Σήμερα στη στήλη "Διαμάντια στο συρτάρι" θα φιλοξενήσω πέντε ποιήματα της Ξανθής Μηλίγγου - Γκλεζάκου. Πολύ ενδιαφέρουσα φωνή!
Πέντε ποιήματα - ΞΑΝΘΗ ΜΗΛΙΓΓΟΥ-ΓΚΛΕΖΑΚΟΥ
Η Αλίκη το βράδυ το σκάει απ’ το σπίτι.
Καπνίζει και πίνει – γίνεται λιώμα.
Κοιμάται με κάποιον που ούτε θυμάται –
και τι σημασία θα είχε η μνήμη;
Γυρίζει στο σπίτι χαράματα ακόμα.
Με μάτια θλιμμένα αποφεύγει καθρέφτες.
Αγκαλιάζει το μαξιλάρι και κλαίει
με δάκρυα μπογιατισμένα.
Μην κλαις, Αλίκη.
Ποτέ δεν ήταν ο κόσμος για νεράιδες.
Ούτε οι καθρέφτες για βλέμματα αληθινά.
*****
Κάθε φορά που θέλει να νιώσει
ελεύθερη
βάζει ακόμη μια κλειδαριά στη φυλακή της
*****
Γέρνει ο κόσμος
Ο μέσα; Ο έξω;
Δεν τους ξεχωρίζω.
*****
Αντικείμενα
Ένα κουλουράκι κανέλας
Ένα φθαρμένο μπλουζάκι
Μια κούπα με κραγιόν
Ένα σεντόνι με μυρωδιά
Πράγματα μικρά –
πιο δυνατά απ’ την απουσία
*****
Η ώρα πέρασε, πρέπει να φύγει
Σηκώνεται, κουμπώνει το παλτό του, ισιώνει το κορμί και τραβάει προς τη θάλασσα.
Έτσι ολόρθος και περήφανος βαδίζει πάνω στα κύματα ώσπου να γίνει μαύρη κουκίδα που χάνεται στον ορίζοντα
Έφυγε χωρίς να πει στο επανειδείν, ένα αντίο έστω, ένα νεύμα του κεφαλιού.
Εκείνη τον κοιτάζει ως να χαθεί και μετά αφοσιώνεται στα παιγνίδια των γλάρων και τις φωνές τους
Απόψε θα αργήσει να γυρίσει σπίτι
Θα μείνει να κοιτάζει τα κύματα να σκάνε ως να νιώσει την υγρασία να της τρυπάει το κορμί
Κι όταν αργά φτάσει πια στο άδειο της σπίτι θα ψάξει στα παλιά βινύλια να ακούσει κάτι πολύ παλιό, το τραγουδούσε η μάνα της κάποτε
"Θα ξανάρθεις όσα χρόνια κι αν περάσουν θα ξανάρθεις
Θα ξανάρθεις δεν μπορεί παρά μια μέρα να ξανάρθεις"
Θα ξανάρθεις ακούς; ψιθυρίζει. Να με πάρεις να περπατήσουμε μαζί πάνω στα κύματα
Δυο λόγια από τη δημιουργό
Γεννήθηκα στην Αθήνα. Δεν έχω σπουδάσει φιλολογία, ούτε παρακολούθησα ποτέ εργαστήρια δημιουργικής γραφής. Γράφω ποιήματα αυθόρμητα, πάντα σε στιγμές εσωτερικής φόρτισης — χωρίς πρόθεση έκδοσης, μα για να ειπωθούν τα ανείπωτα.
Τα ποιήματά μου είναι λιτά, χωρίς φιοριτούρες, και κουβαλούν τη μνήμη, τη σιωπή, τον έρωτα, τη μητρότητα, τη φθορά, το πέρασμα. Δεν επιδιώκω τη δημοσιότητα· κάποια ποιήματα εμφανίζονται περιστασιακά στο προσωπικό μου προφίλ στο Facebook.
Η γραφή είναι για μένα μια μορφή εσωτερικής ανάγκης — όχι απαραίτητα επιδίωξη αναγνώρισης.
Ξανθή Μηλίγγου - Γκλεζάκου
