Σαν σήμερα, στις 8 Σεπτεμβρίου 1830 γεννήθηκε ο Γάλλος ποιητής Φρεντερίκ Μιστράλ. Θα δούμε το ποίημά του "Μιρέγια" σε μετάφραση Κωστή Παλαμά.
Μιρέγια-ΦΡΕΝΤΕΡΙΚ ΜΙΣΤΡΑΛ
Της Προβηγκίας άξια παρθένα,
νιάτα απ' αγάπη χτυπημένα,
του Ομήρου του μεγάλου μαθητής τραγουδώ.
Να τρέξω πίσω της θέλω όπου
πάει στο χωριό της πόδι ανθρώπου,
πέλαα περνάει, σπαρτά . του τόπου
παιδούλα, τ' όνομά της ζει μόνο μέσα εδώ.
Αν και μονάχα από της νιότης
φέγγει το φως το μέτωπό της,
και δε φορεί πορφύρα, κορώνα ρηγική,
ρήγισσα θέλω δοξασμένη,
να την υψώσω, χαϊδεμένη
από την καταφρονεμένη
γλώσσα μας . γιατί ψάλλω μόνο για σας βοσκοί!
Και ω βοσκογέννητε συ θεέ μου,
θεέ της πατρίδας μου, άναψέ μου
τα λόγια, φύσηξέ μου πνοή, εσύ ξέρεις πως
μες στα χλωρά η δροσιά σαν στάζει
στο φως, την ώρα που ωριμάζει
το σύκο, ορμά και το ρημάζει
το καρπερό το δέντρο, σα λύκος, ο άνθρωπος.
Κι όμως απάνω απ' το γερμένο
δέντρο κρατάς κλαδί υψωμένο
πάντα΄ θνητού εκεί χέρι να πάει δεν του βολεί.
Αγνό γοργάνθιστο κλωνάρι,
του γινωμένου καρπού χάρη .
και του αέρα το καμάρι
πάει προς αυτό να σβήσει τη δίψα το πουλί.
Ξανοίγω το κλαδί και νιώθω
μπρος στη δροσιά του εγώ ένα πόθο,
τα φύλλα, τους καρπούς του βλέπω και τους κινείς,
Αύρα, στα μεσουράνια. Ο Θεός μου,
να φτάσω το κλωνάρι δως μου
μες στα φτερά της γλώσσας της προβηγκιανής.
Μετάφραση: Κωστής Παλαμάς
Πηγή: Νέα παγκόσμια ποιητική ανθολογία Ρίτας Μπούμη-Νίκου Παππά, Εκδόσεις Διόσκουροι
