Σαν σήμερα, το 1901, η γέννηση του Τούρκου ποιητή Ναζίμ Χικμέτ. "Δε μας αφήνουνε να τραγουδήσουμε" λέει .... κι η βαθιά ανθρωπιστική ποιητική του φωνή αντηχεί ακόμη στ' αυτιά μας!
Δε μας αφήνουνε να τραγουδήσουμε-ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ
Ρόμπσον, δε μας αφήνουνε να τραγουδήσουμε
Εσύ κανάρι μου με αϊτού φτερούγες
Μαύρο μου αδέρφι εσύ με μαργαριταρένια δόντια
Δε μας αφήνουν τα τραγούδια μας να ντελαλήσουμε.
Φοβούνται Ρόμπσον
Φοβούνται την αυγή, φοβούνται και να βλέπουν
Φοβούνται και ν’ ακούν, φοβούνται και ν’ αγγίζουν
Φοβούνται ν’ αγαπάνε
Φοβούνται ν’ αγαπάνε με μια τέτοια φλόγα
έτσι που αγάπησε ο Φερχάτ.
(Και βέβαια θάχετε και σεις μαύρα μου αδέρφια
έναν Φερχάτ - πώς τόνε λέτε Ρόμπσον;)
Φοβούνται και το σπόρο και τη γης
Φοβούνται το νερό που τρέχει
Φοβούνται και τη θύμηση.
Το χέρι φίλου που δεν καταδέχεται
μήτε και σκόντο μήτε ποσοστά μήτε κι αναβολή
σάμπως ένα ζεστό πουλί
ποτές δε θάναι το δικό τους χέρι.
Φοβούνται την ελπίδα Ρόμπσον
Φοβούνται την ελπίδα
Φοβούνται καναρίνι μου μ’ αϊτού φτερούγες
Φοβούνται Ρόμπσον τα τραγούδια μας.
Απόδοση: Γιάννης Ρίτσος
1949
Πηγές: http://stithaghi.blogspot.com
& https://el.wikipedia.org
