Ένα πολύ δυνατό ποίημα - συνομιλία μ'όποιον λέει πως μας αγαπά, αλλά μας καλύπτει με το πέπλο της απουσίας... "Αν με αγαπάς" ,του Παναγιώτη Μποζιονέλου!
Αν με αγαπάς-ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΟΖΙΟΝΕΛΟΣ
Αν μ’ αγαπάς, γιατί δεν είσαι εδώ;
Γιατί δεν σε βρίσκω δίπλα μου, να με αγκαλιάζεις τα βράδια;
Να σου κρατώ το χέρι πριν κοιμηθείς;
Να σε φιλώ στην πλάτη πριν γυρίσω πλευρό;
Αν μ’ αγαπάς, γιατί πρέπει να αλλάξω;
Γιατί πρέπει να γίνω κάτι που δεν ήμουν ποτέ;
Να βρω την ευτυχία στην καθημερινότητά σου;
Να αναρωτιέμαι τι δεν κάνω σωστά;
Αν μ’ αγαπάς, γιατί πονάω;
Γιατί φοβάμαι να σου μιλήσω;
Να σου ανοιχτώ;
Να σε κάνω να με καταλάβεις;
Αν μ’ αγαπάς…γιατί δακρύζω;
Γιατί πάλι δακρύζω;
Αν μ’ αγαπάς…
…γιατί ακόμα αναρωτιέμαι;
Ευχαριστούμε τον ποιητή Παναγιώτη Μποζιονέλο που μοιράστηκε με το ΕΝΝΕΠΕ ΜΟΥΣΑ το ανέκδοτο ποίημά του.
