το νόηµα και τη µορφή των λέξεων. «Ο Νυχτεργάτης» είναι η πρώτη του ποιητική συλλογή που βλέπει το φως της δηµοσιότητας.
Βρείτε την ποιητική συλλογή του Βασίλη Μπεζαϊντέ "Ο Νυχτεργάτης" στον παρακάτω σύνδεσμο:
https://www.pigi.gr
