Σήμερα, στη στήλη "Στα βαθιά" έχω προσκαλέσει τον ποιητή Πασχάλη Κατσίκα. Ο καλεσμένος μου γεννήθηκε στη Γερμανία και μεγάλωσε στην Κομοτηνή,όπου μένει μέχρι και σήμερα.Εργάζεται στη Βιβλιοθήκη του Τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Είναι συντάκτης σε έγκριτα λογοτεχνικά περιοδικά. Ποιήματα και πεζά του έχουν φιλοξενηθεί στον έντυπο και τον ηλεκτρονικό τύπο. Έχει εκδώσει τέσσερις ποιητικές συλλογές. Η ποίησή του είναι προσωποκεντρική,υπαρξιακή, στοχαστική. Ο λόγος του είναι πολύχρωμος,διεισδυτικός,καίριος.Τον απασχολούν τα κοινωνικά αγκάθια, οι ανθρώπινες σχέσεις,η ουσιαστική επαφή με τον εσωτερικό κόσμο. Θα ταξιδέψουμε με δέκα διαλεχτά ποιήματά του!
ΤΕΤΑΡΤΗΜΟΡΙΑ, εκδ. Παρατηρητής της Θράκης, 2019
ΧΡΥΣΟΨΑΡΑ
Πόσο αγαπώ τη ζωή
Θεέ μου
Μέσα σ’ αυτή τη νάιλον φούσκα
τη γεμάτη γλυκό νερό
Που τα τοιχώματα συγκρατεί στην κορφή
μονάχα ένα λαστιχάκι
—Τόσο εύθραυστη
Όσο ληξιπρόθεσμη—
Αυτάρεσκα τα βράγχια ανοιγοκλείνω
φιλτράροντας το οξυγόνο
με προσοχή
Τόσο όσο
να μην ασφυκτιάς εσύ.
***
ΤΑ ΜΩΒ ΔΑΜΑΣΚΗΝΑ
Νιώθω τα πόδια να σαπίζουν
κρεμασμένα απ’ την καρέκλα στο μπαλκόνι
όπως τα μωβ δαμάσκηνα
που κείτονται στο χώμα
Κάθε τόσο κάποιο αποκολλάται
ο γδούπος με ταράζει
ξυπνώ απ’ τον εφιάλτη της απραξίας
στη θέση μου αναπηδώ όπως αυτό στο έδαφος
Πιο πέρα το ίδιο συμβαίνει σ’ αχλάδια και ροδάκινα
αράντιστα έμειναν φέτος
Η αρρωστημένη σάρκα
εξαϋλώνεται
Όσο τα μάτια της δεν με κοιτούν σαν πρώτα
μένει μόνο να ονειρεύομαι
πως ο ελλειψοειδής πυρήνας
θα την κάνει να δακρύσει
για να ξαναβλαστήσω.
ΡΕΤΑΛΙΑ, εκδ. Γράφημα, 2020
ΣΤΟ ΠΑΖΑΡΙ ΤΗΣ ΞΑΝΘΗΣ
Σε ρυθμό κηδείας
χωρίς να κρατούν τα προσχήματα
διέρχονται από τους πάγκους
οι επίδοξοι αγοραστές.
- Μπιρ ευρώ!
χαρούμενα βρεφικά κορμάκια
διπλωμένα τακτικά
με τα παιδικά σετ
κρεμασμένα στο σύρμα
- Ικί ευρώ!
ζωντανά και πλαστικά
λουλούδια
για τον έρωτα ή τον θάνατό του
- Με ουτς ευρώ!
σεντόνια, μαξιλαροθήκες, παπλώματα
πάντες για κούνιες, κουρτίνες και προικιά
να στήσεις νοικοκυριό.
- Ντορτ ευρώ!
τα γυαλιά πρεσβυωπίας
σε όλους τους βαθμούς
Η λίμπιντο σιώπησε
Ντορτ ευρώ, και τα υποδήματα από δεύτερο χέρι
με τα πιο φθαρμένα δώρο μια βακτηρία.
- Μπες ευρώ!
τα πουκάμισα και τα κοστούμια
κάνει σπαρακτικά η μαυροφόρα
πίσω από τον ξύλινο πάγκο
που έχει σκεπάσει με άσπρη
πλαστική δαντέλα
σαν ανοιγμένο φέρετρο
που λείπει ο νεκρός.
Περνάμε από τη γέννηση στην
αποσύνθεση με αποφόρια
ότι πάρεις πέντε ευρώ
η σάρκα θάφτηκε
ώσπου να πεις μπες.
* Μπιρ (Bir)=1, Ικί (Iki)=2, Ουτς (Üç)=3, Ντορτ (Dört)=4, Μπες (Beş)=5.
***
ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΟ ΩΜΕΓΑ
Σε δευτερόλεπτα μαυρίζουν τα πάντα
περνώ στην ανυπαρξία.
Ό,τι κι αν φορέσω
πάνω μου δεν στέκεται.
Ρούχα, δέρμα, κόκκαλα
όλα μια μάζα αναμνήσεις.
Μόνο η αγάπη μου για σένα με ξαναντύνει
επανεκκινώ σε κάθε ηλεκτροσόκ.
Φθίνουν τα χρόνια καθώς περπατάς
Πας κι έρχεσαι στην κούνια ασυνόδευτος.
Κάνεις ποδήλατο χωρίς βοηθητικές.
Μαθαίνουμε την αλφαβήτα.
Πρέπει να σου μιλήσω για το ωμέγα.
Να μην φοβάσαι
όταν σε αφήσω.
***
Η ΠΡΩΤΗ ΝΥΧΤΑ
Δώσμου την πρώτη νύχτα μας
σάρκα και αίμα.
Μην φοβηθείς.
Δώσε μου αγκάλιασμα αέρινο σαν πεταλούδα
δεν είμαι αίλουρος να σε αρπάξω
μήτε αράχνη ή οχιά που ψάχνει για προσκέφαλο.
Μες τη βροχή
είμαι ο γλοιώδης βάτραχος
που φίλησες κάτω από το πέπλο.
Με το φεγγάρι
θα 'μαι ο πρίγκιπας που στέφθηκε
μιαν άδεια καρέκλα.
Στον ήλιο
ο ακίνητος δρομέας που ήπιε
κρασί στην έρημο.
Δώστα μου όλα
πριν μας τυφλώσουν τα σκεπάσματα.
ΤΟ ΚΟΙΜΩΜΕΝΟ ΤΣΙΡΚΟ, Ιδιωτική έκδοση, 2021 & ebook, Εξιτήριον, 2021
TUTSI
Τραγικό το πόσο
φθαρτή είναι η σάρκα
πόσο ευάλωτη στο καυτό μέταλλο
άπαξ και το ’χεις νιώσει ποτέ δεν σ’ αφήνει
Έχοντας κερδίσει από ένα κομμάτι του
βυθιζόμαστε ολοένα
Ασφυκτιούμε σ’ αυτήν τη ρηχή λίμνη
κύματα άμμου χώνονται στο στόμα και τη μύτη
Κάποιοι κολυμπούν ύπτιο, άλλοι ελεύθερο
με χέρια τεντωμένα μακριά απ’ το σώμα
με πόδια διαχωρισμένα από τη λεκάνη
Καρτερούμε το τέρας με τα σιδερένια σαγόνια
να μας διαχωρίσει από το χώμα
να ξεράσει ό,τι έχει απομείνει
από το φθαρμένο ύφασμα που
καλύπτει τα κόκκαλα
Να μας ξαναβαφτίσει στο φως
Φόραγα σκουλαρίκια στην εκκλησία
τη μέρα εκείνη της εκτέλεσης
ευτυχώς
θα δείχνω όμορφη
***
ΑΚΟΥ
στον Μήτσο Αλεξανδρόπουλο
Στην κολυμβήθρα βούτηξαν την εξορία σου
κάποιοι ιθύνοντες
και το όνομα αυτής υπερορία
Ευτυχώς που ήταν Έλλην ο νονός
Άψογα κάνει ρίμα με όλο το μπλοκ
Ρωσία, Βουλγαρία, Ρουμανία
Οι αγώνες σου για δικαιοσύνη
απ’ τα οκτώ μού δίδαξαν την ορφάνια
την οικογένεια σήκωσα στις πλάτες
Εξ αίματος όλοι φακελωμένοι
πάντα ξοπίσω μας ο χωροφύλακας
Καθημερινή η έρευνα στο ζεμπίλι
κλέφτης μη μου ’χει αρπάξει το σκεπάρνι
Χαλάλι αφού μας χάρισες την ασφάλεια
Άκου να δεις
Το τσίγκινο μπρελόκ στο πλαστικό κουτί
που πέταξες στο συρτάρι
άλλοι το κάρφωσαν στο στέρνο
Τη σύνταξη αξίωσαν που αρνήθηκες
κι ας ήταν τότε αγέννητοι
Μας έκαναν, έμαθα, και μυθιστόρημα
επαναπατρισθείς εσύ με το όνομα Αντώνης
Λάμπρος εγώ ζούσα εξόριστος στη χώρα μου
Άκου κι αυτό
Απόγονο σού έκαμα και συνονόματο
Όπως υποσχέθηκα τον όρκισα
στα κόκκινα ποτέ να μην ψηφίσει
Του κληροδότησα το σπίτι σου
μόνο που χάθηκε το ξύλινο ραδιόφωνο
Η χαλασμένη φωτογραφική από την Πολωνία σώθηκε
μαζί με μια αγιογραφία σου
«Η κεφαλή του Ιωάννη επί πίνακι»
Ας συμπεράνει μόνος του ποια είναι η Ηρωδιάς
Άκου, πατέρα
Στο τέλος άφησα τα ευχάριστα
Απ’ τη δική μου οπτική
τα ιδανικά για τα οποία πάλεψες
διαπιστώνω πια πως επικράτησαν
Με το απλανές σου βλέμμα στον ορίζοντα
μην περιμένεις άλλο να ’ρθει η ισότητα
Στην ησυχία αυτή
αναπόφευκτα μ’ ακούς χαμογελώντας
δυο μέτρα κάτω από τον διπλανό σταυρό
Όπως κι όλοι αυτοί που σε είπαν συμμορίτη
***
ΟΙ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ ΤΟΥ ΜΠΙΡΓΚΕΝΑΟΥ
στους Ελληνοεβραίους του Άουσβιτς
Τριακόσιοι φύγαμε τυλιγμένοι στο μπαμπάκι
από τη χώρα με τον παντοτινό ήλιο
— μήπως κι εδώ ταιριάξαμε ποτέ;
Διακόσιοι ενενήντα εννέα ενήλικες κι ένας εγώ, ο Λεωνίδας
Ώσπου να φτάσουμε στη χώρα της σβάστικας
Ενηλικιώθηκα
Αγόραζε θάνατο ο πατέρας στους σταθμούς
έτρωγαν πρώτοι με τη μάνα
σε μένα τάιζαν από τα πόδια, την ουρά
ό,τι είχε απομείνει
Χιλιόμετρα θάνατο ήπια και έφαγα
έως το Μπίργκεναου
Τα ρούχα ψήλωσαν στις πλάτες με την άφιξη
Όξινη η κολόνια που φοράγαμε
κανένας δεν ξεχώριζε από τον άλλον
Ένα λιβάδι ηλίανθοι στο ίδιο ύψος με τους Ρώσους
έπινε ζόφο από την καρδιά του κτήνους
Στον φούρνο ΙV κρεμάσαμε τα όρια
γαλανός κι ανέφελος ο ουρανός στις Θερμοπύλες
Από τα κόκαλα βγαλμένη η αξιοπρέπεια
μα οι Εφιάλτες πάντα έρχονται στα όνειρα
Τρακόσιες πλάκες σαπούνι φόρεσα
χλόμιασε η οσμή μελλοθανάτου
ο αριθμός δεν ομοδοξεί να παρακμάσει
ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΠΟΥΛΙΑ, εκδ. Δρόμων, 2022
Ο ΚΛΕΦΤΗΣ
Απροειδοποίητα φάνηκε η ομορφιά του κόσμου
Μόλις γεννήθηκε ο θάνατος
Μοχθεί ο κλέφτης μη γίνει αντιληπτός
Οι δειλοί γεννιούνται δειλοί
Οι αμαρτωλοί συνεχίζουν απτόητοι
Οι γενναιόψυχοι ανταμείβονται
Κ’ οι δίκαιοι αγαπούν τα κοιμητήρια
Μπροστά στις πόλεις και τα χωριά
***
ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ
Ο ζεστός αέρας
οι ακτίνες του ήλιου
που σκορπάνε στις φυλλωσιές
το κομμένο χορτάρι
είναι οι φίλοι μου, κι εσύ
που νιώθεις την ανάσα μου
όταν ακινητούν οι σφυγμοί
Ας είμαι μόνο μια λακκούβα στο μαξιλάρι
το πρωί σαν ανοίγεις τα μάτια
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Ο Πασχάλης Κατσίκας (Reutlingen της Γερμανίας, 1971), ζει στην Κομοτηνή από το 1977. Εργάζεται στη Βιβλιοθήκη του Τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Είναι συντάκτης στα περιοδικά Εξιτήριον, Λογοτεχνικό Δελτίο και μέλος του Φιλολογικού Ομίλου Θεσσαλονίκης. Ποιήματα και πεζά του έχουν δημοσιευθεί στα ηλεκτρονικά περιοδικά: Ποιείν, Poeticanet, Εξιτήριον, Φρέαρ, Culturebook, Θράκα, Νότες Λογοτεχνίας, Λόγω Γραφής, Φτερά Χήνας, Fractal, Χάρτης, Ιστορίες Μπονζάι (Πλανόδιον), Ατέχνως, Περί Ου, Μονόκλ, Το κόσκινο, Bookpress, Booksitting. Στα έντυπα λογοτεχνικά περιοδικά: Μανδραγόρας (τεύχ. 58/2018, 60/2019 & 64/2021), Οροπέδιο (τεύχ. 22/2019), Νέο Υπόστεγο (Στέγη Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών Καβάλας, τεύχ. 2/ 2021), Λογοτεχνικό Δελτίο (Φιλολογικού Ομίλου Θεσσαλονίκης, τεύχ.3/2019, 8-9/2020, 11/2020, 15/2021, 16/2021, 19/2021, 21/2022, 22/2022), Ποιητικά τοπία (Υπερρεαλιστικής Ομάδας Θεσσαλονίκης, τεύχ. 1/2020, 6/2021) και στην εφημερίδα Παρατηρητής της Θράκης. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: Τεταρτημόρια (εκδ. Παρατηρητής της Θράκης, 2019), Ρετάλια (εκδ. Γράφημα, 2020), Το κοιμώμενο τσίρκο (Εξιτήριον, free e-book, 2021 & Ιδιωτική έκδοση, 2021), Τα κόκκινα πουλιά (εκδ. Δρόμων, 2022).
Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
