Σαν σήμερα,το 1942 , στη Θεσσαλονίκη σημειώνονται συλλήψεις και βασανιστήρια Εβραίων από τους Ναζί. Θα δούμε ένα ποίημα ενός Εβραίου αναρχικού ποιητή για τις πληγές του έθνους του...
Το μέρος που θ’ αναπαυθώ - ΜΟΡΙΣ ΡΟΖΕΝΦΙΛΝΤ
Μη με ζητάς μεσ’ στις μυρτιές που ανθούνε.
Δε θα με βρεις εκεί, μικρό μου και χρυσό.
Εκεί που οι ζωές στις μηχανές θα μαραθούνε
Είναι το μέρος που θ’ αναπαυθώ.
Μη με ζητάς μεσ’ στα πουλιά που τραγουδάνε.
Δε θα με βρεις εκεί, μικρό μου και χρυσό.
Εδώ μεσ’ στη σκλαβιά, με αλυσίδες να βροντάνε,
Είναι το μέρος που θ’ αναπαυθώ.
Μη με ζητάς μεσ’ στις πηγές που αναβλύζουν.
Δε θα με βρεις εκεί, μικρό μου και χρυσό.
Εδώ όπου δάκρυα κυλούν και δόντια τρίζουν,
Είναι το μέρος που θ’ αναπαυθώ.
Μα αν με αγαπάς μ’ αληθινή αγάπη,
Να ΄ρθεις και να με βρεις, καλό μου και χρυσό.
Δώσε χαρά σε μια καρδιά πληγές γεμάτη
Και γλύκανε το μέρος που θ’ αναπαυθώ.
