Στις 29 Σεπτεμβρίου 1898, γεννήθηκε στο Κιλκίς ο Βούλγαρος ποιητής Χρίστο Σμύρνενσκι. Το ψευδώνυμό του σημαίνει "αυτός που προέρχεται απ' τη Σμύρνη". Αν κι έφυγε από τη ζωή σε πολύ μικρή ηλικία άφησε πίσω του σημαντικό έργο. Θα έρθουμε σ'επαφή με το πανέμορφό του ποίημα "Εμείς", που μιλά με μαχητικότητα κι υπερηφάνεια απροσμέτρητη για τη φτώχεια και τις κακουχίες της ζωής!
Εμείς- ΧΡΙΣΤΟ ΣΜΥΡΝΕΝΣΚΙ
Είμαστε παιδιά της μητέρας μας γης,
μα μας κλέψαν το μαστό που μας έδινε γάλα
στον παράφορο δρόμο που ονειρευτήκαμε φως,
σ' αμφιβολίας πεθαίνομε τώρα σκοτάδια,
εμείς τα φτωχά παιδιά της μητέρας μας γης.
Σφυρά το μαστίγιο, βαρύς μας λυγίζει ζυγός
κ'είναι από μέταλλο κίτρινο η δίχως τέλος σκλαβιά μας.
Στη φτώχια μεγαλώσαμε, στο πένθος χαθήκαμε όλοι.
Τους δρόμους μας δάκρυα κι ίδρωτες ποτίσαν, κι εμείς,
γεννημένοι να ζήσουμε, ξεψυχάμε χλωμοί.
Μα ωκεανός είμαστε, πλήθη που σαν λάβα κυλούν
τ'αργό καραβάνι μας προς πάμφωτα ύψη οδεύει.
Στις καρδιές μας χτυπά η οικουμένη κι από μας να προκόψει μπορεί.
Κ'η ζωή η λαμπρομέτωπη στο δικό μας ώμο ακουμπάει,
μα ωκεανός είμαστε, σύθρηνοι αχοί που βογγούν.
Εμείς που πλάθομε κάθε αγαθό δω κάτω στη γη,
η φτώχεια μας πνίγει στους πάγους της αγκαλιάς της,
το φτερό του θανάτου μας στήνει ενέδρα και κάποτε μεις
το μαρτυρικό σκύβουμε μέτωπο με στεφάνι απ'αγκάθια,
εμείς, δημιουργοί αξεκούραστοι, τσακισμένοι στην αιώνια μάχη.
Φτάνει η μέρα της κρίσης πάνω στη μητέρα τη γη,
του τυφώνα, που επέπεσε, το κάλεσμά του αντηχάει.
Αγάπη και μίσος, ανάκατα σαν το έδαφος με τον ουρανό,
κ' η μητέρα μας γη, επιτέλους, ξαναπαίρνει δυνάμεις
ποδοπατάει τ'αμάρτημα, και τ'όνειδος ξεπλένει κάθε ζωής.
Για να πολεμήσει τη νύχτα της τυφλής μας σκλαβιάς
κραυγή φρίκης από κάθε ταραγμένο κύμα γεννιέται.
Κοχλάζοντας φούσκωσε η ιερή μας οργή
και εκατόφωνο σαν βροντή αντηχά κάλεσμά της:
"Κι εμείς είμαστε τέκνα της μητέρας της γης!"
Μετάφραση: Σάββας Αχιλλέας
Πηγές: Νέα παγκόσμια ποιητική ανθολογία Ρίτας Μπούμη- Νίκου Παππά, Διόσκουροι
& https://el.wikipedia.org
