Δυο βάρκες στο Κάπρι-ΦΙΛΙΠΟ ΤΟΜΑΖΟ ΜΑΡΙΝΕΤΙ

Δυο βάρκες στο Κάπρι-ΦΙΛΙΠΟ ΤΟΜΑΖΟ ΜΑΡΙΝΕΤΙ

Σαν σήμερα,στις 22 Δεκεμβρίου 1876, γεννιέται  στην Αλεξάνδρεια ο μεγάλος Ιταλός ποιητής Φίλιπο Τομάζο Μαρινέτι. Θ'απολαύσουμε το ποίημά του "Δυο βάρκες στο Κάπρι"!

Δυο βάρκες στο Κάπρι-ΦΙΛΙΠΟ ΤΟΜΑΖΟ ΜΑΡΙΝΕΤΙ

Πάνω στη ζεστή γαλαζόπετρα του έρημου κόλπου
δυο κόκκινες βάρκες
Μόνες...
Αλλά μιλά κανείς με οικειότητα σε κάθε αντανάκλαση που πάλλεται
Εκείνη με μαγιό κοράλλι
δίπλα στο γυμνό κορμό μου πλιθάρι ψημένο
απ'το δυνατό κόκκινο ήλιο
που με θλίψη εγκαταλείπει τη θάλασσα
Λέξεις συνωμοσίες κραυγές παράσιτα των κυμάτων
Ταλαντεύονται
οι δύο βάρκες
δίσκοι μιας πλάστιγγας από χυμένο χρυσάφι
που φλυαρεί και αναπνέει
σκεπτική
Άξαφνα ένα χέρι αόρατο
κλέβει ένα απ'τα δύο βάρη
και τη βλέπω ν'ανεβαίνει πανάλαφρη στον ουρανό
Για να εγγυηθώ την τιμιότητα της πλάστιγγας
βυθίζομαι στο ρύγχος του Δελφινιού
μες στα μουσκεμένα του μαλλιά
φύκια μαλακά ή δαντέλες της σειρήνας
και δαγκώνω
ώσπου να τρέξει αίμα
το ρόδινο λαιμό που αναδύει μυρωδιά από
στρείδι μόλις ανοιγμένο
Οι βάρκες μας κολλούν
Αργόρυθμα φιλιά ναυαγίων που ξεπλένονται με δάκρυα
Πεισμάτωσε
κι από ζήλια
ο ήλιος κόπηκε στον ορίζοντα της νήσου
Αμέσως
η σκιά εύθραυστη αυλαία
κατεβαίνει απ'τον εξώστη να σβήσει
τις πολυθρόνες του κόλπου
Θάνατος ενός θεάτρου!
Το θεωρείο μου καίγεται!
Ξύλα επίχρυσα και πορφυρό βελούδο
πνίγονται μέσα στις αντίκες
μιας επαρχίας νεκρής
Πρόσωπο απέραντο και σκοτεινό μπλε της θάλασσας
ένα λευκό κανό σαν ένα δάκρυ στο μάγουλο

Μπροστά σ'εκείνον
τεντωμένες αιχμηρές
οι βάρκες μας
σαν δυο νύχια κόκκινα αστράφτουν
μέσα σε μια ξανθή
αχτίδα
έσχατο ομάλιστρο του βραδινού.

-Θέλεις . όρμησε
καθώς ένας γλάρος
τέλειος
μεθυσμένος απ'τον αφρό έτοιμος κιόλας
ν'απολαύσει τις ευωχίες του Παραδείσου!
Να φόρεσε στα μαλλιά
τον εύθραυστο Γαλαξία διάδημα
ή καλύτερα αυτά τα κοσμήματα φάρους
με τις φωτιές τους να διασταυρώνονται
κλεμμένα απ'τη βιτρίνα στην Οδό της Ειρήνης του Θεού

-Προτιμώ ένα κρεβάτι
πιο ομοιόμορφο απ'τη θάλασσα
και πιο σκληρό
Μια φορά ακόμα
τουλάχιστον
αλήτης!
Αργότερα ποιος ξέρει!
Η θάλασσα θα'θελε πολύ να μας πιει
ένα βράδυ
αργοκίνητες βάρκες
ή δάκρυα
που ψάχνουν
το βυθό
απόλυτο
γυμνό

Μετάφραση: Μαρία Στεφανοπούλου
Πηγή: Ξένη ποίηση του 20ού αιώνα,Μαρία Λαϊνά,Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα,2007

 

Έννεπε Μούσα

Έννεπε Μούσα!
Για τους εραστές της ποίησης και της στιχουργικής!
Για προβολή γνωστών κι άγνωστων δημιουργών!
Για επικοινωνία μέσα από έργα αγαπημένα!
Έννεπε Μούσα!
Με όχημα την πένα, το ταξίδι, τ’ όνειρο!!!

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου του παρόντος διαδικτυακού τόπου ΕΝΝΕΠΕ ΜΟΥΣΑ με οποιονδήποτε τρόπο, ηλεκτρονικό, μηχανικό, φωτοτυπικό ή άλλο, χωρίς την προηγούμενη γραπτή άδεια της διαχειρίστριας.

Βρείτε το βιβλίο:
https://www.ianos.gr/
https://www.protoporia.gr