Σήμερα, στη στήλη "Στα βαθιά" έχω προσκαλέσει τη λογοτέχνιδα Αλεξία Αθανασίου από την Κέρκυρα. Η καλεσμένη μου έχει εκδώσει δυο μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας και μια ποιητική συλλογή.Έχει συμμετάσχει σ'ένα συλλογικό έργο με δυο ακόμη ποιητές, ενώ ποιήματά της έχουν συμπεριληφθεί σε ανθολογίες. Στον έντυπο κι ηλεκτρονικό τύπο έχουν δημοσιευθεί δικά της ποιήματα και διηγήματα φανταστικής λογοτεχνίας.Η ποίησή της χαρακτηρίζεται από έντονο λυρισμό κι ευαισθησία. Ο λόγος της είναι σμιλεμένος, αρμονικός, μουσικός. Την απασχολεί ο έρωτας, η περιγραφή των λεπτών αποχρώσεων του συναισθήματος,η επαφή με το όνειρο. Εμπνέεται από τις τέχνες και την αρχαιοελληνική μυθολογία. Θα τη γνωρίσουμε μέσα από δέκα διαλεχτά ποιήματά της!
Μαγεία
Αστροφεγγιά, σε ολόκληρη την Κέρκυρα.
του Αυγούστου.
κι αυτή ξέχασε το βιβλίο της
στον κήπο.- δίπλα στα νυχτολούλουδα.
Μέρες μετά,
(όταν το ξαναβρήκε)
στίχους διάβασε στις σελίδες του
εξαίσιους. δημιουργών
π' ουδέποτε υπήρξαν.
Αγόρι στο Ξέφωτο
Στον Βασίλη
Το αγόρι με το μπουφάν
δεν νιώθει μοναξιά.-
μην ξεγελιέσαι απ' τ' ανυπεράσπιστο βλέμμα του.
Το τσιγάρο καπνίζει
-τη θάλασσ' αγναντεύοντας-
ώσπου την κάφτρα
να νιώσει
(στα χείλη του, της διψασμένης
νιότης του τα δάχτυλα)
απόλαυση ακριβή
στης νωχέλειας τη λιακάδα.
Τίποτα πλέον
Ο μεγάλος ποιητής
πέθαν' έν' απόγευμα του Απρίλη
(στις τέσσερις και είκοσι)
και ήταν γιορτή για πολλούς. Άμεσα,
εκατοντάδες (που ποτέ δεν τον διάβασαν)
ανέβασαν ποιήματά του
άλλοι πως ήταν φίλοι του υποστήριζαν
κι έχαιραν της εκτίμησής του
κάποιοι (οι τυχερότεροι
και προνοήσαντες)
επιστολές του προς αυτούς επέδειχναν
φωτογραφίες τους καμαρωτές μαζί του.-
Ο μεγάλος ποιητής
πέθανε. (στις τέσσερις και είκοσι.)
τ ί π ο τ α πλέον δεν τον αηδιάζει.
Το Πουκάμισο
Ένα λευκό πουκάμισο.
διπλωμένο. με της λεβάντας τ' άνθη μυρωμένο.
Αύριο πωλείται
στην Αγορά.
Μια φτωχή αγρότισσα
σκέφτεται να το πάρει
για το νιόπαντρο γυιό της
νεαρός στρατιώτης
το παζαρεύει
τα λιγοστά του μετρώντας νομίσματα
μια μοναχή για την ταφή
του εφηβικού της έρωτα
το επιθυμεί.-
Ένα λευκό πουκάμισο.
διπλωμένο. με της λεβάντας τ' άνθη μυρωμένο.
Μετά από χρόνια
κάποιος το ξεδιπλώνει
κι έκπληκτος ανακαλύπτει...
Σ' Αυτό το Τώρα
"Ονειρώξεις Ονείρων
στερημένων από κάθε πιθανότητα πραγμάτωσης
είν' η ζωή μας" υποστήριξες.
"Όσες φορές κι αν φτιάχνονταν
ο Κόσμος μας
πάντα οι Πρωτόπλαστοι
στην άλικη λαμπρότητα του Μήλου
την Άγνοια θα θυσίαζαν,
Αμετανόητοι
ο Πούσκιν και ο Mishima
(ζωές πολλές αν είχαν)
τη ντελικάτη σάρκα τους
-σε όλες αυτές-
στην αιχμηρότητα θα κάρφωναν του ξίφους,
Γελώντας άφοβα ο Μαβίλης
ξανά μέσα σε κρότους όπλων θα ξεψύχαγε
κοιτώντας το αίμα του να ρέει..."
"Σ' Αυτό το Τώρα
η Πείρα και η Σοφία
δεν μας σώζουν" αποφάνθηκες
και, κατηφής, στη σκόνη εξαϋλώθηκες
των δερματόδετών σου τόμων.
Σ' έναν Ποιητή
Ψηφιδωτό πολύτιμο
το πρόσωπό σου
απ' την περίλαμπρη φερμένο Ουρούκ
(πόλη του Γκιλγκαμές)
ή, απ' την Φρυγία
σ' Εαρινές
Πηγές των Φεγγαριών
τις Νύχτες καθρεπτίζεται
και το κορμί σου
(των Υακίνθων άρωμα των Κρίνων)
μυριάδων σύνθεση ψηφίδων
(λάμπουν περίτεχνα
οι Λάπις Λάζουλι μέσα στα Σμάλτα)
με χάδια ακόρεστα
φορές διαλύεται άπειρες
και ανασυντίθεται
(ψηφίδα την ψηφίδα)
χεριών μου Εαρινών το Λάφυρο
της Ηδονής ο Θρίαμβος.
Από τη συλλογή "Της Μουσικής και του Έρωτα"/Εκδόσεις 24 γράμματα/2019
Μαύρα Τριαντάφυλλα
Η Νήσος των Νεκρών.
Αλλόκοσμες εξώκοσμες αλλοπαρμένες
οι μουσικές του Sergei Rachmaninoff
με ταξιδεύουν στο αριστούργημα
του Arnold Böcklin
και φορώντας εκείνο το παράξενο άρωμά μου
(νότες από Μαύρα Τριαντάφυλλα Λάβδανο Μύρο)
σκέφτομαι πως
Θνησιγενής ανέκαθεν υπήρξε ο Έρωτάς μας
(Έμπνευση Φώς και Θάνατος
όπως η Λευκή Φιγούρα της Βάρκας
που το Θανάσιμο προσεγγίζει Λιμένα)
με πένθιμους Κυπάρισσους στην Ψυχή φυτεμένους
παλάμες του κρυστάλλινες, απέλπιδες, να θρυμματί-
ζονται πάνω στην εξαίσια στιλπνότητα των Βράχων.
Από τη συλλογή"Της Μουσικής και του Έρωτα"/Εκδόσεις 24 γράμματα/2019
Παιδικό
Δεν είσαι χάρτινη καρδιά
τουλάχιστ' όχι στα παιδιά.-
αν κάποιο σε πυροβολεί
μ' αίματος αντιδράς φιλί.
Τα δάχτυλά του βάφει αυτό
(πουκάμισό του που κοιτώ.)
κι ενώ πετάς ψυχή μακριά
και ήλιου αγναντεύεις τη μεριά,
Λεύτερο νιώθει τώρ' αγνό
το αγκάλιασμ' απ' τον ουρανό.
δεν ψάχνει πλέον την ομορφιά
γαλήνης βλέπει ζωγραφιά.
Σ' ένα πρωτόγνωρο νησί
που άστρα φιλούν ήλιοι χρυσοί
στους Άυλους Κόσμους κολυμπά
γέλιο και φως τους αγαπά.
Η Inger στα Μαύρα και Βιολετί*
Με βλέμμ' αγέρωχο κοιτάς το Μέλλον
Θριαμβική και Θριαμβεύουσα
στο Μπλε σου Φόντο
(φτερούγισμα Θανάτου πάνω σου δεν νιώθεις)
και χέρια σταυρωμένα.- όχι καρτερικά!
Μ' επίγνωσην, απόλυτη, Αυτοκρατορικής σου
που άφησες τον Έντβαρτ ν' αποθανατίσει Καλλονής
και, κάτω απ' των Νορβηγικών το βάρος Ουρανών
(φτιαγμένων απ' Ατσάλι Παγετούς κι Ομίχλες),
Άφθαρτη να την παραδώσει στους Αιώνες.
* Πίνακας του Έντβαρτ Μουνκ.
Αταλάντη
Αήττητη δρομέας η Αταλάντη
-αυτή που ανάμεσα στους άνδρες Αργοναύτες
ισότιμη με τόλμη στάθηκε,
αυτή που πρώτη χτύπησε τον Καλυδώνιο κάπρο-
δεν θα 'χανε ποτέ απ' τον Ιππομένη.
Μα όταν αντίκρυσε πανέμορφο τον νέο
και είδε τα μήλα να κυλούν στα πόδια της ολόχρυσα
βηματισμό της βράδυνε δόρυ της φονικό
(με αυτό πλήθη υποψήφιων γαμπρών είχε ξεκάνει)
σε αίμα δεν θέλησε πάλι να βάψει.
Αργότερα, στη νυφική της κάμαρα,
χάιδεψε τα μαλλιά του νέου που μακάρια κοιμόταν
μήλα των Εσπερίδων -θησαυρό της- θαύμασε
(για πολλοστή φορά,) μ' έπαρση καμαρώνοντας
_"Κανείς, εμένα δεν ξεγέλασε!"
Πάνω στη νυφική της κλίνη η Αταλάντη
γέλασε μ' ένα αυθάδες γέλιο δυνατό
που ακούστηκε ως τον Όλυμπο.
Και οι θεοί (ζηλόφθονοι) σύντομα θ' άρχιζαν
σκληρότατο να υφαίνουν σχέδιο τιμωρίας...
Από το συλλογικό έργο (Κατίνα Βλάχου, Αλεξία Αθανασίου, Βασίλης Πανδής)
"Η Συνάντηση"/Εκδόσεις Φιλύρα/2019.
Βιογραφικό σημείωμα
Η Αλεξία Αθανασίου είναι Κερκυραία και ζει μόνιμα στο Νησί των Φαιάκων. Έχει εκδώσει δυο μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας και δημοσιεύσει δεκάδες διηγήματα σε περιοδικά της φανταστικής λογοτεχνίας. Η ποιητική της συλλογή με τίτλο "Της Μουσικής και του Έρωτα" κυκλοφόρησε το 2019 από τις εκδόσεις 24 γράμματα. Την ίδια χρονιά συμμετείχε στο συλλογικό έργο (Κατίνα Βλάχου, Αλεξία Αθανασίου, Βασίλης Πανδής) που εκδόθηκε από τις εκδόσεις Φιλύρα. Ποιήματά της δημοσιεύονται σε περιοδικά, συλλογικά έργα και ανθολογίες.
