Η σκηνή από μια κινηματογραφική ταινία του Ταρκόφσκι, έγραψε βαθιά στη φαντασία ενός θεατή. Ένα κερί άναψε τη φλογίτσα της έμπνευσης και μετά από χρόνια ο τραγουδοποιός Κώστας Άγας, έγραψε ένα πολύ όμορφο τραγούδι. Το τραγούδησε ο Βασίλης Σαλταγιάννης και το απογείωσε ερμηνευτικά, με τη συναισθηματική του προσέγγιση. Θ' ακούσουμε την ιστορία του τραγουδιού "Το κερί" από τον ίδιο τον δημιουργό.
Το κερί
Πριν αρκετά χρόνια είχα δει την ταινία "Νοσταλγία" του Αντρέι Ταρκόφσκι σε μια "αποκεντρωμένη" κινηματογραφική προβολή (σε έναν πολιτιστικό χώρο στον Κορυδαλλό αν θυμάμαι καλά)! Κι είχα εντυπωσιαστεί από τη σκηνή προς το τέλος της ταινίας, όπου ο πρωταγωνιστής, κρατώντας ένα κερί, περιφέρεται πάνω κάτω σε ένα ερειπωμένο ρωμαϊκό οίκημα έχοντας ως μέλημα σε όλες τις διαδρομές του να μένει το κερί αναμμένο. Στο τέλος και της τελευταίας διαδρομής αφήνει το κερί αναμμένο σε μια προεξοχή του αρχαίου τοίχου και πέφτει αποκαμωμένος. Μετά την προβολή της ταινίας, το πρώτο που σκέφτηκα ήταν "αυτή τη σκηνή με το κερί θέλω κάποτε να την κάνω τραγούδι"! Και πράγματι, έγινε τραγούδι, όπου την εναρμόνιση, τις κιθάρες και την ερμηνεία ανέλαβε ο εξαιρετικός Βασίλης Σαλταγιάννης και την ενορχήστρωση συμπλήρωσαν δύο ακόμη δεξιοτέχνες μουσικοί: Ο Σταύρος Παργινός στο τσέλο κι η Χαρούλα Τσαλπαρά στο πιάνο. Ο άνθρωπος σε όλη του τη ζωή - ό,τι κι αν κάνει, όπου κι αν τον βγάλει το ριζικό του - ένα κερί κουβαλάει, μεριμνώντας σε όλη του τη διαδρομή να κρατά τη φλόγα του αναμμένη. Όμως, αυτή η φλόγα του κεριού έχει σκοπό να φωτίζει τους συνανθρώπους του και τον κόσμο γύρω του κι όχι να γίνει πυρκαγιά για να τους κάψει ("κι έχει σκοπό να δίνει φως, να ανοίγει η αγάπη σαν ανθός γιατί είναι φλόγα ιερή και όχι πυρκαγιά")! Ακόμη και μετά το θάνατο του ανθρώπου, αυτό το κερί - που η φλόγα του είναι για φως και ζεστασιά - εξακολουθεί να μένει αναμμένο για να το βρουν και οι επόμενες γενιές! "Το κερί" είναι το τραγούδι - κλειδί του κύκλου τραγουδιών "Τι είδες στο ταξίδι σου, φως μου;" και, σύμφωνα με τα πλάνα, θα περιληφθεί στην επερχόμενη δισκογραφική δουλειά μου με τίτλο "Δύο Κύκλοι Τραγουδιών (Τι είδες στο ταξίδι σου, φως μου; / Έλα, αγάπη μου, να γράψουμε τραγούδια)", η οποία θα εκδοθεί εντός του 2021 αποκλειστικά σε συλλεκτικό βινύλιο 300 αντιτύπων. Στο βιντεάκι, που συνοδεύει το τραγούδι, βλέπετε τη σκηνή από το "Νοσταλγία" του Αντρέι Ταρκόφσκι που μου έδωσε την έμπνευση να το γράψω.
Κώστας Άγας
Το κερί
Στίχοι-μουσική: ΚΩΣΤΑΣ ΑΓΑΣ
Ερμηνεία: ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΑΛΤΑΓΙΑΝΝΗΣ
Σ’ αυτόν τον κόσμο η διαδρομή
δίνει στον άνθρωπο αφορμή
ένα κερί να κουβαλά ευθύς σαν γεννηθεί.
Στον χαλασμένο τον καιρό
Να το προσέχει σα μωρό
Τη φλόγα του να την κρατά ποτέ να μη χαθεί.
Κι αν περπατά σ’ ανηφοριές
κι άμα πηδάει ξερολιθές
να προστατεύει το κερί πριν σβήσει η φλόγα του.
Όπως φυλά η μάνα η Γη
από το βράδι ως το πρωί
στα σωθικά της το σπειρί πριν δέσει η ρώγα του.
Στο πρώτο ξεροβόρι του
κάτω απ το πανοφόρι του
εκεί που ο αέρας σταματά να κρύψει το κερί.
Στην καταιγίδα, στο χιονιά
μπρος στο ληστή και στο φονιά
τη φλόγα του να την κρατά να μείνει ζωηρή
όμως ποτέ μη λησμονεί
στην άρνηση, στην προσμονή
ότι η φλόγα στο κερί είναι για ζεστασιά.
Κι έχει σκοπό να δίνει φως
ν’ ανοίγει η αγάπη σαν ανθός
γιατί είναι φλόγα ιερή και όχι πυρκαγά.
Στο τέλος της η διαδρομή
δίνει στον άνθρωπο αφορμή
να’ χει αναμμένο το κερί μετά το θάνατο.
Θα’ ναι για κείνους που ποθούν
στον κόσμο τον καλό να’ ρθουν
ριγμένη άγκυρα, γερή, στο χθες το αθάνατο.
