Ένας πολύ αγαπημένος ποιητής, ο Μιχάλης Παπαδόπουλος έγραψε ένα εκπληκτικό ποίημα που λέγεται "Ρώτησα τα ποιήματα", όπως η αντίστοιχη στήλη μου! Μου το έστειλε με αφορμή τα γενέθλια του Έννεπε Μούσα και τον ευχαριστώ θερμά!
«Ρώτησα τα ποιήματα» -ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Ρώτησα τα ποιήματα
Μου είπαν
Είμαστε οι Μάγοι
φέρνουμε τα δώρα
μα τούτη τη φορά το Βρέφος λείπει
αναλήφθηκε ήδη στην κοιλία
της αιωνιότητας
έμεινε μόνο η απορία των ζώων
γύρω από την άδεια φάτνη
Μα εμείς φέρνουμε τα δώρα
κι ας μείνει η σεμνή προσκύνησή μας
άδεια του Ωραίου σκευοθήκη
δώρο άδωρο
Και μου είπαν τα ποιήματα
Είμαστε αυτοί που έρχονται
από τους Πάγους
λειψανοθήρες των Κατακλυσμών
της σιωπής που αργοσαλεύει
αιώνια στον χρόνο
και να τα λείψανα
είναι τούτα τα λόγια
απογυμνωμένα στην αυτουργία
του ανείπωτου
Και μου είπαν τα ποιήματα
Είμαστε οι κορυδαλλοί
του μέλλοντος
αγγέλλουμε τη βασιλεία
της λήθης
πελιδνοί στο ξεχασιάρικο
τραγούδι μας
Είμαστε αυτό που δεν είναι
ο κόσμος
ούτε κι εμείς θέλουμε
να είμαστε
βλέποντας πως όλα γίνονται
σαν ένα αστείο
και μέσα του την τραγωδία
να το γράψεις
Μα τώρα τα παρατήσαμε
κι εμείς
Κι η γραφή γίνεται
όλο και πιο δύσκολη
όπως έρωτας
που ’μαθες περισσότερο
να τον ποθείς
παρά να τον χαίρεσαι
κι ο χρόνος μια πείνα
που φλέγεται στους περίοπτους
πυθμένες
