Στις 16 Αυγούστου 1860, γεννήθηκε ο Γάλλος ποιητής Ζιλ Λαφόργκ. Θ' απολαύσουμε τη "Θρηνωδία στη σελήνη της επαρχίας", ένα εξαιρετικό σκωπτικό ποίημα. Ο ομιλητής αισθάνεται θλίψη στο τοπίο της επαρχίας, το φεγγάρι όμως παρακολουθεί τη ζωή του αδιάφορα!
Θρηνωδία στη Σελήνη της επαρχίας- ΖΙΛ ΛΑΦΟΡΓΚ
Ω! να η Σελήνη φουσκωτή,
σαν ένα ολόγιομο πουγγί.
Μια σάλπιγγα μακριά σημαίνει…
Ο κύριος πάρεδρος διαβαίνει.
Παίζει ένα πιάνο μες στο βράδυ,
μια γάτα τρέχει στο σκοτάδι,
κι αποκοιμιέται η επαρχία!…
Με μια στερνή του συγχορδία
το πιάνο κλει το σκέπασμά του.
Τι ώρα να ’ναι απάνου-κάτου;
Τι εξορία, φτωχιά Σελήνη!
Πρέπει να πούμε ‘τι να γίνει;’
Λοιπόν, Σελήνη, – πού όλ’ οι τόποι
σε χαίρουνται όμοια κι’ όλ’ οι ανθρώποι,
του Παρισιού είδες τα οχυρά,
του Μισουρή χτες τα νερά,
της Νορβηγίας τα γαλανά
τα φιορδ. Τους πόλους, τα βουνά…
Καλότυχη, που βλέπεις τώρα,
σ’ αυτή την ήσυχη την ώρα,
του γάμου της τη συνοδεία!
Φύγανε, λέει, για τη Σκωτία…
Τι γλέντι, αν πάρει μια φορά
τους στίχους μου στα σοβαρά!
Σελήνη, αλήτισσα κι’ ωραία,
στον πόνο ας γίνουμε παρέα…
Έχω, ως πεθαίνω, ω θεία βραδιά,
την επαρχία μες στην καρδιά!
Κι είναι η Σελήνη σα γριά,
που έχει μπαμπάκια μες στ’ αυτιά.
Μετάφραση: Αιμιλία Στέφ. Δάφνη
Πηγές : Ανθολογία της Ευρωπαϊκής και Αμερικανικής ποιήσεως Κλέωνος Β.Παράσχου
& https://en.wikipedia.org
