Σαν σήμερα, το 1922, ιδρύεται η Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος. Στο ποίημα "Οι δάσκαλοι" θα συναντηθούμε με την απώθηση που προκαλεί η υποχρεωτική μάθηση, αλλά και το αποτύπωμα συγκίνησης που αφήνουν οι δάσκαλοι!
Οι δάσκαλοι- ΓΚΙΓΕΡΜΟ ΕΝΤΟΥΑΡΝΤΟ ΠΙΛΙΑ
Οκτώ ώρες μελέτη την ημέρα: τότε που
μου μάθαιναν γράμματα οι δάσκαλοί μου — φοιτητής εγώ
των Αρχαίων Ελληνικών και των Λατινικών. Πόσα
πρωινά, πόσες νύχτες, πόσα και πόσα απογεύματα
με ήλιο και βροχή σκυμμένος
πάνω από τον Πίνδαρο και τον Βιργίλιο…
Τόση ξερή γραμματική μπας και γράψω
δυo-τρεις λέξεις, δάσκαλοί μου, ή κάτι στίχους
ελαφρώς περιπετειώδεις. Τι θλιβεροί οι μήνες, εκεί οπού
περίμενα τις εξετάσεις, επαναλαμβάνοντας
αόριστους βήτα και κλίσεις ονομάτων… Και όμως, ναι,
τι λαχτάρα αυτή που νιώθω τώρα να πάω να δανειστώ
βιβλία που δεν είμαι πλέον υποχρεωμένος να διαβάσω…
— Κι αν σήμερα ο καθηγητής των Ελληνικών
που τόσο αγαπούσα δεν υπάρχει, ούτε και των Λατινικών
που με τρομοκρατούσε, και αν ακόμα και οι δυo τους
είναι πια γη και σποδός, όμοιοι με τις νεκρές τους τις γλώσσες …
εγώ είμαι, δάσκαλοί μου, εσείς: είμαι ο γιος σας
που δίπλα σας διδάχτηκε να νοσταλγεί
το φως το αρχαίο, αλλά όχι για να πεθάνει· είμαι ο δικός σας γιος
που μαζί με τον Πίνδαρο και τον Βιργίλιο σας θυμάται σήμερα.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής
Πηγή: https://kostasvakouftsis.blogspot.com
& https://www.lavart.gr
