Στις 7 Μαΐου 1861, γεννήθηκε ο κορυφαίος Ινδός ποιητής Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ. Θα δούμε ένα ποίημα που προέρχεται από το βιβλίο του "Το φεγγάρι στη γέμισή του", αφιερωμένο στην παιδική του ηλικία. Με την απαράμιλλή του ικανότητα να σκιαγραφεί χαρακτήρες μιλά για τη σχέση γονέα και παιδιού στο συγκινησιακά φορτισμένο ποίημά του "Ο Δικαστής"!
Ο Δικαστής-ΡΑΜΠΙΝΤΡΑΝΑΘ ΤΑΓΚΟΡ
Πείτε ό,τι θέλετε, μα εγώ γνωρίζω του παιδιού μου τα ελαττώματα.
Εγώ δεν αγαπώ τι είναι καλό, παρά γιατ' είναι, αχ, δικό μου.
Πώς σεις να ξέρετε μπορείτε, πόσο μπορώ να τ' αγαπώ
σαν εξετάζω πρώτα τα ελαττώματά του και ύστερα τις χάρες του;
Σαν πρέπει να το τιμωρήσω, όλο και πιότερο αυτό γίνεται
κομμάτι απ' την καρδιά μου.
Σαν γίνω αιτία εγώ για να δακρύσει, από καρδιάς μαζί του κλαίω,
Εγώ μονάχα έχω δικαίωμα να βλαστημήσω το παιδί μου και να το τιμωρήσω
Γιατί μονάχα αυτός που αγαπά, μπορεί να τιμωρεί και να δικάζει.
Μετάφραση: Ρίτα Μπούμη-Παπά
Πηγή: Νέα παγκόσμια ποιητική ανθολογία Ρίτας Μπούμη-Νίκου Παππά, Διόσκουροι
