Ένα εξαιρετικό ποιητικό έργο για την ελληνική επανάσταση και τα διακόσια χρόνια ελευθερίας ήρθε πριν από λίγο καιρό στα χέρια μου. Κυκλοφόρησε το καλοκαίρι του 2020. Δημιουργός του ο Θεόδωρος Σ. Γεωργάκης και τίτλος του " Άδω Σε Ελευθερία! 1821 – 2021,Δύο αιώνες! Ήχος Αβασίλευτος…" Το βιβλίο αποτελείται από δυο ενότητες,την Ανάσταση και την Πορεία. Το έργο δομείται με μια εναλλαγή ποιημάτων ελεύθερης γραφής και ποιημάτων έμμετρου στίχου χωρίς ομοιοκαταληξία. Ο λόγος του ποιητή είναι λυρικός, πληθωρικός και αριστοτεχνικός. Η διαδρομή προς την απελευθέρωση περνά μπροστά από τα μάτια του αναγνώστη με ζωηρές εικόνες και μια χειμαρρώδη μεθυστική αφήγηση. Ο δημιουργός εκφράζεται με έναν θησαυρό λέξεων,ενώ αναδεικνύεται σε δεινό γλωσσοπλάστη. Το φως της Ελλάδας από τη μία, η γενναιότητα, η υπερηφάνεια, η πάλη για λευτεριά του λαού από την άλλη , είναι διάχυτα σε κάθε φράση. Αν και ο Θεόδωρος Σ. Γεωργάκης πάντα χτίζει πνευματικά οικοδομήματα με προσωπική σφραγίδα, είναι ευδιάκριτη η αγάπη του προς τον Όμηρο και το δημοτικό τραγούδι. Θ'απολαύσουμε κάποια αποσπάσματα αυτής της δουλειάς και θα ευχηθούμε να είναι ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΗ!
Άδω Σε Ελευθερία! 1821 – 2021, Δύο αιώνες! Ήχος Αβασίλευτος…- ΘΕΟΔΩΡΟΣ Σ.ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ
Σαν αλήθεια θεοί να ήταν, χωρίς δέος να
κοιτούν τον δικό τους ουρανό, που μαύλιζε το
ξεριζωμένο χθες, την πανοπλία τους ντυμένοι
και στα νωπά τους μάτια περνοδιάβαινε η
δίψα, της λήθης τα γκρεμνά να προφτάσουν,
τα έργα τους μυστικά να κρατήσουν απ’ τη
γης, να μη φανερωθούν, γιατί λιγότερο θα τα
εκτιμούσαν οι ανθρώποι… Ήθελαν ο χρόνος ν’
αποκαλύψει το μεγαλείο τους και να τραβήξει
ομπρός το μεγάλωμά τους, στο λιακωτό με τα
ζωγραφισμένα λιθάρια και τις προτομές
εξαγνισμένων ποιητών!
Και σαν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, αίτημα
κυρίαρχο, άλυωτο, σκορπίστηκε στην Πλάση!
Λευτεριά! Χέρια έψαχνε να τιμονιάρουν, ποιος
την αλάφρωση θα φέρει στα κομματιασμένα
σωθικά… Και ξάφνου αφέντης ο Λαός
πετιέται… Τ’ αθάνατο της Κασταλίας νερό
σαν ήπιε, ξέθαψε απ’ τα παγωμένα κατώγια τα
ξεχασμένα λάβαρα της αντρειάς… Παντού,
Λαέ, άδραξες τη δίψα για τα πλατιά οράματά
σου! Τραγούδα! Σαν πριόνισες το θολερό
σκοτάδι… Σάλεψε τα λιμνασμένα οκνά νερά…
Σαράντα κύματα σήκωσε να σ’ αναστήσουν…
Ελάτε, όσους καλείς, και μ’ ένα νεύμα κράξτε:
Τούτος ο τόπος χέρσος ποτέ δε μένει!
****************************************
Απόφαση; Η ζήση μας… Απαντοχή; Η πνοή μας…
Ανάσταση; Ο μίσχος μας, ο μίσχος της γενιάς μας
που σειέται όμοια ο έρωτας με θάνατο σεργιάνι…
Όλα φτερούγισμα αυγής, απάνου από τις λάσπες
που χάσκουν τα στουρνάρια τους, μαχαίρια ν’ ακονίζουν
και στέκοντ’ όμοια αρνητές σ’ όσους τις προσκυνάνε…
Ασημονέρια των πηγών, η άκρατη ορμή σας
ολόδροση σα χύνεται σε σαλεμένα στήθια
ολούθε ιδρωμέτωπα σκορπούν τις λαμπηδόνες!
Πατρίδα βύζαξες φωτιά, αητόπουλα θερίζεις!
Πιάσε την ηλακάτη σου, γνέσε μας Παρθενώνες!
Η ρόκα σου μεσημεριού το φως να ανταυγίζει
ήλιος βεζύρης, αρπιστής, σαν πάει για το δείλι
όλα γαλήνη τα φωτά, όλα τα νεχταρώνει…
****************************************
ΟΥΡΑΝΟΦΑΝΤΟΡΑΣ
Μ’ ανθόνερο πασπαλισμένες της νερατζιάς οι
καλημέρες, τα άνθη της τρυγάνε της ιστορίας
τον ειρμό, απ’ τ’ ανθόμελό της να κρεμάσει,
όλα τούτα που μας δένουν και στεριώνουνε τον
άρρηκτο δεσμό… Αυτόν που της φυλής το
θάμα μολογάει, λάβα το δίκαιο να χρυσορρέει
στις πληγές του χαλασμού… Ο δρόμος τούτος
της αδερφοσύνης, στα λιοκάντηλά σου ας
καίει πατρίδα, αιώνιος, παντοτινός πυρσός!
Γιόμοσε μ’ ανθόστολες νερατζιές η γη μας!
Ότι νομίζαμε χωριστικές γραμμές, όλες
αδερφώστρες άνοιξες πλουμίζουν τις πλαγιές!
Η θάλασσά μας φούσκωσε αφράτη, σαν άσπρο
βλογημένο νυφικό, παραμερίστηκε η ομίχλη,
όση στις καρδιές φυτεύει δισταγμό, χωρίς
σπιθαμή να χαθεί απ’ τα μεγάλα της ενότητας
τα δάση, πήγε ο ήλιος και συμπεθέριασε στο
φως! Όλα ωσάν ωραίο παραμύθι, αχνοκεντάνε
τους δρόμους των επιστροφών, την πυρωμένη
άσφαλτο κερνούνε ολόμελοι οι ανθοί των
νερατζιών, στο Ζάππειο αδερφωμένες, της
Ρωμιοσύνης ήλιος κι αδερφός!
Γροικείστε του Καραϊσκάκη το τραγούδι,
ήρθε ο καιρός που τα γιοφύρια έπαψαν να
ζεύουν τ’ άλογα τα δολερά, φάνηκε
διψασμένος ο λαός να ξημερώνει, στα ψηλά
παράθυρα ναός! Μούσα γλυκιά ημέρεψε τους
ήχους, πάρεξ να υμνούν μόνο το ζεστό ψωμί!
Στις φλέβες μας βαθιά τα τρίμματά του
φύτεψε και ζήσε! Σε τούτα δω τα χώματα
ποτέ δεν πάλιωσε τ’ αδερφωμένο φως…
****************************************
Αφέντης είσαι ήλιε μας προστάγματα θα δώσεις
διαφεντευτής, κρισάτορας και μέγας οικοδόμος!
Γύρω μας χτίσε ωκεανούς, την άβυσσο χτυπείστε
με μητριά η θάλασσα ποτέ δε συνταιριάζει
τέκνα του κόσμου ολόμορφα σα μάνα τα φροντίζει
τα ντύνει με τα χνώτα της, μετάξια τα ποδαίνει
και με μαροκινά πανιά τα γλυκοτριγυρίζει!
Θεοί πάνω στα κύματα, θεοί στην αγκαλιά της
θαλασσοδρόμες οι καρδιές να πάνε σ’ ακρογιάλια
που σμαραγδένια κάθονται χρυσόνερα του ονείρου
σε αγκαλιές ολάνοιχτες, σε αγκαλιές παρθένων
στου Αιγαίου τον στοιχειοβυθό υπέρλαμπρο κοράλλι
ώριο, πανώριο, λαμπερό, στα ύψη να φωτίζει
με χάρη να λικνίζεται στη δέσποινα σελήνη!
Χιλιόψυχους γεννά αχούς, τα κύματα τους παίρνουν…
Πάνε κι αγρυπνοστέκονται στου Μίνωα τη χώρα
εκεί μαζί με δοξαριές όλα να γλυκοζήσουν
θυμό να σπείρουν στα Σφακιά, ψυχή ο χαλασμός τους
να κάτσει σαν τρανός αητός ψηλά στον Ψηλορείτη
πύργος χρυσοπλοκότατος στα νάματα της Κρήτης
τον Ρεθυμνιώτικο χορό στα διάσελα ν’ αρχίσουν.
Χαρές η Ρωμιοσύνη μας! Χαρές χρυσογενιά μας!
Από τετράπηχο κοντρί γεννάς τα ριζιμιά σου
ροζιάρικα, στουρναρωτά, ηλιοπλημμυρισμένα
του Λυβικού εξάγγελοι, στης Μπαρμπαριάς τα μέρη
ο Χαϊρεντίν τα πάτησε, μαγάρισε τη γης τους
μα η Κρήτη Λιονταρόθρεφτη, η Κρήτη Κοσμοσείστρα
στα σωθικά της χώνεψε στόλους σπαθιά και μύθους
πως τρέμει ο τρεμαντάχειλος στους Βερβερίνους δείχνει,
πως χώμα το πρωτόπλαστο δύσκολα σαβανώνουν…
Ολόρθο, γάργαρο, αψύ, σέρνει τον πεντοζάλη
χορό που στήνει η λεβεντιά, σα θέλει να πετάξει
λεύτερη να πορεύεται, χωρίς αλύσσου μοίρα!
****************************************
ΕΙΡΗΝΗ
Και συ Αητόθρεφτη φλεβιά ξολοθρεμούς
αψήφα… Σπείρε τις γέννες ήμερες στα πλάτη
της ειρήνης…
Βουνά, ποτάμια, θάλασσες φυτρώνω μες στη
γη μας, σ’ αγκάλες αθωότητας σπέρνω άγια
ειρήνη!
Πανώρια θε να στέκεσαι, κανίσκι να πηγαίνεις
στον άχρονο Ηλιάτορα στο διάβα των αιώνων!
Ύμνο να στρέξουνε για σε ειρήνη τα μελτέμια
που αυγουστιάτικα κινούν, στις στέπες
λιονταρώνουν και μυρωμένα διάφανα στο
Αιγαίο σελαγίζουν!
Χαρά να φέρουν στις καρδιές άλματα στα
δελφίνια!
Ζευγάρι, αϊτέρι, της ψυχής τα κύματα να
δέρνεις, κι απ’ το απέραντο γαλάζιο να
πηγαίνεις σε τόπους άλλους χλοερούς, αίμα
και δάκρυ αντάμα.
Φυτέψτε μυρωλούλουδα! Άγια ειρήνη ήρθες!
Ρουμάνια, λόγγοι, ακροπλαγιές γεμίστε τον
αγέρα… Όλα ειρήνη να φανούν, με φέξη η
μορφή τους...
Πανώρια μάτια τ’ ουρανού άγια ειρήνη
ανοίξαν! Σταυραδερφές με τ’ όνειρο, αϊτέρι με
τις μνήμες! Αχολογείστε στα στενά, στις ρύμες
του αιώνα, βαρύς, αράθυμος κι ογρός μας
ήρθε απ’ τα χιόνια, που χρόνια τα σμιλεύουνε
σε λαμπερά γραφεία, όσοι τις μοίρες των λαών
θαρρούν πως διαφεντεύουν…
Μα να ορθοπετάχτηκες ειρήνη ημερώστρα!
Ημέρωσες τα πάθη τους, λάμπρυνες τα μυαλά
τους! Κλαδί μυρσίνης στόλισες, δάφνες
βαγιοκλαδίζεις! Διάδημα υπερήφανο μιας
άξιας υπερμάχου!
Λύτρωση σπείρε στις καρδιές, αντάρα στη
μαυρίλα…
Όλοι ακάθιστοι υμνωδοί μπρος στο δικό σου
Χαίρε! Χαίρε αυγή, χαίρε μυρτιά, χαίρε και συ
ειρήνη, του ωραίου, τ’ αγαλμάτινου, του
νιοφκιασμένου κόσμου!
Θαλασσομάχα τρίαιανα, ειρήνη, η θωριά
σου... Τιβεριάδας θάλασσα! Χριστός σε
περπατάει!
Οι λιγοειρηνάτορες δεν στέκουν στα νερά
σου…
Βιογραφικό σημείωμα
Γεννήθηκα στο Πινακοχώρι των Σφακιωτών Λευκάδος. Σπούδασα Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Επί μεγάλο χρονικό διάστημα ασχολήθηκα με την δημοσιογραφία σε Αθηναϊκές εφημερίδες. Καριέρα, όμως, έκανα σαν Διευθυντικό Τραπεζικό στέλεχος σε καταστήματα του Λεκανοπέδιου Αττικής και στη Λευκάδα. Απ’ το 2010 δραστηριοποιούμαι στην συγγραφή βιβλίων Λαογραφικού, ιστορικού και ποιητικού περιεχομένου.
ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥ ΕΡΓΟ
Η Ποιητική Τριλογία με τίτλο: <<ΤΑΥΡΟΚΑΘΑΨΙΑ>>. Εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ Αθήνα 2017.
Το ιστορικολαογραφικό βιβλίο με τίτλο: <<ΣΦΑΚΙΩΤΕΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ. ΛΙΚΝΟ ΚΑΡΔΙΑΣ>>. Εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ Αθήνα 2018.
Το λαογραφικό βιβλίο με τίτλο: <<ΛΕΥΚΑΔΙΤΙΚΟΣ ΓΑΜΟΣ>>. Εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ, Αθήνα 2018.
Θεατρική Διασκευή του έργου <<ΦΩΤΕΙΝΟΣ>> του Βαλαωρίτη, με την προσθήκη ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΟΣ δύο νέων δικών μου Ασμάτων. Εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ Αθήνα 2018.
Το λαογραφικό βιβλίο με τίτλο: <<ΤΑ ΠΟΥ ΘΥΜΑΜΑΙ ΜΟΛΟΓΩ. ΣΕΡΓΙΑΝΙ ΣΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ ΤΟΥ ΧΘΕΣ>>. Εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ Αθήνα 2020.
Το ιστορικό βιβλίο με τίτλο: <<TO ΡΕΜΠΕΛΙΟ ΤΩΝ ΧΩΡΙΚΩΝ. ΑΓΙΑ ΜΑΥΡΑ ΣΤΑ 1819>>. Εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ Αθήνα 2020.
Η Ποιητική Σύνθεση με τίτλο: << AΔΩ ΣΕ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ>>, αφιερωμένη στα διακόσια χρόνια, (1821 – 2021). Εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ Αθήνα 2020.
Tα πέντε ποιήματα που παρουσιάστηκαν είναι ένα κομμάτι απ’ τη νέα μου ανέκδοτη Ποιητική Συλλογή πενήντα ποιημάτων με τίτλο ΣΤΥΠΟΧΑΡΤΟ.
