Θα δούμε εννέα υπέροχα ερωτικά ποιήματα της Ξένιας Καλαϊτζίδου!
Εννέα ερωτικά ποιήματα της Ξένιας Καλαϊτζίδου
*
Πληγή μου
Όπως πρώτα με μεθάς
Κι απομακρύνεται η καρδιά ασάλευτη
Από τον κύκλο της ύπαρξης.
*
Parvaneh sho*
Ο κόσμος είναι αγάπη λένε
που σε καλεί με τα φτερά της πεταλούδας
να φτάσεις ως την καθαρτήρια
αιώνια και τελευταία φλόγα –
χάρης απαύγασμα τόσο περσικά στρωμένο,
τόση κόλαση μέσα του λυτρωτική,
μα εμείς απ’ τα φτερά αιθέρια πιο λεπτοί
με το φαρμάκι αυτό ποτίσαμε στη γέννα
χρόνια τώρα γεννιόμαστε στην
καμινάδα της αγάπης
που για να σε λύσει σε ματώνει
μα όλο σε λύνει μέχρι να ματώσεις -
δεν ξεπερνιέται η γλύκα της
κι αφού δεν έχω άλλους μύλους να νικήσω
την κάθε σπιθαμή θα παραδώσω αμαχητί
μέχρι να μας κατασπαράξει πάλι
η αγάπη.
*από το ποίημα του Τζαλαλουντίν Ρουμί (Jalaluddin Rumi) «Γίνε πεταλούδα»
*
Από τα κάστρα στο λιμάνι
Των δυναστών οι πέτρινες σκιές
μια θύμηση στεγνή
στης πλάσης τα βράγχια
που όλο λιγοστεύει
κι ανάμεσα στης περηφάνιας τους
την επιβλητική ξηρασία
ρετσίνι και πέταλα
ανάσα όλο κατάβαση
εκεί που το σώμα της πόλης
ανοίγει αγκαλιάζοντας το κύμα:
έτσι κάθε φορά στο ζενίθ
στο έρεβός μου να σε κρύβω
μακριά από πέτρινα δόντια και ρωγμές
μα ανοίγοντας τα δάχτυλα
γλιστράς ακέραιος στη γραμμή
που χωρίζει τον ουρανό από τη θάλασσα.
*
Το δώρο
Της λαχτάρας μου έρεβος
γεμάτο υποβρύχια παράπονα
υφάλους εφιαλτικούς
γυρίζω τα μέσα έξω
προς τα πάνω να ξεχειλίζουν:
πάρε με
και ό,τι θέλεις κράτα
από το βάρος του ουρανού μου.
*
Το ξεκούρδιστο όργανο
Καμιά φορά περιμένοντας τον παράδεισο
επίγειο και μόνο υπαρκτό της αγκαλιάς σου
γεμίζουν το χρόνο μου και το μυαλό μου λέξεις
σαν πρόβα σε δωμάτιο σφραγισμένο
πάνω στη θέρμη του κορμιού σου για να σβήσουν αχρείες
αλλά κουρνιάζουν κάπου στην καρδιά
κι απ’ την παραφωνία τους παλεύεις στην πλάτη μου να βγάλεις κάποιον ήχο
ενώ κρυφοκοιτάζω τα όνειρά σου
μα εκεί που ταξιδεύεις δεν το ξέρεις
ότι τις παίζεις στα δάχτυλα ενός χεριού.
*
Διαπίστωση
Όσο ακούω την αναπνοή σου
παλεύω να κρατήσω τη δική μου
να έχουμε απόθεμα οξυγόνου
στον βυθό της καταχνιάς
όπου ξεμείναμε.
Μα στο κενό του κρεβατιού ενδιάμεσα
απλώνεται η παιδική αρρώστια
της ακινητοποίησης
μην κουνηθώ κι η αλαβάστρινη
σιωπή μου θρύμματα
σκορπίσει το έργο τέχνης
άνευ νοήματος και ερμηνείας.
Τότε που ζήτησες ν’ ανοίξω τη βαλίτσα
να σου φέρω λίγα συντρίμμια
ξεχείλισε η αγάπη τους
δαγκώνοντας με πατερίτσες.
*
Των φυτεμένων προσωπείων
Το σπίτι μου δεν παίρνει άλλο τους δρόμους,
η οχλοβοή δεν με εμποδίζει
ν’ ακούω το ρυθμό της καρδιάς μου
μέσα στο σώμα σου.
Το μαύρο μου πανωφόρι
κρεμασμένο στην πόρτα και άδειο,
μπορώ να δω την απουσία της πορσελάνης εντός του
και τον κήπο του πένθους παρατημένο.
Το πρώτο τραγούδι του ήλιου
θα κυλήσει άραγε μέσα απ’ τις κουρτίνες
λιώνοντας τις σιωπηλές μάσκες – έργα άλλων,
καίγοντας τη γύμνια της κρυμμένης φωνής;
*
Γνώσεως Τίμημα
Σε κάθε καιρό μεγάλοι στοχαστές
τον παράδεισο στ' αόρατα αναζητούν
μα τόσο κοντά που είναι
πως να τον αντικρίσουν.
Πόσες φορές τον έχω δει
όταν απ' την καλή κι απ' την ανάποδη
του σώματός μου
σε φορούσα.
Πόσες φορές στην έρημη γη
τον πικρό καρπό της αλήθειας απαρνήθηκα
όταν απ' την αγκαλιά σου
με εξόρισε.
*
Συνομιλία (β’)
Του ουρανού μολύβδινα ποτάμια
Επάνω μας γκρεμίζουν αδιαλείπτως
Την προπατορική χυδαία προσταγή
Κι ιχνηλατώ τις άδικες μομφές μου
Προς τους αιθέρες για την μπόρα της καρδιάς
Όπου ευωδιές γυμνές αποζητάω
Ενώ ανήκουστοι μουσώνες μας μαστίζουν
Κι όταν το βλέμμα χαμηλώνω ταπεινά
Ρεμβάζουν μέλισσες κι άνθη ιπτάμενα κεντρίζουν
Στων άλλων κήπο – όχι σ’ αυτόν εδώ που σ’ αγαπώ
Βιογραφικό σημείωμα
Η Ξένια Καλαϊτζίδου γεννήθηκε το 1989 ως Ξένια Σορόκινα στην Πένζα της Ρωσίας ,όπου και ολοκλήρωσε την υποχρεωτική της εκπαίδευση. Με τα ελληνικά ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή στα 14 της ,όταν ως ανήλικη μετανάστρια υιοθετήθηκε από ελληνική οικογένεια, εξού και το ελληνικό επίθετο. Έχει σπουδάσει στο Πολυτεχνείο του Α.Π.Θ και είναι πτυχιούχος του ινστιτούτου ρώσικης γλώσσας Αθηνών Πούσκιν. Τα ρωσικά είναι η μητρική της γλώσσα και η βασική γλώσσα μετάφρασης. Ασχολείται με τη δημιουργική γραφή και η κυριότερη γλώσσα στην οποία γράφει είναι τα ελληνικά.Το 2015 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις "Ένεκεν" η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο: "Ήρωες άχαρων πόλεων", ενώ το 2019 κυκλοφόρησε η μικρή ποιητική συλλογή της "Τα ψυχομετρικά" (αυτοέκδοση) η οποία και διανεμήθηκε δωρεάν σε μορφή fanzine. Ποιήματά της έχουν συμπεριληφθεί στην "Ανθολογία 77 βραβευμένων ποιητών" στα φεστιβάλ ποίησης Θεσσαλονίκης 2000-2005 της Ε.Σ.Λ.Ε. και σε άλλα έντυπα. Έχει μεταφράσει Ρώσους κλασικούς και πρωτοποριακούς ποιητές και πεζογράφους, Εβραίους αναρχικούς ποιητές της Αμερικής από την Γίντις, ποιητές και πεζογράφους της Μπενγκάλι, κι άλλους Ασιάτες ποιητές από την αγγλική με επιμέλεια στην Μπενγκάλι και Ουρντού. Υπήρξε για δέκα περίπου χρόνια τακτική συνεργάτιδα του λογοτεχνικού περιοδικού "Ένεκεν", ενώ, άρθρα, μεταφράσεις και ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί επίσης σε λογοτεχνικά ηλεκτρονικά περιοδικά και ιστολόγια. Ζει στη Θεσσαλονίκη ,όπου το προηγούμενο διάστημα εργάστηκε ως καθηγήτρια ρωσικής γλώσσας και διατηρεί συνεργασίες με διάφορα μεταφραστικά γραφεία.
