Σαν σήμερα,την 1η Σεπτεμβρίου του 1939, ξεκίνησε ο Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος. Ας δούμε ένα ποίημα που αφιέρωσε ο ποιητής Κονσταντίν Σιμόνοφ στη γυναίκα του, όταν βρέθηκε ως πολεμικός ανταποκριτής στο μέτωπο. "Να με προσμένεις"!
Να με προσμένεις-ΚΟΝΣΤΑΝΤΙΝ ΣΙΜΟΝΟΦ
Να με προσμένεις, θα ‘ρθω ξανά!
Με ό,τι έχεις μέσα σου, να περιμένεις,
στη θλιβερή κίτρινη βροχή, να με προσμένεις
όταν οι άλλοι λένε, μην προσμένεις πια!
Όταν το χιόνι πέφτει γοργά,
τα καλοκαίρια γίνονται καυτά,
όταν το χθες είναι πλέον παρελθόν
όταν η λήθη έλθει τ’ αλλονών·
να περιμένεις, όταν απ’ το μέρος το μακρινό
γράμμα δεν θα φτάσει,
και όταν όλοι αυτοί που μαζί σου καρτερούν
δε μ’ έχουν ζωντανό.
Να με προσμένεις, θα ‘ρθω ξανά!
Με υπομονή, να καρτεράς,
όταν οι άλλοι λεν ‘ συνειδητά
ν’ αρχίσεις να ξεχνάς!...
Και όταν οι αγαπημένοι μου σου πουν
πως έχω πια χαθεί
και οι φίλοι μου ακόμη αποκαρτερούν
κάτσε ν’ αναλογιστείς…
ένα πικρόπιοτο κρασί σου πουν να πιεις
– για τον νεκρό μας φίλο!
Καρτέρα! Τούτο το ποτήρι μην το πιεις
περίμενε με ζήλο!
Να με προσμένεις, θα ‘ρθω ξανά!
Κάθε μοίρας, γλιστρώντας
«τι τυχερός αυτός!» θα πουν
εκείνοι που δεν περίμεναν, ξεχνώντας.
Πως μες στης μάχης την κλαγγή,
αγαπημένη, περιμένοντάς με ‘συ!
έσωσες τη ζωή μου.
Θα το ξέρουμε μόνο εγώ και εσύ
πως πέρασα απ’ όλ’ αυτά
απλά έχοντας τη προσμονή εσύ,
και άλλος κανείς....
Πηγές: https://www.mixanitouxronou.gr
& https://el.wikipedia.org
