Δέκα ποιήματα της Έρινας Χαραλάμπους

Δέκα ποιήματα της Έρινας Χαραλάμπους

Σήμερα στη στήλη "Στα βαθιά" έχω προσκαλέσει τη λογοτέχνιδα Έρινα Χαραλάμπους. Η καλεσμένη μου γεννήθηκε στην Πάφο και ζει στη Λευκωσία. Ποιήματα και διηγήματά της έχουν φιλοξενηθεί στον έντυπο και τον ηλεκτρονικό λογοτεχνικό τύπο. Για πάνω από μια δεκαετία συμμετέχει ενεργά σε λογοτεχνικά φεστιβάλ στην Κύπρο και το εξωτερικό. Πέρυσι κυκλοφόρησε η πρώτη της ποιητική συλλογή , που τιτλοφορείται "η Πλεκτάνη". Η ποίησή της είναι συμβολική, κοινωνιοκεντρική, στοχαστική. Ο λόγος της είναι ζωηρός, πολύχρωμος, τολμηρός, καίριος. Την πένα της απασχολούν έντονα οι ανοικτές πληγές του νησιού της Αφροδίτης, η πολιτική, τα κοινωνικά αγκάθια, αλλά κι ο έρωτας κι οι προσωπικές αγωνίες. Η γραφή της είναι ολιγόλογη, κοφτερή, με ένα υποδόριο χιούμορ που υπογραμμίζει τα νοήματα κι ένα αεράκι χαρμολύπης που συνεπαίρνει. Θα περιηγηθούμε στα μονοπάτια της έμπνευσής της μέσα από δέκα διαλεχτά ποιήματά της!

(Από την ποιητική συλλογή Πλεκτάνη, Θράκα 2020)

ΑΔΙΑΚΡΙΤΩΣ

μέσα σου βυθίστηκα την ώρα της Σελήνης
χίλιους θαλάσσιους ελέφαντες
προσπέρασα Σειρήνες και χειμώνες
για πάντα τον βυθό φωτίζοντας
να κείτεται αντίκρισα
τον θάνατο του κόσμου.

ΕΠΕΤΕΙΟΣ

Λιάζεται της Κύπριδος το ζωικό βασίλειο
νωχελικά φυτοζωεί υπό το έλεος του νερού•
την ώρα που ένα κουφάρι έχιδνας συρίζει
όσο μια μύγα αδιάφορα σφυρίζει
πάνω από τα περιττώματα
του χθεσινού πανηγυριού.

Εντός κι εκτός τειχών ωρύεται τυφλό
υπόκωφα θρηνεί υπό το έλος του συρμού•
την ώρα που ο βόρτακος κοάζει
όσο ο κόρακας χαράζει
του θρήνου το τέλος
του καημού.

Κι εσύ, περνάς απέναντι,
στην άλλη όψη του Ήλιου•
μα είναι η μέρα όμορφη
το πρωινό μελτέμι δροσερό
και το τραγούδι των Σειρήνων
άκρως μυστήριο
ανηλεώς
γοητευτικό.

ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ

Κι αν ως εκ θαύματος δραπέτης από τα δεσμά τον Ήλιο στην απέναντι πλαγιά αγέρωχα να υψώνεται αντικρίζεις–

Κι αν ως εκ θαύματος τα είδωλα, ωραία και φανταστικά, εκπίπτουν, αναστρέφονται, στέκονται ενώπιόν σου σφαιρικά την αιώνια αλήθεια σού επιτρέπουν να ελπίζεις–

Τις αλυσίδες δεν ξεχνάς•
στο πυρ το εξώτερον
–εν τω σπηλαίω τίκτεται–
πιστά, τυφλά και ανάλγητα
αιώνια θα γυρίζεις.

ΕΠΙΜΝΗΜΟΣΥΝΟΣ ΠΟΝΟΣ

Δεν μιλάω
για ήρωες
πώς να μιλήσω:

«Στα σκοτεινά–

ακροβατούν οι λέξεις πάνω
σε ερείπια πλατειάζουν
δεν μιλούν πια
με παραμύθια και παραβολές•
η φρίκη πήρε τη θέση της
σε πλαίσιο στους δρόμους
στις εθνικές και στα μνημόσυνα
δεν είναι ζωντανή
δεν είναι αμίλητη
δεν προχωράει•
η φρίκη κουβεντιάζεται
πενθούμε
την πενθούμε•
σπάει τη μέρα
σπάει στον ύπνο
λυσιπήμων πόνος–

πηγαίνουμε, στα σκοτεινά
[επιμένουμε να]
προχωρούμε…»

ΕΜΠΟΛΕΜΗ ΖΩΝΗ

Κατάπαυση πυρός καμία δεν
επιτελείται στου Ήλιου την άκρη•
μας τράβηξε ο θάνατος
το κύμα του μας έσβησε στην άρμη–
της γης που επαγγέλλεται τη Γένεση
εξόδιος ακολουθία.

Η ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΣΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ ΦΛΕΓΕΤΑΙ

οι πάλλευκες πρωτεύουσες ξεδιάντροπα
θα συνεχίσουν να τρομοκρατούνται
οι θάλασσές τους να ξεβράζουν πτώματα–

Κι εσύ να κλαις τη μοίρα της ζωής
που μέσα σου ζυγώνει
επιμένεις.

Κι εμείς να καμωνόμαστε την ποίηση
που δεν θα ακουστεί
ποτέ.

ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟ ΣΟΥ

να τον πάρεις
να τον βάλεις στη θέση του
να του φορέσεις κορώνα τον αιθέρα
να του δώσεις για σκήπτρο τον αέρα
τις μύγες να διώχνει
να εξολοθρεύει τα αρθρόποδα.

Εδώ κάτω,
κάτω εδώ, να του πεις,
πήρε τη θέση του
θρονιάστηκε ο Διάβολος–
με τη Σελήνη φωτίζει
το μέσα μας
και τη σκιά ειρωνεύεται
το έξω μας.

O Εωσφόρος, να του πεις,
βάζει στον Θάνατο φωτιά.

ΕΝΤΟΜΗ

Πάνω στην άθικτη χαρτοπετσέτα
κείτεται το κουφάρι μου
απομεινάρια και τα δυο
ανέλπιστης γιορτής•
ανεπαισθήτως αδιάκριτα
στο πίσω ράφι
στα έγκατα κρυμμένα
το φως προσμένοντας•
να λυτρωθούν
εν τόπω χλοερώ
να αναπαυθούν•
να καθαρίσει ο νους
να καθαρίσει ο νους σου
να καθαρίσει ο τόπος
από τα αρθρόποδα
και τις συνομοταξίες.

ΕΠΙΜΕΤΡΟ

Κι αν γελιέσαι πως του κόσμου σύσσωμη
τη θλίψη εναπόθεσες στις λέξεις που
δεν έχεις, ιδέα δεν έχεις,
μικρό μου πυροτέχνημα.

(Από την υπό έκδοση ποιητική σύνθεση ΤΑΥ)

FILIAQUE

Εναποθέτω τις λέξεις αθεόφοβη
πάνω στη μητρική μου γλώσσα
μα το όνομα του Πατρός και
του Αγίου Πνεύματος
τις καταδυναστεύει
εις τους αιώνας
των αιώνων
αμύν
ονται.

Βιογραφικό σημείωμα

Γεννήθηκε στην Πάφο το 1980. Ζει στη Λευκωσία. Από το 2010 συμμετέχει σε λογοτεχνικά φεστιβάλ στην Κύπρο και στο εξωτερικό (απαγγελία, performance, βιντεοποιήματα), ενώ ποιήματα και διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά. Το 2020 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Θράκα η Πλεκτάνη, η πρώτη της ποιητική συλλογή.

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Έννεπε Μούσα

Έννεπε Μούσα!
Για τους εραστές της ποίησης και της στιχουργικής!
Για προβολή γνωστών κι άγνωστων δημιουργών!
Για επικοινωνία μέσα από έργα αγαπημένα!
Έννεπε Μούσα!
Με όχημα την πένα, το ταξίδι, τ’ όνειρο!!!

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου του παρόντος διαδικτυακού τόπου ΕΝΝΕΠΕ ΜΟΥΣΑ με οποιονδήποτε τρόπο, ηλεκτρονικό, μηχανικό, φωτοτυπικό ή άλλο, χωρίς την προηγούμενη γραπτή άδεια της διαχειρίστριας.

Βρείτε το βιβλίο:
https://www.ianos.gr/
https://www.protoporia.gr