Σαν σήμερα,στις 4 Νοεμβρίου 1948,ο Τόμας Έλιοτ βραβεύεται με το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Θα δούμε ένα απόσπασμα από το εμβληματικό του έργο "Η Έρημη Χώρα". "Η ταφή του νεκρού"!
Η ταφή του νεκρού (Η Έρημη Χώρα)-ΤΟΜΑΣ ΕΛΙΟΤ
Ο Απρίλης είναι ο μήνας ο σκληρός,γεννώντας
Μες απ'την πεθαμένη γη τις πασχαλιές,σμίγοντας
Θύμηση κι επιθυμία,ταράζοντας
Με τη βροχή της άνοιξης ρίζες οκνές.
Ο χειμώνας μάς ζέσταινε,σκεπάζοντας
Τη γη με το χιόνι της λησμονιάς,θρέφοντας
Λίγη ζωή μ'απόξερους βολβούς.
Το καλοκαίρι μάς ξάφνιασε καθώς ήρθε πάνω απ'το Σταρνμπέργκερζε
Με μια μπόρα. σταματήσαμε στις κολόνες.
Και προχωρήσαμε στη λιακάδα,ως το Χοφγκάρτεν,
Κι ήπιαμε καφέ,και κουβεντιάσαμε καμιάν ώρα
Big gar keine Russin,stamm'aus Litauen,echt deutch.
Και σαν ήμασταν παιδιά,μέναμε στου αρχιδούκα,
Του ξαδέρφου μου,με πήρε με το έλκηθρο,
Και τρόμαξα.Κι έλεγε,Μαρία,
Μαρία,κρατήσου δυνατά.Και πήραμε την κατηφόρα.
Εκεί νιώθεις ελευθερία,στα βουνά.
Διαβάζω,σχεδόν όλη νύχτα,και πηγαίνω το χειμώνα στο Νότο.
Ποιες ρίζες απλώνουνται γρυπές,ποιοι κλώνοι,δυναμώνουν
Μέσα στα πέτρινα τούτα σαρίδια; Γιε του ανθρώπου,
Να πεις,ή να μαντέψεις,δεν μπορείς,γιατί γνωρίζεις μόνο
Μια στοίβα σπασμένες εικόνες,όπου χτυπάει ο ήλιος.
Και δε σου δίνει σκέπη το πεθαμένο δέντρο,κι ο γρύλος ανακούφιση,
Κι η στεγνή πέτρα ήχο νερού.Μόνο
Έχει σκιά στον κόκκινο τούτο βράχο,
Έλα κάτω απ'τον ίσκιο του κόκκινου βράχου,
Και θα σου δείξω κάτι διαφορετικό
Κι από τον ίσκιο που το πρωί που δρασκελάει ξοπίσω σου
Κι από τον ίσκιο σου το βράδυ που ορθώνεται να σ'ανταμώσει.
Μέσα σε μια φούχτα σκόνη θα σου δείξω το φόβο...
Μετάφραση: Γιώργος Σεφέρης
Πηγή: "Ξένη ποίηση του 20ού αιώνα",Μαρία Λαϊνά,Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα,2007
