21 Φεβρουαρίου. Παγκόσμια Ημέρα Μητρικής Γλώσσας. Θα δούμε ένα κείμενο λατρείας προς την πολύτιμη γλώσσα μας! Το υπογράφει η Ευαγγελία Μινάρδου-Αδάμου. Δική της κι η ξεχωριστή φωτογραφία που συνοδεύει το γραπτό. Ας το απολαύσουμε!
Για την Παγκόσμια Ημέρα Μητρικής Γλώσσας
γράφει η Ευαγγελία Μινάρδου - Αδάμου
Μέσα στην αγκαλιά σου, μάνα, έμαθα τις λέξεις. Μύριζαν γάλα και φιλιά. Οι τρυφεροί σου ψίθυροι, τα λόγια των παραμυθιών που χόρταιναν τον ύπνο μου, των τραγουδιών οι στίχοι που νανούριζαν τους παιδικούς μου φόβους, έγιναν πανοπλία της ψυχής.
Έμαθα να αγαπώ με την καρδιά και να το ζωγραφίζω με τη γλώσσα, αυτήν την εύπλαστη, εκφραστική, την πολυδύναμη γλώσσα των προπατόρων, που έχει εγγραφεί στα κύτταρα και που αιώνες τώρα βρίσκει δρόμους για να εκφράζει τις λεπτεπίλεπτες, ποικίλες αποχρώσεις του νοήματος.
Μέσα στην αγκαλιά σου, μάνα, αγάπησα τη γλώσσα μου κι έμαθα με τις λέξεις της να ντύνω τα όνειρά μου. Ο κόσμος μου απλώθηκε, μεγάλωσε, έγινε πλουσιότερος, καθώς αγκάλιαζα καινούριες λέξεις μεγαλώνοντας.
Ένιωσα τι θα πει ευδαιμονία, τι μεράκι και φιλότιμο, τι μικροπρέπεια, απώλεια, οδύνη. Έγιναν ο καθρέφτης μου οι λέξεις, μέσα του να αντανακλά αδελφωμένο παρελθόν, παρόν και μέλλον. Είδα σε αυτόν το πρόσωπό μου, η μητρική μας γλώσσα απεικόνισε το ανάγλυφο της ιδιαίτερης ταυτότητάς μου. Ίσως με λένε Ελένη, Χάνα, Φατίμα ή Γουάντα. Πλούτος της ανθρωπότητας οι τόσες γλώσσες της.
Η μνήμη και ο πολιτισμός ολόκληρος γιορτάζει μέσα στο πολυποίκιλο ένδυμα της γλώσσας των λαών.
Όταν μια γλώσσα αμελείται, σβήνει, χάνεται, μια Ιστορία πεθαίνει. Κι ο κόσμος μας αλλάζει, φθίνει, συρρικνώνεται.
Μάνα αγαπημένη και πολύτιμη η μητρική μας γλώσσα. Στα χέρια μας η ευθύνη για τη διαφύλαξη, τον σεβασμό και την ανάδειξη της ομορφιάς της.
