Δέκα ποιήματα της Έφης Καλογεροπούλου

Δέκα ποιήματα της Έφης Καλογεροπούλου

Στη στήλη "Στα βαθιά" ,υποδέχομαι σήμερα την ποιήτρια Έφη Καλογεροπούλου. Η προσκεκλημένη μου είναι φυσικός και θεατρολόγος κι εργάζεται στην εκπαίδευση. Έχει εκδώσει έξι ποιητικές συλλογές και τα έργα της έχουν μεταφραστεί σε τέσσερις ξένες γλώσσες. Το ταξίδι ως έννοια, παραμονεύει συχνά στην ποίησή της. Άλλοτε το "ταξίδι" είναι οι ερωτικές διαδρομές, ενίοτε η πάλη με τον χρόνο, η αναζήτηση του ονείρου, τα ναυάγια της απώλειας, τα βήματα για την ατομική ολοκλήρωση. Η γραφή της λογοτέχνιδας, πυκνή σε νοήματα, πολύχρωμη, η ματιά της διεισδυτική. Ας ταξιδέψουμε με  πυξίδα δέκα ποιήματά της!

ΤΡΙΤΗ ΝΥΧΤΑ

Συχνά σε όνειρο
το παλτό της έβλεπε
άδειο από κορμί να πέφτει
τότε στο πάτωμα άπλωνε το χέρι
κι έλεγε
-να σώσω ό,τι προλάβω

Απόψε το χέρι της, άκουσε
την άκουσε
σύρθηκε στο σκοτάδι
άνοιξε τις ραφές, έσκισε τη φόδρα
ραμμένο με κλωστή ,φαρδύ από ακινησία
χρόνο ξήλωσε.
Τίποτα δεν περισσεύει, είπε
ένα κουβάρι τύλιξε ,τόσο πρόλαβε
το πήρε κι έφυγε.
Μέρες αργότερα την είδαν
δίπλα στη θάλασσα να περπατά
Κι αν δεν υπάρχει χρόνος; έλεγε
Ένα κουβάρι είναι ,τίποτα περισσότερο.

Και πιάνοντας την άκρη του
το πέταξε στη θάλασσα.

Εδώ τελειώνει η θάλασσα στα χέρια μου
σκέφτηκε.

***********************************

Θα με ξεχάσεις, ναι
άγνωστοι θα ταξιδέψουμε στο τέλος
θα μας ξεμάθουν τα χέρια μας.
Εσύ θα αφήσεις πίσω σου εμένα
κι εγώ θα σπρώξω το εμείς στο πάντα.

Είναι που φυσάει δυνατά και στέκεσαι στο παράθυρο ,
δεν μιλάς, δεν ακούς, μόνο κοιτάζεις τα δέντρα
και εγώ κοιτάζω εσένα που κοιτάζεις, και την πλάτη σου.

Το τζάμι διαλύεται
δεν ξεχωρίζω πια το μέσα απ’ το έξω.

Και να φυσάει,
να μη κινδυνεύω πια απ' τη σιωπή σου θέλω.

θα με ξεχάσεις, ναι
θα φύγεις
το λευκό θα μας σκεπάσει
ο αέρας θα πάψει.

δεν είναι το σκοτάδι που με τρομάζει
το χυμένο ανάμεσά μας
το σκοτωμένο σκοτεινό θα μένει.
Είναι που δεν μπορώ απόψε
να κλείσω το παράθυρο.

*****************************************

Αυτή
ταξιδεύει στο σώμα της
νιώθει ελευθερία και ασφάλεια
είναι το σπίτι της το ξέρει

χρόνια διανυκτερεύει κι αυτός εκεί
και για αυτό δεν ανησυχεί ποτέ
όταν εκείνη φεύγει

εισπνέουν κι εκπνέουν μαζί

αυτός αγοράζει μικρές παγίδες
χρόνου και τις της δωρίζει
αιωρούνται και οι δυο πάνω τους
για ώρα

όταν κουράζονται
αυτή αποτραβιέται στη μέσα κόχη
του κόκκινου παράθυρου
κι αυτός δραπετεύει
στο τελευταίο της σκάλας σκαλοπάτι

στο σπίτι της
στο σώμα της

(από την ποιητική συλλογή «Άμμος» ,2013)

************************************************
ταξίδι

πλήρωσα τις δόσεις
μια θάλασσα λογαριασμοί
το 'χα ξοφλήσει το ταξίδι
πριν

το σκάφος
έγερνε
ακυβέρνητο

στο γυμνό κατάρτι
δεμένο πρόχειρα
σκληρά μαστίγωνε
τον άνεμο

ένα πανί

ένας νεκρός
ζητούσε να υπάρξει

ένας κρεμασμένος
από τα πριν πνιγμένος
κι απ’ τον εαυτό του ακόμη
αγέννητος νεκρός

ένα πανί

ένας

 ********************************************
έχει καιρό απόψε

κρατήσου γερά φώναξα
ρίχνω σκοινιά απόψε
άγκυρες κατεβάζω στα βαθιά
τη ζωή να δέσω

στρίβω τιμόνι στο κενό

τεχνάσματα αρνούμαι
κράτα γερά
στα ύφαλα χυμάω
τους βυθούς σαρκάζω
στο τίποτα γελάω
κράτα γερά
η νύχτα είναι στα ανοιχτά

παγωμένος ο αέρας
λογχίζει
μέχρι να ξημερώσει
μέχρι να ξημερώσει

καθρέφτες ρίχνω στο νερό
σκοτάδι έχασα να βρώ
ψάχνω

κι αυτό που όνομα δεν έχει
τρομαγμένο σπαρταρά
στην άκρη του καιρού

(από την ποιητική συλλογή «σκεύη ταξιδίου»,2008)

**************************************************
Ναυαγοί

Ξεβράστηκαν
στη στεριά της μέρας
κάποιοι κρατώντας κομμάτι νύχτα
και άλλοι θάλασσα
όσοι γλύτωσαν είχαν κιόλας ξεχάσει
οι άλλοι νεκροί ακόμη
μα προπαντός πλυμένοι
στέγνωναν στις πέτρες
ο καιρός δεν τους ξεχώριζε
και αυτοί που σώθηκαν
και οι άλλοι άφησαν πίσω
τις κομμένες τους ουρές.

(από την ποιητική συλλογή «ήχος από νερό,2010)

*************************************************
Ο δικός μου άγγελος είναι από σκοτάδι
σκύλος πιστός πάνω μου γέρνει τυλιγμένος σε σιωπή
–όταν η ρόδα της τρυφερότητας γλιστρά στην κατηφόρα–
βυθίζεται στη στάχτη της πόλης
και στον ύπνο του ονειρεύεται εκρήξεις.
Τότε βουλιάζουμε και οι δύο σ’ ένα μαξιλάρι λέξεις.

Η Μητέρα ντυμένη χιόνι
μπαίνει απ’ το παράθυρο.

(από την ποιητική συλλογή « έρημος όπως
έρωτας»,2015)
**********************************************
TITANIC BAR

Χωρίς πίστη η ελπίδα αλλάζει βλέμμα
ζαρώνει
το αίμα της λιμνάζει
το νερό δεν ξεδιψά
σέρνει τα πόδια του στην άσφαλτο
σκοτάδι ροκανίζει τα υπόλοιπα

Πέφτω δίπλα μου τρομάζοντας
τυφλός άδειος εικόνας
ό,τι τελειώνει ένα πρωί
είναι θάνατος που κοιμίζει γλυκά τα περιστέρια

Το μαύρο βάφει
η φωτιά καίει
η μνήμη καίγεται

Θα κρατάς πάντα σπίτι σου
το χαλασμένο ραδιόφωνο
θα φεύγω πάντα ξημερώματα
πατώντας σε κεραίες τηλεόρασης
και σκοτωμένα τσιγάρα άσπρα
κάτι μυρίζει
οινόπνευμα και μέλι

Οι ταξιδιώτες συνήθως
αφήνουν πίσω τους την πόρτα ανοιχτή

(από την ποιητική συλλογή «Χάρτης Ναυαγίων,2017)

********************************************

ΤΕΛΟΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ

Κι όπως σκοντάφτεις τυχαία τις νύχτες
πάνω στους σκύλους με τα προσωρινά ονόματα
και μοιάζουν αυτές οι αδέσποτες ιστορίες
που τρώνε ό, τι περίσσεψε
κάτι σαν υπαινιγμός πνιγμού
έτσι τελειώνει κι αυτή η διαδρομή
με ταχύτητα ιλίγγου
αδειάζοντας στο τέρμα της λόγια
που έραψαν στα χέρια τους
ποτάμια και σιωπές

Πες μου

Ποιες λέξεις φτιάχνουν το Θεό;
Ποια γράμματα επιμένουν;

ΔΙΨΑ

Το νερό της μέρας απ το πρωί στερεύει.
Διψάω όσο χίλιοι Ήλιοι.
Μόλις ρούφηξα μια γερή δόση παγωμένου χρόνου.
Αυτή η φωτογραφία σου λέω είναι από ένστικτο
περόνη
Μιλάω μαζί της, μιλώντας μαζί σου
Εξαργυρώνω την ιερότητα της στιγμής με κάτι που
δεν υπάρχει
Ανυπόμονοι της Πτώσης συντηρούμε
μικρούς θανάτους σε κονσέρβες

Ξυράφι ανθισμένο κόψε! Mοίρασε τη δικαιοσύνη σου!

Μόνον έτσι ευλογεί η αγάπη
σπάταλη σε σταυρούς και σε χειρονομίες.

(από την ποιητική συλλογή «στην εξορία του βλέμματος»,2019)

Βιογραφικό σημείωμα

H Έφη Καλογεροπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα (1963). Είναι φυσικός και θεατρολόγος και εργάζεται στην εκπαίδευση. Το 2008 κυκλοφόρησε η πρώτη ποιητική συλλογή της Σκεύη ταξιδίου. Ακολούθησαν οι συλλογές: Ήχος από νερό (2010), Άμμος (2013), Έρημος όπως Έρωτας-Desert as Desire, δίγλωσση έκδοση σε μετάφραση Γιάννη Γκούμα (Μετρονόμος, 2015) , Χάρτης Ναυαγίων-Chart of Shipwrecks , δίγλωσση έκδοση σε μετάφραση Γιάννη Γκούμα,  (2017) και Στην εξορία του βλέμματος-Banished look ,δίγλωσση έκδοση σε μετάφραση Γιάννη Γκούμα(2019). Ποίησή της καθώς και θεατρική κριτική έχει δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά και έχει μεταφραστεί στα αγγλικά, ισπανικά ,γερμανικά και ιταλικά. Είναι μέλος του Κύκλου Ποιητών.           

 

 

 

Έννεπε Μούσα

Έννεπε Μούσα!
Για τους εραστές της ποίησης και της στιχουργικής!
Για προβολή γνωστών κι άγνωστων δημιουργών!
Για επικοινωνία μέσα από έργα αγαπημένα!
Έννεπε Μούσα!
Με όχημα την πένα, το ταξίδι, τ’ όνειρο!!!

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου του παρόντος διαδικτυακού τόπου ΕΝΝΕΠΕ ΜΟΥΣΑ με οποιονδήποτε τρόπο, ηλεκτρονικό, μηχανικό, φωτοτυπικό ή άλλο, χωρίς την προηγούμενη γραπτή άδεια της διαχειρίστριας.

Βρείτε το βιβλίο:
https://www.ianos.gr/
https://www.protoporia.gr