Τέσσερα τραγούδια για την ειρήνη

Ειρήνη χάραζε και χαρά στην πλάση,
σε μεγάλους και παιδιά, σ’ ουρανούς και δάση.
Αχ ειρήνη, ειρήνη μας, έλα στα παιδάκια, έλα στα παιδάκια,
να ξεχάσουν πόλεμους, πίκρες και φαρμάκια.

Στον τραχύ τον αγώνα της ειρήνης
με μια φλόγα μια καρδιά
πολεμούν και δίνουνε όρκο οι γυναίκες
να μην ξανανάψει πόλεμου φωτιά.

Μαύρες, κίτρινες κι άσπρες ενωμένες
δρόμο ανοίγουνε πλατύ
να περάσει ολόφωτη η ειρήνη
και χαράς τραγούδια ν’ αντηχούν στη γη.

Σκύβει η μάνα στην κούνια του παιδιού της,
του χαμογελάει γλυκά
και του λέει πόλεμο δε θα γνωρίσεις,
δεν θ’ αφήσουμε ν’ ανάψει πια φωτιά.

Στης αγάπης το λιμάνι
άνοιξ’ ένα μαγαζί
χριστιανοί και μουσουλμάνοι
να γιορτάζουμε μαζί.

Ποιος πάει να κόψει σταφύλι
και θυμάται κρασί;
Θέλω πάντα να 'μαστε φίλοι
αν το θέλεις κι εσύ
αν θέλεις κι εσύ.

Στης αγάπης το λιμάνι
θέλω να 'μαστε μαζί.

Είπα επί γης ειρήνη
μα δε μ’ άκουσε κανείς
άμα πιάσει το μπουρίνι
πνίγεται ο μονογενής.

Ειρήνη, τ’ όνομά σου να γραφτεί
στους αιώνες των αιώνων, ειρήνη.
Τ’ όνομά σου να γραφτεί στα κανόνια
που σκουριάζουν, ειρήνη.

Ειρήνη, θέλουμε ειρήνη!

Ειρήνη, τα παιδιά σε αγαπούν
οι μεγάλοι σε λατρεύουν, ειρήνη.
Σαν θεός αληθινός πάντα
στέλνεις την αγάπη ειρήνη,
του πολέμου το θεριό
το χτυπάς και το σκοτώνεις, ειρήνη.

Ειρήνη, θέλουμε ειρήνη!