Στις 22 Σεπτεμβρίου 2013 φεύγει από τη ζωή ο μεγάλος Κολομβιανός ποιητής Άλβαρο Μούτις. Θα γνωρίσουμε το ποίημά του "Η προσευχή του Μακρόλ του Βαρκάρη"!
Η προσευχή του Μακρόλ του Βαρκάρη-ΑΛΒΑΡΟ ΜΟΥΤΙΣ
Tu as marché par les rues de chair
René Crevel, Babylone
Δε βρίσκεται εδώ πλήρης η προσευχή του Μακρόλ του Βαρκάρη.
Έχουμε περιλάβει μόνο μερικά από τα πιο σημαντικά μέρη της,
την καθημερινή χρήση των οποίων συνιστούμε στους φίλους μας σαν αποτελεσματικό αντίδοτο ενάντια στη δυστυχία και την απρόκλητη ευτυχία.
Έλεγε ο Μακρόλ ο Βαρκάρης.
Κύριε, καταδίωξε τους λάτρεις του μαλθακού ερπετού!
Φρόντισε ώστε όλοι να δεχτούν το κορμί μου σαν μια ανεξάντλητη πηγή της infamia σου.
Κύριε αποξήρανε τα πηγάδια που υπάρχουν καταμεσής της θάλασσας όπου τα ψάρια ζευγαρώνουν χωρίς να καταφέρουν να αναπαραχθούν.
Καθάρισε τους κήπους από τα καρτέλ και προστάτευσε τους μαύρους που κατηγορούνται ως τσιλιαδόροι. Γέννησε, Κύριε, στα άλογα τον θυμό των λέξεών σου και τον πόνο των γηραιών άπιστων γυναικών.
Κομμάτιασε τις κούκλες.
Φώτισε το υπνοδωμάτιο του παλιάτσου. Ω, Κύριε!
Γιατί προκαλείς αυτό το άσεμνο χαμόγελο της ηδονής στην σφίγγα του αγύρτη που κηρύσσει μέσα στις αίθουσες αναμονής;
Γιατί αφαίρεσες από τους τυφλούς το μπαστούνι τους με το οποίο έσκιζαν το πυκνό βελούδο της επιθυμίας που τους ενοχλεί και τους εκπλήττει μέσα στα σκοτάδια;
Γιατί εμποδίζεις στη ζούγκλα να εισβάλλει στα πάρκα και να καταβροχθίσει τους δρόμους της άμμου τους διασχισμένους από τους αιμομίκτες, τους αργοπορημένους εραστές στα απόβραδα της γιορτής; Με τη γενειάδα σου του Ασσύριου και τα ροζιασμένα χέρια σου, επίβλεψε Ω γονιμότατε! την ευλογία των δημόσιων πισίνων και το επακόλουθο μπάνιο των αθώων εφήβων. Ω Κύριε! δέξου τις ικεσίες αυτού του άγρυπνου ικέτη και δώσε του τη χάρη του να πεθάνει βυθισμένος στη σκόνη των πόλεων, γερμένος στις κερκίδες μιας αχρείας κατοικίας και φωτισμένος από όλα τ’ αστέρια του στερεώματος. Θυμήσου Κύριε ότι ο δούλος σου τήρησε υπομονετικά τους νόμους του ποιμνίου σου. Μη λησμονήσεις το πρόσωπό του. Αμήν.
Μετάφραση:Στέλιος Καραγιάννης
Πηγή:https://hecatepoesia.files.wordpress.com/2020/11/alvaro-mutis.pdf
