Στις 17 Σεπτεμβρίου 1863 έφυγε από τη ζωή ο Γάλλος λογοτένης Αλφρέντ Ντε Βινί., μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας και κορυφαίος εκπρόσωπος του ρομαντισμού. Θα έρθουμε σ'επαφή μ'ένα εμβληματικό του έργο, το θρησκευτικού προβληματισμού "Όρος των Ελαιών"!
Από το " Όρος των Ελαιών" - ΑΛΦΡΕΝΤ ΝΤΕ ΒΙΝΙ
Είχε νυχτώσει κι ο Ιησούς βάδιζε μοναχός,
Ασπροντυμένος, σα στο σάβανό του ένας νεκρός.
Οι μαθητές κοιμόντανε βαθιά στο βουνορρίζι.
Μες τις ελιές που ένας κακός άνεμος τις λυγίζει,
Ανατριχώντας ως αυτές ο Ιησούς περπάτει ΄
Θλιμμένος ως το θάνατο, με σκοτεινό το μάτι,
Με χαμηλά το μέτωπο, τα χέρια στον χιτώνα σταυρωτά
Σαν ένας κλέφτης της νυχτός που αρπάζει στα κρυφά ΄
Τα βράχια ξέρει πιο καλά παρά ένα στρατί,
Και σταματά στον τόπο που λεν Γεσθημανή.
Πέφτει στα γόνατα,το κούτελο στη γη ακουμπά ΄
Μετά φωνάζοντας "Πατέρα!", τον ουρανό κοιτά,
-Μα μαύρος μένει ο ουρανός κι ο Θεός δεν απαντά.
Με απορία σηκώνεται και πάλι βηματίζει,
Τσακίζοντας τα λιόδεντρα που τρέμουν. Αναβλύζει,
Αργός και κρύος απ' την κεφαλή του ιδρώτας ματωμένος.
Πίσω γυρνά, κατεβαίνει, με φρίκη φωνάζει:
"Γιατί μαζί μου δεν προσεύχεστε, δεν αγρυπνάτε;"
Μα ύπνος θανάτου τους αποστόλους βαραίνει.
Σαν τους άλλους κι ο Πέτρος στη φωνή του Κυρίου κωφεύει.
Τότε ο Γιος του Ανθρώπου πάλι αργά ανεβαίνει΄
Καθώς Αιγύπτιος ποιμένας, στον ουρανό αναζητά
Αν ο Άγγελος στα βάθη κάποιου αστεριού λαμποκοπά,
Μα μια νεφέλη πένθιμη απλώνεται σαν πέπλος
Χήρας , και οι πτυχώσεις της κυκλώνουνε την ερημιά.
Αναπολώντας ο Ιησούς, όσα είχε υποφέρει
Τριάντα τρεις χρονιές, άνθρωπος έγινε κι ο φόβος
Του 'σφιξε τη θνητή καρδιά μ'ανίκητα δεσμά.
Εκρύωσε. Εφώναξε μάταια τρεις φορές:
"Πατέρα μου"΄ του απάντησε ο αγέρας μοναχά.
Πέφτει στον άμμο καθιστός κι ενώ στενοχωριόταν,
Τον κόσμο και τον άνθρωπο ανθρώπινα σκεφτόταν,
- Κι έτρεμ' η γης ως το βάρος γρικούσε
Του Σωτήρα που μπρος στον Δημιουργό γονυπετούσε.
Μετάφραση: Αλέκος Καΐρης
Πηγές: Παγκόσμια ποιητική ανθολογία "Ταξίδι στην ποίηση",Ναυτίλος
& https://el.wikipedia.org
