Σήμερα στη στήλη "Στα βαθιά" έχω προσκαλέσει τον λογοτέχνη Δημοσθένη Μιχαλακόπουλο. Ο καλεσμένος μου γεννήθηκε και ζει στην Καλαμάτα. Έχει εκδώσει τέσσερις ποιητικές συλλογές και μια νουβέλα, ενώ έχει συμμετάσχει σε μια συλλογική έκδοση μικρών ιστοριών. Για την ποιητική συλλογή “Αταξίδευτα” (2015 εκδόσεις poema) βραβεύτηκε το 2016, με το βραβείο Βραβείο Ποίησης «Μαρία Πολυδούρη» για πρωτοεμφανιζόμενο ποιητή. Η ποίησή του είναι λυρική, προσωποκεντρική, υπαρξιακή. Ο λόγος του είναι σμιλεμένος, με πρωτότυπα σχήματα, χτυπητές εικόνες και σαγηνευτικές αλληγορίες. Εκφράζεται συχνά σε πρώτο πρόσωπο δίνοντας στη γραφή του ένα τόνο εξομολογητικό. Θα ταξιδέψουμε με δέκα πολύ ξεχωριστά ποιήματά του!
- Αμμουδιές -
Τους κόκκους τις στιγμές μου
άπλωσα σε ένα λευκό φύλλο χαρτί
η αμμουδιά που σχηματίστηκε περιμένει
τη θάλασσα
στο πρώτο κύμα να ρουφήξει το χρόνο
στο δεύτερο να πνίξει τους φόβους
κι έπειτα να περιμένει τα βήματα του καλοκαιριού
Αποτυπώματα ζωής καταδικασμένα
να σκορπίσουν
να χαθούν
όταν στο μεταξύ βάζω το χαρτί στην τσέπη
σε μια κίνηση απόγνωσης
που δεν ήρθε η θάλασσα κι έχασα
το χρόνο μου
φοβάμαι
“Αταξίδευτα” 2015
εκδόσεις poema
-κρέμονται-
Δυο φωτογραφίες στον τοίχο
κρέμονται
Νερά τρεχούμενα στη μια
Πουλιά πετούν στην άλλη
Έχουν μια κίνηση και οι δυο
Υπάρχουν έπιπλα μέσα στη σάλα
που εμποδίζουν του νερού τη ροή
Μόλις που προλαβαίνω να κλείσω
το παράθυρο
να μη φύγουν τα πουλιά
“Αταξίδευτα” 2015
εκδόσεις poema
- συμβάν -
Μου συνέβη τ' άρωμά σου
ανοιξιάτικη παράκρουση
με ξεβγάζει στ' αβαθή του δωματίου
Τα φώτα χαμηλώνουν ως την ταπείνωση
μα και σκοτάδι δεν είναι
να κρυφτεί κανείς
να πνιγεί
να επιπλεύσει
Είναι καιρός να σταθώ στις μύτες
των ποδιών
Το συμβάν θα ανεβαίνει απ' τις φτέρνες
να σωθεί
Μια έπαρση θα ασφυκτιά στα δάχτυλα
εν είδει θυσίας
Αν μπορούσε να αντλήσει κανείς
απ' αυτόν τον αχαρτογράφητο ωκεανό
οτιδήποτε
Μια ήπειρος θα αναδυόταν
και με μια τεκτονική αλληλεπίδραση
θα πήγαινε πιο ψηλά
η εντύπωση
πως είσαι μέσα στο δωμάτιο
να σκεπάσει κάθε άλλο εχθρικό ή φίλιο συμβάν
“Αταξίδευτα” 2015
εκδόσεις poema
- χειμώνας -
Τα χέρια μου
Το τελευταίο λιμάνι ενός νεύματος
που 'ναι έτοιμο
να ριχτεί σε πέλαγα αφιλόξενα
Είναι λοιπόν σ' αυτά τα χέρια
όλο ''γεια σου'' και ''έλα''
δειλά
Αραγμένα
Καθυστερούν το ταξίδι τους
Και δε σταματούν να πληθαίνουν αυτά
τα αταξίδευτα
Δες δέρμα κουρασμένο
Τι χειμώνας το σκληραίνει
“Αταξίδευτα” 2015
εκδόσεις poema
- εύπεπτο -
φλύαρες
έναστρες νύχτες
κι αυτά τα περί «πτώσης αστεριών»
που λέγονται
μεταφράσεις αβλαβείς
για να συνεννοούμαστε
και «κάνε μιαν ευχή»
να μη σου πουν ποιος είσαι
και κλείσε το στόμα σου
να πάνε πιο κάτω οι σιωπές
οι αστερόσκονες
οι αμετάφραστες
“Μεσολάβηση” 2018
εκδόσεις 24 γράμματα
-γεωγραφία-
Σ' αυτά τα λόγια
τα επιτραπέζια
στηρίζονται οι αγκώνες
Καθόμαστε τριγύρω
Στη θέση του ο καθένας
Σ' αυτού του τραπεζομάντηλου
τη γεωγραφία
Βρίσκουμε ταξιδιού αφορμές
Σ' αυτά τα εμβαδά πνιγόμαστε
Και κάπως γαληνεύει
η επιθυμία
Να φάει ο ένας τον άλλον
“Μεσολάβηση” 2018
εκδόσεις 24 γράμματα
- το ζητούμενο -
Έλα να βγούμε στους δρόμους
με βήματα που να χαμογελούν
Όχι πετώντας και άλλα τέτοια που λένε
Το ζητούμενο είναι
ν' αναγνωρίσει ο ένας τις τροχιές
του άλλου
έτσι όπως θα διαγράφονται
από κάθε μας βήμα
πάνω στ' ανέκφραστα πεζοδρόμια
στις βλοσυρές ασφάλτους
στις γερασμένες πλάτες της πόλης
κι έχοντας το νου μας στις τρικλοποδιές
του κόσμου
ν' ανταμώσουμε
Έλα
και μ' όλες αυτές τις προφυλάξεις μας
από κακοτοπιές και παγίδες
θα παρασύρει ο ένας τον άλλον
στη δική του ατραπό
“Μεσολάβηση” 2018
εκδόσεις 24 γράμματα
- αμοιβαίο -
Μοιράζομαι το σπίτι
με τα πουλιά
Φωλιάζουν κελαηδισμοί στις γωνιές
τριγύρω
από το ένα δωμάτιο στο άλλο
κυνηγιούνται με τους μονολόγους μου
σκαρώνουν συναντήσεις
στους διαδρόμους
Τόσο κανονισμένα είναι όλα
που για να υπάρχει αυτή η συνεννόηση
κάθε φορά που θα μπουν στο σπίτι
αφήνουν τα φτερά τους στην είσοδο
για να τα φορούν οι λέξεις μου
Εγώ πάλι πριν βγω απ' το σπίτι
αφήνω τα πόδια μου
για να μπορούν ν' ακολουθούν
“Μεσολάβηση” 2018
εκδόσεις 24 γράμματα
-πελάτης-
Δίψασα
με όλη μου τη δύναμη
ήρθαν εμποράκοι από τις πίσω σελίδες
με τα χέρια στα πηγάδια των πανταλονιών τους
ανακατεύοντας την τράπουλα
κάτω από το τραπέζι
Αδέξια κολλημένο σε μέτωπα θεών
ένα δυσανάγνωστο αντίτιμο
Σ' ένα βαζάκι καραμέλες είναι τα ρέστα
ενός ολοκαυτώματος
Η γεύση της φωτιάς
Φοβάμαι πως αγόρασα μέχρι πνιγμού
Ένα μάτσο οπισθόφυλλα
σφουγγίζουν τη λύτρωση για δικό τους λογαριασμό
Το χαρτί που κερδίζει θα 'ναι στεγνό
και σηκώνοντάς το
θα 'χω ξεχάσει πως είναι να διψάει κανείς
“ημερολόγιο στρώματος και άλλες σελίδες” 2012
(ανέκδοτη εκτύπωση του ομώνυμου e-book –
24grammata.com - σειρά “εν καινώ”)
- ομολογία -
Ομολογώ τις Άνοιξες
όπως η βρύση τα νερά της
Είπα το Μάρτη απνευστί
μέσα σ' ένα τενεκεδένιο απόγευμα
κι όταν το 'ριξα στο πηγάδι να πιάσω νερό
ήρθε ένας κόκκινος Απρίλης
μ' ένα ψέμα να στάζει απ' τη ματωμένη του γενειάδα
που μου έβαψε τις μέρες ως του Μαγιού
τ' αληθινά
“σημειώματα στην πέτρα” 2014
(e-book –24grammata.com -σειρά “εν καινώ”)
- σύντομο βιογραφικό -
Ο Δημοσθένης Μιχαλακόπουλος γεννήθηκε το 1979 στην Καλαμάτα όπου κατοικεί και εργάζεται. Για την ποιητική συλλογή “Αταξίδευτα” (2015 εκδόσεις poema) βραβεύτηκε το 2016, με το βραβείο Βραβείο Ποίησης «Μαρία Πολυδούρη» για πρωτοεμφανιζόμενο ποιητή (Δήμος Καλαμάτας, Κοινωφελή ς Επιχείρηση «Φάρις» και ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Μεσσηνίας).
