Σαν σήμερα, στις 10 Οκτωβρίου 1944, 800 παιδιά τσιγγάνων δολοφονούνται στο στρατόπεδο του Άουσβιτς. Θα δούμε ένα ποίημα που ζωγραφίζει με αγάπη την τσιγγάνικη φυλή. "Ο γύφτος του χωριού" του Χένρι Γουόντσγουορθ Λονγκφέλοου!
Ο γύφτος του χωριού- ΧΕΝΡΙ ΓΟΥΟΝΤΣΓΟΥΟΡΘ ΛΟΝΓΚΦΕΛΟΟΥ
Κάτω από φουντωμένη καστανιά
στημένο είναι το γύφτικο του φτωχικού χωριού.
Του γύφτου ρόζιασαν τα χέρια απ'τη δουλειά,
κι ως σιδερένια φαίνονται τα χέρια του λουριά,
τα μπράτσα του που τα'φησεν η φλόγα του ηλιού.
Έχει μακριά κι ολόσγουρα μαλλιά,
και στάζει τίμιος ιδρώτας απ'το μέτωπό του.
Τον κόσμο όλο κατάματα κοιτά,τι δε χρωστά
πεντάρα σε κανένα,και σκύβει στη δουλειά
ολημερίς το μπρούντζινο το πρόσωπό του.
Αρχίζει και δουλεύει απ'την αυγή,
κι όταν ακόμα βράζει το λιοπύρι,
το φυσερό του ακούς και το σφυρί,
που ως ρυθμική καμπάνα,αργό,βαρύ
χτυπά ώσπου ο ήλιος πια να γείρει.
Γυρνώντας τα παιδιά από το σχολειό
στέκονται όξω απ'την πόρτα και κοιτούνε.
Θαυμάζουν το καμίνι το πυρό
του φυσερού του ακούν το μουγκρητό
και πιάνουνε τις σπίθες που πετούνε.
Στην εκκλησιά τραβά την Κυριακή,
και κάθεται μαζί με τα παιδιά του.
Ακούει τον παπά και τις φωνές
της κόρης του που ψέλνει ευλαβική
μ'άλλες μαζί και χαίρεται η καρδιά του.
Σάμπως να ψέλνει απ'το ουράνιο δώμα
η μάνα της,κι ακούγεται ως εδώ...
Τη συλλογάται,την πονάει ακόμα
που κείτεται μονάχη της στο χώμα
και δάκρυ ένα του ξεφεύγει κρυφό.
Πάντα στο δρόμο της ζωής βαδίζει
με τη χαρά,τον πόνο,τη δουλειά.
Κάτι καινούργιο κάθε αυγήν αρχίζει
το βράδυ τελειωμένο τ'αντικρίζει,
κι αποκοιμάται ησυχασμένος πια.
Τέλος ο άξιος γύφτος ο τρανός,
τι μάθημα περίφημο μας δίνει!
Έτσι σφυροκοπιέται η μοίρα καθενός,
η πράξη έτσι δουλεύεται κι ο λογισμός,
στο φλογισμένο της ζωής καμίνι.
Μετάφραση : Μυρτιώτισσα
Πηγές: Νέα Παγκόσμια Ποιητική Ανθολογία Ρίτας Μπούμη-Νίκου Παππά,Εκδόσεις Διόσκουροι,1976
& https://www.thessnews.gr
