Σαν σήμερα, το 1937, αυτοκτόνησε ο Μαλαγάσιος ποιητής Ζαν-Ζοζέφ Ραμπεαριβέλο. Θα γνωρίσουμε το υπέροχο λυρικό του ποίημα "Αυλητές"!
Αυλητές - ΖΑΝ-ΖΟΖΕΦ ΡΑΜΠΕΑΡΙΒΕΛΟ
Έφτιαξες τον αυλό σου
με κόκκαλο ποδιού αντρειωμένου ταύρου
και τον εστίλβωσες στ' άγρια ξεροβούνια
μαστιγωμένα από τον ήλιο.
Συ τον αυλό σου
τον έκοψες σε καλαμιώνα που τρεμουλιάζει και στην αύρα
και τον ετρύπησες στην όχθη ποταμού που κύλαγε
μεθυσμένος απ' του φεγγαριού τα όνειρα.
Παίζετε κι οι δυο μαζί μες στη βαθειά βραδυά,
σαν για να συγκρατήσετε τη σφαιρική πιρόγα
που περιστρέφεται στις όχθες τ' ουρανού
ζητώντας να λευτερωθεί
από τη μοίρα της:
ποιος ξέρει, οι θλιμμένοι σας σκοποί,
ν' ακούγονται απ' τους θεούς του ανέμου,
της γης, του δάσους
και της άμμου;
Ο αυλός σου εσένα
ηχεί σαν ποδοβολητό ταύρου που 'χει μανιάσει
και τρέχει προς την έρημο
και ξανά έρχεται δρομαίος
φρυγμένος απ' τη δίψα και την πείνα
και τον κατανικάει ο κόπος
στη ρίζα ενός δέντρου δίχως ίσκιο
δίχως καρπό και δίχως φύλλα.
Ο δικός σου αυλός
είναι χλωρό καλάμι που λυγίζει
κάτω απ' το βάρος διαβατάρικου πουλιού —
όχι πουλιού που 'πιασε ένα παιδί
κι ορθώνει φοβισμένο τα φτερά του,
μα ενός πουλιού που απ' το κοπάδι του το χώρισαν
και που παρηγοριέται βλέποντας την ίδια του σκιά
μες στο νερό που τρέχει.
Τόσο ο δικός σου αυλός
όσο και ο δικός του —
μες στα λυπητερά τραγούδια τους
κλαίνε για την καταγωγή τους.
Μετάφραση: Ρίτα Μπούμη Παπά
Πηγές: http://authorsandwriterstooktheirownlives.blogspot.com
& https://el.wikipedia.org
