Ο καλεσμένος μου, Σπύρος Ζαχαράτος, δε χρειάζεται συστάσεις. Στιχουργός δεκάδων τραγουδιών και ποιητής με έξι ποιητικές συλλογές στο ενεργητικό του, έχουμε ερωτευθεί πολλά στιχουργήματά του.Τα έργα του γεμάτα ευαισθησία, θετικές αξίες και φιλοσοφικές αναζητήσεις, συνομιλούν άνετα και με τον απλό άνθρωπο και με τον διανοούμενο. Θα γνωρίσουμε δέκα ποιήματά του από την ποιητική του συλλογή "Στη φλούδα της καρδιάς" και θα θυμηθούμε το τραγούδι του "Θάλασσα,θάλασσα" σε μουσική του Μιχάλη Τερζή κι ερμηνεία της αξέχαστης Καίτης Χωματά!
ΤΑ ΤΙΜΑΛΦΗ ΜΟΥ
Λιγόστεψαν τα χρόνια μου
και τι πειράζει;
Θ'αλλάξει χρώμα η θάλασσα
και το φεγγάρι ρότα;
Ο ήλιος θα πάψει
να μας χαρίζει
θερμότητα και φως;
Θα συνεχίσω να ζω
με τις εκρήξεις της εφηβείας
και της νεότητας τις αποσκευές
Μες στην απέραντη θάλασσα
θα μιλώ με τις σειρήνες,
θα συλλέγω τεκμήρια αθωότητας
για το μεγάλο δικαστή...
Το Χρόνο!
Κι όταν έρθουν τα νέα
απ' τους μνηστήρες,
θα τα καλοδεχτώ.
Εκεί που τελειώνει ο ουρανός
και ζευγαρώνει με τη θάλασσα
του Πλάστη η δικαιοσύνη!
Εκεί θ'αφήσω
ταπεινά •
τα τιμαλφή μου...
ΝΑ ΝΙΚΑΣ ΤΑ ΣΚΟΤΑΔΙΑ
Στον αδελφό μου Νικόλα
Καλύτερα να καίγεσαι
παρά να ξεθωριάζεις.
Να νικάς τα σκοτάδια,
να μετράς τα σημάδια
Άνεμος σκόρπισε τα όνειρά σου;
Ανεξίτηλα
θα μείνουν στις καρδιές!
Θεράποντας της άνοιξης
θήτευσες
στην ανάγκη της χαραυγής.
Δεν άνοιξες δρόμους,
δεν έκοψες κάγκελα,
θρυμμάτισες
την αλεξίσφαιρη ερημιά!
Φύλακας
οστών και σπαθιών
των προγόνων...
Λίγα είναι;
ΣΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ ΤΟ ΓΕΙΣΟ
Στο Γιάννη Τσώλη...
Ερχόμαστε...
από σκοτάδια και σιωπές
Εχθροί της παρακμής
Κτίζουμε
στην επικράτεια του φωτός
την επανάσταση.
Ιερουργούμε...
Οι λύπες θα γίνουν πίνακες,
τα δάκρυα γλυπτά,
τ'αποστάγματα ταξίδια.
Θα ονειρευτούμε
ακτές απ'το Ιόνιο
και τις ιδέες μας-πουλιά
στου φεγγαριού το γείσο.
Συναστρία χαρμολύπης
ντύνουμε τις ψυχές.
Αφουγκραζόμαστε...
στους κτύπους της καρδιάς
το Μέλλον.
ΕΝΔΕΛΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ
Η νύχτα που μ'αρέσει φεύγει,
η άλλη που φοβάμαι έρχεται.
Δεν έχουμε άλλο δρόμο σχοινοβάτη.
Γέμισ' η άβυσσος μαύρα πουλιά
Από "φράουλες και αίμα"
η φωνή της εξέγερσης.
Έρχονται καταιγίδες
εκεί που άκουγες ιαχές.
Ανατροπές μυρίζ'η ζωή.
Φάνηκαν φίλοι ξεχασμένοι,
γέμισαν τον ουρανό με φως
και τις ψυχές μας όνειρο.
Στην ενδελέχεια της αρχής
άριστου τέλους θιασώτες.
Δεν έχουμε άλλο δρόμο.
Καλύψαμε το πρόσωπό μας.
Δείτε τα μάτια μας...
Υπάρχει πόνος ανείπωτος
Κι όχι μίσος αβυσσαλέο
Τοξικό!
ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ ΔΑΚΡΥΩΝ
Ίχνη πένθους...
Ψάχνω ερμηνείες,
Ιόνιο εικονοστάσι,
την υπομονή ταΐζω
στεναγμούς.
Αθωότητα αναζητώ,
μονοπάτι συγκίνησης
επισκέπτης μετρίων,
τ'όνειρο χάνω.
Εντός μου
αρχιπέλαγος δακρύων,
ανεπίδοτες επιστολές,
τρικυμίες ανείπωτες.
Αποδημίες!
Ονειρεύομαι θαλερούς λειμώνες
στο σώμα της Άνοιξης!
ΣΤΟΝ ΤΡΟΠΙΚΟ
Μνήμη Νίκου Καββαδία
"Με σακατεμένα όνειρα
πώς θες να ταξιδέψω;"
είπες...
απόβραδο της παγωνιάς
στο καφενείο.
Ύστερα χάθηκες
στη "βάρδια" της ζωής σου.
Βρήκες ρωγμές,
καμίνια στεναγμού,
τόπους απώλειας.
Το ποθούμενο θα το βρεις,
Ίριδα των ανθέων.
Μαρκόνη μου,
στην κουπαστή
πίνεις •
τη γνώση της θάλασσας,
το λογισμό της αρμονίας!
Οι άνθρωποι των λιμανιών
άστρα σου φαίνονται
που λαμπυρίζουν •
στον τροπικό των μαραμπού...
ΑΝ ΕΡΘΕΙ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ
Κτίσε γέφυρες...
Όπου βρεις βράχο
άνοιξε σήραγγα
με τα νύχια,το μυαλό
κι εργαλεία μιας θέλησης
αρχαίας.
Γεφυροποιός,Μαντατοφόρος
ηχογραφώ
μέλισσες,αηδόνια
κύματα...
Αν έρθει ο Άγγελος
με το μήνυμα,
φίλεψέ τον αψέμημα
νυχτερινό γλυκό
κι αρχαίο λόγο.
Αν δεν έρθει,
στη στάχτη επωάζει αστραπές.
Στα ερείπια φυτεύει ανεμώνες.
Μέσα στα δάκρυα
των ηττημένων
ανθίζει...
Αναγέννηση!
ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ
Συστημικοί αναλυτές
τρομοκρατούν
ανυποψίαστους και μυημένους...
Το χέρι του φόβου
το νιώθεις στο δέρμα,
στην ψυχή.
Τρυπάνε το κρανίο,
ειδήσεις
ξόβεργες θανάτου.
Γυρίζω στο δρόμο,
με ακολουθούν
τ'αδέσποτα όνειρα.
Χωρίς λαιμοδέτη,
χωρίς ταυτότητα,
αρνούμενος την άρνηση!
Ο φόβος έφτασε στις στέγες.
Θητεύω στης σιωπής
τη μοναχικότητα!
ΑΧΡΟΝΟ ΣΥΜΠΑΝ
Στεγνά τα χείλη
άχρονο το σύμπαν.
Τρέφομαι με ρίζες ονείρων,
ξεδιψάω απ'της γνώσης το μαστό.
Εκεί που μπαινοβγαίνει το φως,
τώρα δραπετεύουν οι λέξεις.
Τα ποιήματά μου Άγγελοι
που πέφτουν στη φωτιά!
Χάσκουν ερείπια ελπίδων,
χολή στάζουν
τα μύχια των κοριτσιών.
Πότε κατεβαίνω
στης λύπης το βυθό,
πότε ανεβαίνω
στο Γολγοθά της λύτρωσης.
Στο λόφο με τις λόγχες
ποιος προσδοκά συγχώρεση...
ΘΑ ΥΨΩΘΟΥΜΕ ΜΕΛΕΤΩΝΤΑΣ
Κάποια μέρα θα υψωθούμε
μελετώντας •
τη σκέψη των αγαλμάτων
το μπόι αληθινών ανθρώπων,
το ανάστημα των βράχων.
Με καπετάνιους
φωτεινά ορόσημα
θα φύγουμε
για τις θάλασσες του χρόνου,
για τη διαλεκτική του σύμπαντος...
Φύση κι έρωτας
μας έκαναν σοφούς,
πρωταθλητές αλμάτων!
Θα κάνουμε πράξη
υποθήκες των προγόνων.
Μιαν άλλη Άνοιξη,
φως αστρινό •
θαν' οι αυτόχθονες
και η ευθύνη
του χρέους...
ΘΑΛΑΣΣΑ,ΘΑΛΑΣΣΑ (Τραγούδι)
Στίχοι: ΣΠΥΡΟΣ ΖΑΧΑΡΑΤΟΣ
Μουσική: ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΕΡΖΗΣ
Ερμηνεία: ΚΑΙΤΗ ΧΩΜΑΤΑ
Ο Πουνέντες ψιθυρίζει τ’ όνομά σου
σ’ ένα δάσος με κατάρτια καϊκιών,
κι ένας ήλιος ζωγραφίζει την καρδιά σου,
να `σαι Ισμήνη η θεά των χαλικιών,
να `σαι Ισμήνη η θεά των χαλικιών.
Θάλασσα θάλασσα, γυμνό κορμί μου,
Πουνέντε η ανάσα σου μες στη ζωή μου.
Ο Ιούλης σου γελά μες στο ποτήρι
είσαι θαύμα, ένα όνειρο ξανθό,
να `χα στόμα να σου πιω όλη τη γύρη
κι ας χαθώ μες στων ματιών σου το βυθό,
κι ας χαθώ μες στων ματιών σου το βυθό.
Θάλασσα θάλασσα, γυμνό κορμί μου,
Πουνέντε η ανάσα σου μες στη ζωή μου.
Βιογραφικό σημείωμα
Ο Σπύρος Ζαχαράτος γεννήθηκε το 1951 στην Κεφαλληνία. Αποφοίτησε από το λύκειο Κοργιαλένειο, Αργοστολίου. Από το 1973 ζει στην Αθήνα. Παρασκευαστής φαρμάκων στον «Ηράκλειτο» του Κώστα Μανωλκίδη. Για βιοπορισμό σταδιοδρόμησε στα πετρελαιοειδή. Έχει βραβευθεί σε ποιητικούς διαγωνισμούς και ιδιαίτερα σε διαγωνισμούς στίχου για τραγούδι.Έχει επαινεθεί από διαλεκτούς κριτικούς και άλλους λογοτέχνες. Θήτευσε δίπλα σε λόγιους. Έχει συνεργασθεί με σημαντικούς συνθέτες και τραγουδιστές. Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών και της Ένωσης Μουσικών Στιχουργών Ελλάδος (ΕΕΑ, ΕΜΣΕ),του Φιλολογικού συλλόγου «Παρνασσός». Στην Κοργιαλένειο Βιβλιοθήκη Αργοστολίου, μέσα δεκαετίας του ’60 ανακαλύπτει τους Αγίους της Ποίησης. Διαλεχτοί φιλόλογοι του δίνουν τα κλειδιά για κόσμους μαγικούς. Έτσι αρχίζει η περιπέτεια της γραφής. Έκτοτε δημιουργεί συνεχώς,εργάτης των λέξεων, της εμπειρίας μαθητής. Μέχρι τώρα έχει εκδώσει έξι ποιητικές συλλογές και δεκάδες τραγουδιών.
