Σαν σήμερα, το 1970, η αποδημία του Ιταλού ποιητή Τζουζέπε Ουνγκαρέτι. Θα ταξιδέψουμε με τον "Ιούνιό" του! Καλό μήνα φίλοι μου!
Ιούνιος- ΤΖΟΥΖΕΠΕ ΟΥΝΓΚΑΡΕΤΙ
“Όταν
η νύχτα αυτή
μου πεθάνει
και σαν τρίτος
να την κοιτάζω θα μπορώ
κι όταν αποκοιμηθώ
στο θρόισμα των κυμάτων
που έρχονται
να τυλιχτούν
στο φράχτη από ακακίες
του σπιτιού μου
Όταν ξαναξυπνήσω
μες στο κορμί σου
που πάλλεται
σαν τη φωνή του αηδονιού
Εξαντλείται
όπως το στιλπνό χρώμα
του ώριμου σταριού
Στη διαφάνεια
του νερού
το μεταξένιο χρυσάφι
της επιδερμίδας σου
θα θαμπώσει
Καθώς θα ξεπετιέσαι
απ’ τις ηχηρές πλάκες
του αγέρα θα ‘σαι
ίδια
πάνθηρας
Στις κινούμενες
κόψεις της σκιάς
θα φυλλορροήσεις
Μουγκρίζοντας
σιωπηλή
στον κουρνιαχτό εκείνο
θα με πνίξεις
Ύστερα
τα βλέφαρα θα μισοκλείσεις
Θα δούμε τον έρωτά μας να γέρνει
σαν δειλινό
Ύστερα θα δω γαληνεμένος
στον ασφάλτινο ορίζοντα
των ιρίδων σου
να μου πεθαίνουν
οι κόρες των ματιών
Τώρα
η αιθρία έχει κλείσει
όπως
την ώρα ετούτη
στην αφρικάνικη πατρίδα μου
τα γιασεμιά
Τον ύπνο μου έχασα
Τρεμοσβήνω
στην άκρη ενός δρόμου
σαν πυγολαμπίδα
Θα μου πεθάνει
η νύχτα αυτή;”
Πηγές: Ουγκαρέτι Τζουζέπε,Ποιήματα
& https://el.wikipedia.org
