Η ανεμώνη~φιλί του ανέμου ποθεί~να μπουμπουκιάσει...Θα ταξιδέψουμε με είκοσι δύο χαϊκού και δέκα τάνκα της Στέλλας Πανουργιά -Σαββανή! Πανέμορφα!
Είκοσι δύο χαϊκού και δέκα τάνκα-ΣΤΕΛΛΑ ΠΑΝΟΥΡΓΙΑ- ΣΑΒΒΑΝΗ
Ονείρου πανί
θα ρίξω στο πέλαγος
να μ’ αρμενίζει
Έλιωσαν τ’ άστρα
στάζουν θαμπό ασήμι
φως απόκοσμο
Η ανεμώνη
φιλί του ανέμου ποθεί
να μπουμπουκιάσει
Γεννά ελπίδα
μοναχικό λουλούδι
μες στην ερημιά
Όνειρα πουλιά
η αλήθεια της ζωής
δεν τα προφταίνει
Ρόδινη αυγή
ζωγραφίζει τη μέρα
με χαμόγελα
Γλαυκούς ουρανούς
των ονείρων τοπία
κρατώ στην ψυχή
Μες τη μιζέρια
τ’ όνειρο επιμένει
να βρει ουρανό
Πουλιά στο σύρμα
τη βροχή περιμένουν
μήνυσε θα’ ρθει
Χορεύει το φως
ιριδισμοί στα νέφη
μέρα γελαστή
Σ’ ένα αστέρι
κρέμασα τ’ όνειρό μου
ποτέ μη σβήσει
Τους αρμούς λύνει
έρωτας λυσιμελής
ψυχές δαμάζει
Πικροθάλασσες
πουθενά δεν με πάνε
κλειστοί οι δρόμοι
Κρατώ στ’ όνειρο
μια ήμερη θάλασσα
να ταξιδεύω
Τρίζουν τα φύλλα
στο ελαφροπάτημα
του φθινοπώρου
Τ’ άστρα συντροφιά
στη χάση του μ’ αφήνει
το φεγγαράκι
Πέρα στα βαθιά
με φιλιά του ανέμου
μεθά το κύμα
Τις όχθες φιλά
κελαρυστά κυλώντας
το ποταμάκι
Στου νου το χάρτη
ταξίδια ζωγραφίζω
δρόμους της καρδιάς
Λυγούν τα κλώνια
στ’ ανέμου τ’ άγριο χάδι
παραδομένα
Άνοιξης φιλί
κούρνιασε ο έρωτας
στην αγκαλιά της
Χλωμά αστέρια
άγρυπνα σελαγίζουν
φως απόμακρο
ΤΑΝΚΑ
Κόκκινα φιλιά
φλογάτες παπαρούνες
σκορπούν στον κάμπο
με λάγνα λικνίσματα
τ’ αγέρι προκαλούν
Για δες τα πλοία
αγκυροβολημένα
στέκουν στο μόλο
μας έταξαν ταξίδια
μα οι δρόμοι σφαλιστοί
Και τα φεγγάρια
μας ξέχασαν καιρό
Ασυντρόφευτοι
τα ατέλειωτα βράδια
τα ονειρευόμαστε
Κλείσε στην ψυχή
τις ηλιόφωτες μέρες
σαν έρθουν κρύα
κι ένα κυκλάμινο
άλικο της αγάπης
Αρυτίδωτα
τον ήλιο ανασαίνουν
γαλανά νερά
ολοφώτεινη μέρα
την ψυχή αλαφραίνει
Βογγά το κύμα
ολόρθο το σύννεφο
στο ακροβούνι
Στην άγρια καταιγίδα
λιποψυχιά μας πιάνει
Άκρη στο γκρεμό
μοναχό κυκλάμινο
στο κύμα γνέφει
με χρώματα στολίζει
των βράχων τη μουντάδα
Ζωγραφισέ μου
ακύμαντες θάλασσες
να ταξιδεύω
ολόγιομα φεγγάρια
για να τα ονειρευτώ
Λάμπουν τ’ αστέρια
σαν διαμάντια ραμμένα
σε σκούρο τούλι
τις αφέγγαρες νύχτες
μια φαντασμαγορία
Όχθη στρωμένη
κρυφές ανάσες δέντρων
φιδογυρνώντας
αργά κατηφορίζει
τη θάλασσα να σμίξει
Βιογραφικό Σημείωμα
Γεννήθηκα στην Αθήνα. Τελείωσα τη Φιλοσοφική Αθηνών (Τμήμα Ιστορικό και Αρχαιολογικό) και στη συνέχεια το τμήμα Κλασικής Φιλολογίας του Παν/μίου Ντύσσελντορφ. Υπηρέτησα στη Μέση Εκπαίδευση από όπου και συνταξιοδοτήθηκα. Παράλληλα όλα αυτά τα χρόνια ασχολήθηκα με τη συγγραφή βοηθημάτων στη Νεοελληνική Λογοτεχνία για τη Μέση Εκπαίδευση. Επίσης, έχω εκδώσει ένα ιστορικό βιβλίο με θέμα την προϊστορική Αττική (Η Προϊστορική Αττική, οι Ήρωες και οι Θεοί της, 2016). Σύντομα ετοιμάζεται να εκδοθεί και δεύτερο βιβλίο μου σχετικού περιεχομένου. Τον τελευταίο καιρό βρίσκω υπέροχη ενασχόληση με το χαϊκού.
