Σήμερα στη στήλη" Στα βαθιά", υποδέχομαι τη λογοτέχνιδα Πόπη Αρωνιάδα. Η προσκεκλημένη μου σπούδασε λογιστικά κι εργάστηκε για πολλά χρόνια στα Μ.Μ.Ε. Έχει εκδώσει έξι ποιητικές συλλογές κι ένα μυθιστόρημα, ενώ είναι υπό έκδοση μια συλλογή διηγημάτων της. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στ'αγγλικά,στα ιταλικά και στα πολωνικά.Έργα της έχουν δημοσιευθεί σε ανθολογίες, στον έντυπο και στον ηλεκτρονικό τύπο. Έχει βραβευθεί σε παγκόσμιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Η ποίησή της είναι ένας διαυγής συναισθηματικός ποταμός. Είτε η έμπνευση την επισκέπτεται με βάση το προσωπικό βίωμα είτε με γνώμονα την κοινωνική παρατήρηση, η πένα έρχεται σαν ελευθερώτρια φίλη να ζωγραφίσει το ισχυρό συγκινησιακό αποτύπωμα.Τα γραπτά της είναι μελωδικές κραυγές που ηχούν στ'αυτιά του αναγνώστη και τον δένουν με την αφηγήτρια της ιστορίας.Τη δημιουργό απασχολούν οι ανθρώπινες σχέσεις, ο χρόνος που περνά,το καταφύγιο της συγγραφής,η αναμέτρηση με τον πόνο,το δώρο της ζωής. Ο λόγος της, κομψός και φινιρισμένος,έχει όσα στολίδια χρειάζεται για να ντύσουν την αλήθεια του. Θα έρθουμε σ'επαφή με δέκα εκπληκτικά ποιήματά της!
ΑΓΑΛΜΑΤΑ
Τιμημένοι ειδήμονες
ξεθωριασμένοι
από πατούσες
αρουραίων
προσπαθούν ακόμα
ν’ αποστηθίσουν
τα μονοσύλλαβα ρήματα
για την αιμάτωση της τέχνης.
Τις νύχτες ανταλλάσσουν
ονειρώδεις συνηχήσεις
με τις μαρμάρινες
φωνές τους
την ώρα που
η μεγάλη άρκτος
παίζει χαρούμενη
με τα φώτα πορείας
ενός αεροπλάνου.
Δεκέμβριος 2020, Αδημοσίευτο.
XLIII
…το λάμδα της λαχτάρας
δεν γιορτάζει
μες στη «λύπη»
το λάμδα αυτό
σαράκι ενεργό
στο μήλο του Αδάμ
γκρεμίζει συθέμελα
το ύψιλον, το ήτα
γυμνώνοντας
ξετσίπωτα το πι
το πι του παραδείσου
ή του βρώμικου υπόνομου
Γυμνούλι καθώς ήταν
το σήκωσα περήφανα
σαν λάβαρο το πι
τόβαλα πρώτο
εγκατέστησα
στη θέση τους
το ύψιλον και το ήτα
κι ανάμεσά τους
το λάμδα της λαχτάρας
κι έκανα «πύλη»
εισόδου
σε νου κλεισμένο
σε ναό και πύργο
έγραψα
με παλιωμένα
καθαρά κόκαλα
«καλώς ήρθατε»
στην «πύλη»
που νίκησε τη «λύπη»
στη μάχη
ΤΟΥ ΑΝΑΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΥ…
Ροκέ 2019, Το Ροδακιό
XXIII
…κολυμπώ
στους χρόνους του «Ειμί»
οριζοντίως και καθέτως
χαρά γεμίζω
ελλείψει
μέλλοντα συντελεσμένου
αποζητώντας ταυτοποίηση
μέσα από γραμμές
ανησυχίας
βολβός ματιού
ο αμνιακός μου σάκος
ωσαννά
από σχισμή στο μέτωπο
πνεύμα λευκό
άγραφτο
διαχέομαι
αντίλαλος που σβήνει
ή άλυτο σταυρόλεξο;
ΔΙΑ ΦΟΒΟΥ ΕΙΜΙ
Ροκέ 2019, Το Ροδακιό
XL
…γύρισα στο πλάι
μετά από χρόνια
κουράστηκα
μαθητευόμενη ανάσκελα
της φιλοσοφίας
και της περιέργειας
τώρα έμαθα
τον πλάγιο λόγο
η εναπόθεση
πράγμα σημαντικό
κουβαλάει το φως
που μπορεί
να σε ξεκάνει
ή να σε λυτρώσει
κι αυτή η σπείρα
που ξετυλίγεται
χωρίς ποτέ
να πραγματώνεται
κι απλά ακολουθεί…
ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΤΑ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ
Ροκέ 2019, Το Ροδακιό
XXXIV
…τις ηλιόλουστες
μέρες του χειμώνα
οι τυφλοί
ανεβαίνουν στις στέγες
συλλέγουν
τις ακτίνες μια μια
στις τσέπες τους
τις χώνουν
αρχίζουν τότε
το τραγούδι
αναζητώντας
μια μάνα παρθένα
στη μήτρα
απ’ τα μάτια της
να μπουν
να γεννηθούν ξανά
την άνοιξη
αρχίζοντας να ψάχνουν
στις άκρες του δρόμου
το νόμισμα
που κάποτε έχασαν
αναζητώντας και πάλι…
ΕΛΠΙΔΑ
Ροκέ 2019, Το Ροδακιό.
ΚΑΡΠΟΣ ΣΕ ΠΟΡΕΙΑ
Σπόρος εκρηκτικός καίει τα σωθικά
απηυδισμένος για χώμα και νερό
σαν το βελάνι που περιέχει μέσα του
τον ανδρειωμένο δρυ.
Χίλια σονέτα γυροφέρνουν τ’ αυτιά
σαν αυτά που φυτρώνουν στις
καρδιές των ποιητών.
Γυρεύω το σκοπό της ζωής
έξω απ’ το φαγοπότι του καρναβαλιού
όπου πεινασμένες ψυχές παραδέρνουν
μέσα σε άσπλαχνη φουρτούνα.
Χωρίς σελήνη, δίχως ακτίνες
πού να βρει κανείς φιλόξενη γη
την ώρα που ακόμα και της ψυχής μας
τα καράβια κοιμούνται,
όμηροι της μετριότητας.
Χωρίς ιστό μακρύ
ποθώ για τ’ ουράνια να πετάξω
μα σαν την αράχνη σέρνομαι
σε σκοτεινές καμάρες κρεμασμένη
απ’ το σαθρό της σάλιο.
Θα σπείρω ανησυχία,
πορευόμενη μ’ ένα λαδοφάναρο
αγώνα πάλης θα στήσω
με το νεκρό χρόνο.
Άγριο δέντρο θα μείνω
δε θέλω μπόλιασμα με ήμερο κλωνάρι,
δε θέλω ξένη γλυκύτητα
θα μείνω περήφανη
ασυμβίβαστη δρυς.
Ιστοί βαθιάς αλήθειας, Γαβριηλίδης 2015
ΤΡΙΧΟΣ ΕΞΕΓΕΡΣΙΣ
Παρ’ όλες μου
τις συμβουλές
μια τρίχα μου
δε μ’ άκουσε, ξεπόρτισε.
Την είχα βάψει
στο χρώμα το προσωπικό
αυτό που στάλαξε
απ’ την καμπούρα μου
των χρόνων.
Μια ρακένδυτη περηφάνια
μου 'μεινε μόνο
με μοναδικό διαπιστευτήριο
τα άδεια χέρια.
Την πήρε ο άνεμος
την έφερε στην πλάτη
ενός πουλιού.
Εκείνο δεν τη δέχτηκε
της ζήτησε αγώι
αλλιώς στρώμα
της είπε να γενεί
μες στην ερωτική φωλιά του.
Το «όχι» της το δίδαξα
περήφανη να είναι
από μικρή.
Δε δέχτηκε κι αυτό την πέταξε.
Το λάλημα του τζιτζικιού
την τράβηξε.
«Εκεί θα πάω», είπε
αυτός σκορπάει τη χαρά
αυτός θα μ’ αγαπήσει
κι αγκάλιασε την κοιλιά του.
Μα ούτε την κατάλαβε
είχε το νου του στο ρυθμό
μια μέρα ακόμη
να κερδίσει
μια μέρα ακόμη, μια ζωή.
Προσβεβλημένη,
τόσκασε,
κι έπεσε στο μυρμήγκι.
Αυτό την καλοδέχτηκε
την έκανε γεφύρι
ένα με την πικρή ουσία του
φυτεύοντας
τις δυο ξερές της άκρες
μες στη γη.
Εκείνη κείτονταν
πλέον νεκρή
σαν δρυς χωρίς ζωή
που «πας ανήρ ξυλεύεται».
Έφυγε ώριμη, μεστή
κυριευμένη από
διφορούμενα γερατειά
με λεηλατημένη μνήμη.
Τι κι αν είσαι
μια τρίχα μου μόνο;
Μήπως κι εγώ μια τρίχα
του σύμπαντος δεν είμαι;
Είσαι εν’ αχνάρι μου στη γη
με στόλισες, σε γυάλισα
έγινες δρόμος για μυρμήγκια.
Θα σμίξουν κάποτε ξανά
τα μόριά μας.
Θα συναντηθούμε
στο τέλειο
στη μόνη αθάνατη μέρα
που ελπίζω.
Ίσως σε μια αιώνια στιγμή.
Εμείς, οι δύο τρίχες .
Δίγλωσση συλλογή “Ουλές/Scars” “ Το Ροδακιό” 2016
ΧΑΪΚΟΥ
Μέσα στο χρόνο
κυλώ με συλλαβές
σε καταρράκτες.
~~~
Αγαπώ βαθιά
ποιητικά ταξίδια
πάνω σε τόξα.
~~~
Ρίχνω το δίχτυ
πιάνω αμφιβολίες
γλαροπετάω.
~~~
Σφίγγει η καρδιά,
τραχύ το φως των ματιών,
ζωή θα είναι.
~~~
Οι αλυσίδες
ενοχλούν μόνο αυτούς
που κινούνται.
~~~
Τσαλακώνεσαι
σαν παλιωμένο χαρτί
και ζεις στις φλόγες.
~~~
Μορφασμοί ζωής
σε μάσκες πρωτότυπες
στολίζουν τοίχους.
~~~
Χέρια γέρικα
κραυγάζουν όχι άλλο
παραδίνονται.
~~~~
Δώρο να πάρεις
πυξίδα από χαλκό
για δρόμο μακρύ.
~~~
Φτερά παγωνιού
ανοιγμένα στο χιόνι
λιώσιμο πάγου.
Στεναγμοί Ανατολής 2014, Τα ποιήματα των φίλων.
ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΑ
Γράφω γιατί ζητώ την ελευθερία
θέλω να παραμερίσω τη μυρωδιά
της μούχλας και της στασιμότητας.
Γράφω με αίμα.
Ξέρω, είναι δύσκολο να καταλάβεις
το ξένο αίμα.
Γράφω απλωμένη στα μαύρα σύννεφα
για να κατέβουν αυτά που θέλω
να πω με τη βροχή.
Σταγόνες ν’ ανοίξουν τα λουλούδια
και να δροσίσουν καμένες ψυχές.
Γράφω για να σηκώσω τη ζωή μου,
να προβάλει ο πίδακας με την
εγκλωβισμένη αγάπη.
Να, δείτε τα δάκρυά μου
κλαίω για το όμορφο πέταγμα
και τη μικρή ζωή μιας πεταλούδας.
Γράφω στο όνομα ενός θεού
που ξέρει να χορεύει
για να κρατιέται ζωντανή
η ύψιστη ελπίδα.
Μυσταγωγία 2013, Ποιήματα των φίλων.
ΚΑΔΡΟ
Μια θάλασσα κουλουριασμένη
δίχως συμπόνια κρέμεται
στο κάδρο απέναντί μου
με βότσαλα αφίλητα
από το ναρκωμένο κύμα.
Ζωγράφισα επάνω της
με ασώπαστη μανία
πνοές και ήχους
ψεύτικους ήλιους
τη λευτεριά παλεύοντας
να της χαρίσω.
Φάρο στο βράχο φύτεψα
μα στάθηκε δειλός να τη φωτίσει.
Δυο γλαροπούλια έβαλα
με ορμή να την τρυπήσουν
μήπως και τρέξει αίμα και νερό
ζωή να μαρτυρήσουν.
Μια θάλασσα κουλουριασμένη
μια θάλασσα φυλακισμένη
ζωή δεν έχει.
Ωμό φως 2009, Αυτοέκδοση.
Βιογραφικό σημείωμα
Γεννήθηκα στο Λημέρι Ευρυτανίας. Σπούδασα λογιστικά για βιοποριστικούς λόγους, όμως με κέρδισε ολοκληρωτικά στην πορεία η αγάπη μου για την ψυχολογία και την ποίηση. Εργάστηκα για πολλά χρόνια στο χώρο των ΜΜΕ, έως ότου συνταξιοδοτήθηκα πρόωρα για λόγους υγείας. Ποιήματά μου δημοσιεύονται στα περιοδικά : «Πνευματική Ζωή» και στις επιθεωρήσεις λόγου και τέχνης «Υφος», «Δέκατα» και «Ποιητικά», «Απόπλους» και σε ανθολογίες ποίησης. Πρώτη ποιητική συλλογή «Ωμό Φως» αυτοέκδοση το 2009. Ακολούθησαν: η «Μυσταγωγία» το 2013 και οι «Στεναγμοί Ανατολής» συλλογή από Χαϊκού το 2014 από τις εκδόσεις ‘Τα ποιήματα των φίλων’. Το 2015 εκδόθηκε η συλλογή «Ιστοί βαθιάς αλήθειας» από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη. Η δίγλωσση ποιητική συλλογή «Ουλές/Scars» μεταφρασμένη από την Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ, από τις εκδόσεις Το Ροδακιό κυκλοφόρησε το Σεπτέμβριο 2016 και βρέθηκε στην δεκάδα των βραβείων Public από τους αναγνώστες.Τον Μάρτιο του 2018 το πρώτο μου μυθιστόρημα «Οι Δίδυμες» από τις εκδόσεις Το Ροδακιό. Τον Οκτώβριο του 2019 η ποιητική συλλογή «ΡΟΚΈ» εκδόσεις Το Ροδακιό, έχει μεταφραστεί στ’ Αγγλικά από την αείμνηστη Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ και στα Πολωνικά από τον Άρη Χατζηνικολάου. Υπό έκδοση συλλογή διηγημάτων μου, από τις εκδόσεις Μελάνι. Έχω λάβει διακρίσεις και βραβεία σε ποιητικούς διαγωνισμούς, 2ο βραβείο στον 30o Παγκόσμιο Διαγωνισμό ποίησης Premio Nosside 2014 στο Reggio Calabria της Ιταλίας. Είμαι μέλος του Δ.Σ του Κύκλο Ποιητών.
