Θα γνωρίσουμε το ποίημα του Κωνσταντίνου Μπασούρη "Παρωπίδες"! Εμπνευσμένο από το κλίμα των ημερών!
Παρωπίδες-ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΣΟΥΡΗΣ
Τις παρωπίδες πέτα
και τότε, ίσως, δεις:
κανείς δεν είναι άτρωτος,
και άφθαρτος ουδείς.
Την καλοσύνη κράτα,
μ’ αυτή να περπατάς.
Όσους κι αν βρεις στη στράτα,
στα μάτια να κοιτάς.
Κι απ’ το παρόν σου, άκου,
μη μένεις αφανής,
τον χρόνο τ’ εδώ πάνω
δεν όρισε κανείς.
Το άδικο, σαν βλέπεις,
σκληρά να πολεμάς,
το ψέμα και το μένος
μακριά σου να κρατάς.
Γιατί είν’ αλήθεια κρίμα
σε μια καταστροφή
ο ένας να θυμάται
στον άλλο να στραφεί.
Κι όταν κοπάσει η μπόρα
κι ο ήλιος πάλι βγει,
καθένας στη βολή του
να επαναπαυτεί.
Στις γλώσσες να κωφεύεις,
που σπέρνουν μόνο μίση.
Όλοι μας αλλιώτικοι
και όλοι μας ως ίσοι.
